Psalms 52

Til sangmesteren; en læresalme av David,

Kial vi fanfaronas pro malbono, ho tirano? La boneco de Dio estas ĉiama.

da edomitten Doeg kom og gav Saul til kjenne og sa til ham: David er kommet i Akimeleks hus.

Pereon intencas via lango, Kiel akrigita razilo ĝi tranĉas malicon.

Hvorfor roser du dig av ondskap, du veldige? Guds miskunnhet varer hele dagen.

Vi pli amas malbonon, ol bonon; Pli mensogi, ol diri veron. Sela.

På undergang tenker din tunge, lik en hvesset rakekniv, du som legger op listige råd!

Vi amas ĉian parolon pereigan, Parolon malican.

Du elsker ondt istedenfor godt, løgn istedenfor å tale hvad rett er. Sela.

Tial Dio pereigos vin por ĉiam, Elŝiros vin el via tendo, Kaj elĵetos vin el la lando de la vivantoj. Sela.

Du elsker hvert ord som volder ødeleggelse, du svikaktige tunge!

Kaj virtuloj vidos kaj ektimos, Kaj pri li ili ridos, dirante:

Gud skal da også bryte dig ned for evig tid; han skal gripe dig og rive dig ut av teltet og rykke dig op av de levendes land. Sela.

Jen estas la viro, kiu ne en Dio vidis sian forton, Sed fidis sian grandan riĉecon, Sentis sin forta per sia malbonpovado.

Og de rettferdige skal se det og frykte, og de skal le av ham og si:

Kaj mi, kiel verda olivarbo en la domo de Dio, Fidas la bonecon de Dio ĉiam kaj eterne.

Se, der er den mann som ikke holdt Gud for sitt sterke vern, men satte sin lit til sin store rikdom, satte sin styrke i sin ondskap. Men jeg er som et grønt oljetre i Guds hus, jeg setter min lit til Guds miskunnhet evindelig og alltid. Jeg vil prise dig evindelig, fordi du har gjort det, og jeg vil bie efter ditt navn, fordi det er godt, for dine frommes åsyn.

Mi dankos Vin eterne por tio, kion Vi faris, Kaj mi esperos al Via nomo, ĉar Vi estas bona por Viaj fideluloj.