Job 34

Og Elihu tok atter til orde og sa:

الیهو به کلام خود ادامه داده گفت:

Hør mine ord, I vise, og lån mig øre, I forstandige!

ای مردان دانا، به سخنان من گوش بدهید و ای عاقلان بشنوید!

Øret prøver jo ord, likesom ganen smaker mat.

همان‌طور که زبان مزهٔ غذای خوب را می‌فهمد، گوش هم سخنان خوب را تشخیص می‌دهد.

La oss velge det som er rett; la oss sammen søke å finne ut hvad der er godt!

پس ما باید چیزهای درست خوب را اختیار نماییم.

Job har jo sagt: Jeg er rettferdig, og Gud har tatt min rett fra mig;

ایّوب ادّعا کرد: «من بی‌گناه هستم و خدا مرا از حق من محروم کرده است.

tross min rett skal jeg være en løgner; en drepende pil har rammet mig, enda der ingen brøde er hos mig.

با وجود اینکه تقصیری ندارم، دروغگو ‌شمرده می‌شوم. هرچند خطایی از من سر نزده، ولی زخمهای علاج ناپذیر در بدن خود دارم.»

Hvem er en mann som Job, han som drikker bespottelse som vann

آیا کسی را دیده‌اید که مثل ایّوب حرفهای مسخره بزند؟

og gir sig i lag med dem som gjør ondt, og søker omgang med ugudelige menn?

او همنشین مردم شریر است و با اشخاص گناهکار سر و کار دارد.

For han har sagt: En mann har intet gagn av at han holder vennskap med Gud.

او می‌گوید: «چه فایده که انسان دنبال رضای خدا باشد؟»

Derfor, I forstandige, hør på mig! Det være langt fra Gud å gjøre noget syndig og fra den Allmektige å være urettferdig!

ای کسانی‌که دارای عقل و شعور هستید، سخنان مرا بشنوید. خدا هرگز ظلم و بدی نمی‌کند.

Han lønner mennesket efter dets gjerninger og gjengjelder mannen efter hans ferd.

او هرکسی را مطابق کارهایش مکافات می‌دهد و به طوری که سزاوار است، مجازات می‌کند.

Ja sannelig, Gud gjør ikke noget syndig, og den Allmektige forvender ikke retten.

خدای قادر مطلق بدی را نمی‌پسندد و بی‌عدالتی نمی‌کند.

Hvem har overgitt jorden til hans varetekt, og hvem har overlatt hele jorderike til ham?

اختیار تمام دنیا در دست اوست و با قدرت خود جهان را اداره می‌کند.

Dersom han bare vilde tenke på sig selv og dra sin Ånd og sin ånde til sig igjen,

اگر خدا اراده کند و روح و نَفَس خود را از انسان پس بگیرد،

da skulde alt kjød opgi ånden på én gang, og mennesket bli til støv igjen.

همهٔ انسانها هلاک می‌شوند و به خاک برمی‌گردند.

Men gi nu akt og hør på dette, lytt nøye til mine ord!

اگر شعور داری به آنچه می‌گویم گوش کن.

Kan vel en som hater retten, være hersker? Eller tør du fordømme den Rettferdige, den Mektige?

آیا کسی‌که از عدالت نفرت دارد، می‌تواند حکمرانی کند؟ آیا می‌خواهی خدای عادل و با عظمت را محکوم کنی؟

Sier vel nogen til en konge: Din niding, eller til en fyrste: Du ugudelige?

خدا پادشاهان و حاکمان را اگر بدکار و شریر باشند محکوم می‌سازد.

Gud tar jo ikke parti for fyrster og akter ikke en rik høiere enn en fattig? De er jo alle hans henders verk.

او از فرمانروایان طرفداری نمی‌کند و ثروتمندان را بر فقرا ترجیح نمی‌دهد، زیرا همگی را دست توانای او خلق کرده است.

I et øieblikk dør de, midt om natten; folket raver og forgår, og den mektige rykkes bort, ikke ved menneskehånd.

انسان ناگهان در نیمهٔ شب می‌میرد و خدا در یک لحظه جان او را می‌گیرد و به راحتی قدرتمندترین انسانها را به دیار نیستی می‌فرستد.

For hans øine vokter på hver manns veier, og han ser alle hans skritt;

چشمان تیزبین او همهٔ کارهای بشر را می‌بیند و هر قدم او را زیر نظر دارد.

det finnes intet mørke og ingen dødsskygge hvor de som gjør ondt kan skjule sig;

هیچ تاریکی نمی‌تواند اشخاص گناهکار را از نظر خدا پنهان کند.

Gud har ikke nødig å gi lenge akt på en mann før han må møte for Guds dom.

لازم نیست خدا برای داوری انسان زمانی را تعیین کند.

Han knuser de mektige uten å granske deres sak og setter så andre i deres sted.

زورمندان را بدون تحقیق از بین می‌برد و دیگران را جانشین آنها می‌سازد.

Ja, han kjenner deres gjerninger, og han slår dem ned om natten så de går til grunne.

زیرا او از تمام کارهایشان آگاه است و شبانگاه آنها را سرنگون می‌کند.

Han tukter dem som ugjerningsmenn, på et sted hvor alle kan se det;

آنها را در حضور همهٔ مردم به‌خاطر کارهای بدشان مجازات می‌کند،

for derfor vek de bort fra ham og aktet ikke på nogen av hans veier,

چون آنها از راه خدا منحرف شده و از دستورات او پیروی نمی‌کنند.

forat de skulde la de fattiges skrik komme for ham, forat han skulde høre de undertryktes rop.

آنها چنان ظلمی در حق مردم مسکین و فقیر نمودند که خدا فریاد نالهٔ آنها را شنید.

Lar han være å skride inn, hvem tør da fordømme ham? Skjuler han sitt åsyn, hvem får da se ham? Både med et folk og med et enkelt menneske gjør han jo således,

اگر خدا نخواهد به کمک آنها برسد، چه کسی می‌تواند از او ایراد بگیرد؟ اگر او روی خود را بپوشاند، چه کسی یا قومی می‌تواند او را ببیند؟

forat et gudløst menneske ikke skal herske, forat det ikke skal være snarer for folket.

ملّتها هیچ‌کاری نمی‌توانند بکنند که بی‌خدایان بر آنها حکومت کنند.

For har vel et slikt menneske nogensinne sagt til Gud: Jeg har vært overmodig, jeg vil herefter ikke gjøre det som ondt er;

ایّوب، تو باید به گناهان خود در حضور خدا اعتراف نمایی و قول بدهی که دیگر گناه نکنی.

det jeg ikke ser, det må du lære mig; har jeg gjort urett, så vil jeg ikke gjøre det mere?

از خدا بخواه که گناهانت را به تو نشان بدهد و باید از کارهای بدی که کرده‌ای، دست بکشی.

Skulde han vel gjengjelde efter ditt tykke? Du har jo klandret ham. Så må du velge og ikke jeg, og hvad du vet, får du si.

تو با کارهای خدا مخالفت می‌‌کنی و بازهم انتظار داری که او آنچه را که می‌خواهی برایت انجام بدهد. حالا خودت تصمیم بگیر نه من، و بگو که چه فکر می‌کنی.

Forstandige menn vil si til mig, ja hver vismann som hører på mig:

کسی‌که عاقل است و شعور دارد و حرف مرا می‌شنود، تصدیق می‌کند

Job taler uten skjønnsomhet, og hans ord er ikke forstandige.

که حرفهای تو همه احمقانه و بی‌معنی هستند.

Gid Job måtte bli prøvd uavlatelig, fordi han har svart på onde menneskers vis!

تو مانند اشخاص شریر حرف می‌زنی و باید جزا ببینی.

For til sin synd legger han brøde; her iblandt oss klapper han i hendene og bruker mange ord om Gud.

تو با نافرمانی خود بر گناهانت می‌افزایی و در حضور همگی به خدا اهانت می‌کنی.