Psalms 71

Til dig, Herre, setter jeg min lit; la mig aldri i evighet bli til skamme!

Vin, ho Eternulo, mi fidas: Mi neniam estu hontigita.

Utfri mig og redd mig ved din rettferdighet! Bøi ditt øre til mig og frels mig!

Per Via justeco savu min kaj liberigu min; Klinu al mi Vian orelon, kaj helpu min.

Vær mig en klippe til bolig, dit jeg alltid kan gå, du som har fastsatt frelse for mig! For du er min klippe og min festning.

Estu por mi fortika roko, kien mi povus ĉiam veni, Kiun Vi destinis por mia savo; Ĉar Vi estas mia roko kaj mia fortikaĵo.

Min Gud, utfri mig av den ugudeliges hånd, av den urettferdiges og undertrykkerens vold!

Ho mia Dio, liberigu min el la mano de malbonulo, El la mano de krimulo kaj premanto.

For du er mitt håp, Herre, Herre min tillit fra min ungdom av.

Ĉar Vi estas mia espero, ho mia Sinjoro; La Eternulo estas mia fido de post mia juneco.

Til dig har jeg støttet mig fra mors liv av; du er den som drog mig ut av min mors skjød; om dig vil jeg alltid synge min lovsang.

Vin mi fidis de la embrieco, De la ventro de mia patrino Vi estas mia protektanto; Vin mi ĉiam gloros.

Som et under har jeg vært for mange, men du er min sterke tilflukt.

Mirindaĵo mi estis por multaj; Kaj Vi estas mia forta rifuĝejo.

Min munn er full av din pris, hele dagen av din herlighet.

Mia buŝo estas plena de glorado por Vi, Ĉiutage de Via majesto.

Forkast mig ikke i alderdommens tid, forlat mig ikke når min kraft forgår!

Ne forpuŝu min en la tempo de maljuneco; Kiam konsumiĝos miaj fortoj, tiam ne forlasu min.

For mine fiender har sagt om mig, de som tar vare på mitt liv, rådslår tilsammen

Ĉar miaj malamikoj parolas pri mi, Kaj tiuj, kiuj insidas kontraŭ mia animo, konsiliĝas inter si,

og sier: Gud har forlatt ham; forfølg og grip ham, for det er ingen som redder!

Dirante: Dio lin forlasis; Persekutu kaj kaptu lin, ĉar neniu lin savos.

Gud, vær ikke langt borte fra mig! Min Gud, skynd dig å hjelpe mig!

Ho Dio, ne malproksimiĝu de mi; Ho mia Dio, rapidu, por helpi min.

La dem som står mig efter livet, bli til skamme og gå til grunne! La dem som søker min ulykke, bli klædd i skam og spott!

Estu hontigitaj kaj malaperu la persekutantoj de mia animo; De honto kaj malhonoro estu kovritaj tiuj, kiuj deziras al mi malbonon.

Og jeg vil alltid håpe, og til all din pris vil jeg legge ny pris.

Kaj mi ĉiam fidos Kaj ĉiam pligrandigos Vian gloron.

Min munn skal fortelle om din rettferdighet, hele dagen om din frelse; for jeg vet ikke tall derpå.

Mia buŝo rakontos Vian justecon, Ĉiutage Vian helpon, Ĉar mi ne povus ĉion elkalkuli.

Jeg vil fremføre Herrens, Israels Guds veldige gjerninger, jeg vil prise din rettferdighet, din alene.

Mi gloros la fortojn de mia Sinjoro, la Eternulo; Mi rakontos nur Vian justecon.

Gud, du har lært mig det fra min ungdom av, og inntil nu kunngjør jeg dine undergjerninger.

Ho Dio, Vi instruis min detempe de mia juneco; Kaj ĝis nun mi predikas pri Viaj mirakloj.

Forlat mig da heller ikke inntil alderdommen og de grå hår, Gud, inntil jeg får kunngjort din arm for efterslekten, din kraft for hver den som skal komme.

Ankaŭ ĝis la maljuneco kaj grizeco ne forlasu min, ho Dio, Ĝis mi rakontos pri Via brako al la estonta generacio, Pri Via forto al ĉiuj venontoj.

Og din rettferdighet, Gud, når til det høie; du som har gjort store ting, Gud, hvem er som du?

Via justeco, ho Dio, estas tre alta; En la grandaj faroj, kiujn Vi plenumis, Ho Dio, kiu Vin egalas?

Du som har latt oss se mange trengsler og ulykker, du vil igjen gjøre oss levende og igjen dra oss op av jordens avgrunner.

Vi vidigis al mi grandajn kaj kruelajn suferojn, Sed Vi denove min vivigis, Kaj el la abismoj de la tero Vi denove min eligis.

Du vil øke min storhet og vende om og trøste mig.

Vi pliigas mian grandecon Kaj denove min konsolas.

Så vil jeg også prise dig med harpespill, din trofasthet, min Gud! Jeg vil lovsynge dig til citar, du Israels Hellige!

Kaj mi gloros Vin per psaltero por Via fideleco, ho mia Dio; Mi kantos al Vi per harpo, Ho Sanktulo de Izrael!

Mine leber skal juble, for jeg vil lovsynge dig, og min sjel, som du har forløst.

Ĝojas miaj lipoj, kiam mi kantas al Vi; Kaj mia animo, kiun Vi savis.

Min tunge skal også hele dagen tale om din rettferdighet; for de er blitt til spott, de er blitt til skamme, de som søker min ulykke.

Kaj mia lango ĉiutage rakontas Vian justecon; Ĉar hontigitaj kaj malhonoritaj estas tiuj, kiuj deziras al mi malbonon.