Psalms 91

Den som sitter i den Høiestes skjul, som bor i den Allmektiges skygge,

Kiu loĝas sub la ŝirmo de la Plejaltulo, Tiu ripozas en la ombro de la Plejpotenculo.

han sier til Herren: Min tilflukt og min borg, min Gud som jeg setter min lit til!

Mi diras al la Eternulo: Mia rifuĝejo kaj mia fortikaĵo Estas Dio, kiun mi fidas.

For han frir dig av fuglefangerens snare, fra ødeleggende pest.

Ĉar Li savos vin de la reto de kaptisto, De la pereiga pesto.

Med sine vingefjærer dekker han dig, og under hans vinger finner du ly; hans trofasthet er skjold og vern.

Per Siaj plumoj Li ŝirmos vin, Kaj sub Liaj flugiloj vi rifuĝos; Lia fideleco estas ŝildo kaj kiraso.

Du skal ikke frykte for nattens redsler, for pil som flyver om dagen,

Ne timu la teruron de nokto, Nek sagon, kiu flugas tage,

for pest som farer frem i mørket, for sott som ødelegger om middagen.

Nek peston, kiu iras en mallumo, Nek epidemion, kiu ekstermas tagmeze.

Faller tusen ved din side og ti tusen ved din høire hånd, til dig skal det ikke nå.

Ĉe via flanko falos milo, Kaj dek miloj ĉe via dekstra flanko; Sed vin ĝi ne tuŝos.

Du skal bare skue det med dine øine, og se hvorledes de ugudelige får sin lønn.

Vi nur rigardos per viaj okuloj, Kaj vi vidos la redonon al la malvirtuloj.

For du, Herre, er min tilflukt. Den Høieste har du gjort til din bolig;

Ĉar Vi, ho Eternulo, estas mia defendo! La Plejaltulon vi elektis kiel vian rifuĝejon.

intet ondt skal vederfares dig, og ingen plage skal komme nær til ditt telt.

Ne trafos vin malbono, Kaj frapo ne atingos vian tendon.

For han skal gi sine engler befaling om dig at de skal bevare dig på alle dine veier.

Ĉar al Siaj anĝeloj Li ordonis pri vi, Ke ili vin gardu sur ĉiuj viaj vojoj.

De skal bære dig på hendene, forat du ikke skal støte din fot på nogen sten.

Sur la manoj ili vin portos, Por ke vi ne falpuŝiĝu sur ŝtono per via piedo.

På løve og huggorm skal du trå; du skal trå ned unge løver og slanger.

Sur leonon kaj aspidon vi paŝos, Vi piedpremos leonidon kaj drakon.

For han henger fast ved mig, og jeg vil utfri ham; jeg vil føre ham i sikkerhet, for han kjenner mitt navn.

Ĉar li ekamis Min, tial Mi lin savos; Mi defendos lin, ĉar li konas Mian nomon.

Han skal påkalle mig, og jeg vil svare ham; jeg er med ham i nøden, jeg vil utfri ham og føre ham til ære.

Li vokos Min, kaj Mi lin aŭskultos; Mi estos kun li en mizero; Mi lin liberigos kaj honoratigos.

Med et langt liv vil jeg mette ham og la ham skue min frelse.

Mi satigos lin per longa vivo, Kaj aperigos al li Mian helpon.