1. Home
  2. Pair
  3. Norsk
  4. Esperanto
  5. Ps.109

Psalms 109

109:1
Til sangmesteren; av David; en salme. Min lovsangs Gud, ti ikke!
Ho Dio, mia gloro, ne silentu.
109:2
For ugudelighets munn og falskhets munn har de oplatt imot mig, de har talt med mig med løgnens tunge.
Ĉar buŝon malvirtan kaj buŝon malican ili malfermis kontraŭ mi, Ili parolas kun mi per mensogema lango.
109:3
Og med hatets ord har de omgitt mig og stridt imot mig uten årsak.
Per vortoj de malamo ili min ĉirkaŭis, Kaj ili militas kontraŭ mi sen mia kulpo.
109:4
Til lønn for min kjærlighet stod de mig imot, enda jeg er bare bønn.
Por mia amo ili min malamas; Sed mi preĝas.
109:5
Og de la ondt på mig til lønn for godt og hat til lønn for min kjærlighet.
Ili pagas al mi malbonon por bono Kaj malamon por mia amo.
109:6
Sett en ugudelig over ham, og la en anklager stå ved hans høire hånd!
Metu malvirtulon super lin; Kaj kontraŭulo stariĝu ĉe lia dekstra mano.
109:7
Når han dømmes, da la ham gå ut som skyldig, og la hans bønn bli til synd!
Kiam li estos juĝata, li eliru kulpa; Kaj lia preĝo estu peko.
109:8
La hans dager bli få, la en annen få hans embede!
Liaj tagoj estu malmultaj; Lian oficon ricevu alia.
109:9
La hans barn bli farløse og hans hustru enke,
Liaj infanoj estu orfoj, Kaj lia edzino estu vidvino.
109:10
og la hans barn flakke omkring og tigge, og la dem gå som tiggere fra sine ødelagte hjem!
Liaj infanoj vagadu, Kaj ili petu kaj serĉu apud siaj ruinoj.
109:11
La ågerkaren kaste garn ut efter alt det han har, og fremmede røve frukten av hans arbeid!
Kreditoro forprenu ĉion, kion li havas; Kaj fremduloj disrabu lian laboron.
109:12
La ham ikke finne nogen som bevarer miskunnhet imot ham og la ingen forbarme sig over hans farløse barn!
Neniu faru al li ion bonan; Kaj ne troviĝu kompatanto por liaj orfoj.
109:13
La hans fremtid bli avskåret, deres navn bli utslettet i det annet ættledd!
Lia idaro estu kondamnita al ekstermo; En la dua generacio elviŝiĝu ilia nomo.
109:14
Hans fedres misgjerning bli ihukommet hos Herren, og hans mors synd bli ikke utslettet!
La malbonago de liaj patroj rememoriĝu al la Eternulo, Kaj la peko de lia patrino ne elviŝiĝu.
109:15
De være alltid for Herrens øine, og han utrydde deres minne av jorden,
Ili estu ĉiam antaŭ la Eternulo, Kaj Li ekstermu la memoron pri ili de sur la tero.
109:16
fordi han ikke kom i hu å gjøre barmhjertighet, men forfulgte en mann som var fattig og elendig og bedrøvet i hjertet, og vilde drepe ham.
Pro tio, ke li ne memoris fari bonfarojn, Kaj ke li persekutis mizerulon kaj malriĉulon kaj korsuferanton, Por lin mortigi.
109:17
Han elsket forbannelse, og den kom over ham; han hadde ikke lyst til velsignelse, og den blev langt borte fra ham;
Li amis malbenon, kaj ĝi venis sur lin; Li ne volis benon, kaj ĝi malproksimiĝis de li.
109:18
han klædde sig i forbannelse som sin klædning, og den trengte som vann inn i hans liv og som olje i hans ben.
Li metis sur sin malbenon, kiel veston; Kaj ĝi penetris en lian internon, kiel akvo, Kaj en liajn ostojn, kiel oleo.
109:19
La den være ham som et klædebon som han dekker sig med, og som et belte som han alltid omgjorder sig med!
Ĝi estu por li kiel vesto, per kiu li sin kovras, Kaj kiel zono, kiun li ĉiam portas ĉirkaŭ si.
109:20
Dette være mine motstanderes lønn fra Herren, og deres som taler ondt imot min sjel!
Tia estas de la Eternulo la agado kontraŭ miaj kontraŭuloj, Kaj kontraŭ tiuj, kiuj parolas malbonon kontraŭ mia animo.
109:21
Og du, Herre, Herre, gjør vel imot mig for ditt navns skyld! Fordi din miskunnhet er god, så redde du mig!
Kaj Vi, ho Eternulo, mia Sinjoro, agu kun mi pro Via nomo; Ĉar bona estas Via favorkoreco, savu min.
109:22
For jeg er elendig og fattig, og mitt hjerte er gjennemboret i mitt indre.
Ĉar mi estas malriĉulo kaj mizerulo, Kaj mia koro estas rompita en mia interno.
109:23
Som en skygge, når den heller, farer jeg avsted; jeg blir jaget bort som en gresshoppe.
Kiel ombro longiĝanta mi malaperas; Oni forskuas min kiel akridon.
109:24
Mine knær vakler av faste, og mitt kjød svinner og er uten fedme.
Miaj genuoj senfortiĝis de fastado, Kaj mia karno perdis la grason.
109:25
Og jeg er blitt til spott for dem; de ser mig og ryster på hodet.
Kaj mi fariĝis mokataĵo por ili; Kiam ili vidas min, ili balancas sian kapon.
109:26
Hjelp mig, Herre min Gud, frels mig efter din miskunnhet,
Helpu min, ho Eternulo, mia Dio; Savu min laŭ Via boneco.
109:27
så de må kjenne at dette er din hånd, at du, Herre, har gjort det!
Kaj oni sciu, ke tio estas Via mano; Ke Vi, ho Eternulo, tion faris.
109:28
De forbanner, men du velsigner; de reiser sig og blir til skamme, men din tjener gleder sig.
Ili malbenas, sed Vi benu; Ili leviĝis, sed ili estos hontigitaj, kaj Via sklavo ĝojos.
109:29
Mine motstandere skal klæ sig i vanære og svøpe sig i sin skam som i en kappe.
Miaj kontraŭuloj kovriĝu per malhonoro, Kaj ili envolviĝu en sian honton kiel en veston.
109:30
Jeg vil storlig prise Herren med min munn, og midt iblandt mange vil jeg love ham;
Mi forte gloros la Eternulon per mia buŝo, Kaj meze de multaj homoj mi Lin laŭdos.
109:31
for han står ved den fattiges høire hånd for å frelse ham fra dem som dømmer hans sjel.
Ĉar Li staras ĉe la dekstra flanko de malriĉulo, Por savi lin de tiuj, kiuj juĝas lian animon.

© bibleglot.com