Job 38

Og Herren svarte Job ut av et stormvær og sa:

La Eternulo el ventego ekparolis al Ijob, kaj diris:

Hvem er han som formørker mitt råd med ord uten forstand?

Kiu estas tiu, kiu mallumigas la plej altan decidon Per vortoj sensencaj?

Nuvel, omgjord dine lender som en mann! Så vil jeg spørre dig, og du skal lære mig.

Zonu kiel viro viajn lumbojn; Mi vin demandos, kaj vi sciigu al Mi.

Hvor var du da jeg grunnfestet jorden? Si frem hvis du vet det!

Kie vi estis, kiam Mi fondis la teron? Diru, se vi havas scion.

Hvem fastsatte vel dens mål? Vet du det? Eller hvem spente målesnor ut over den?

Kiu starigis ĝiajn mezurojn, se vi tion scias? Aŭ kiu etendis super ĝi rektoŝnuron?

Hvor blev dens støtter rammet ned, eller hvem la dens hjørnesten,

Sur kio estas enfortikigitaj ĝiaj bazoj, Aŭ kiu kuŝigis ĝian angulŝtonon,

mens alle morgenstjerner jublet, og alle Guds sønner ropte av fryd?

Dum komuna glorkantado de la matenaj steloj Kaj ĝojkriado de ĉiuj filoj de Dio?

Og hvem lukket for havet med dører, da det brøt frem og gikk ut av mors liv,

Kiu fermis la maron per pordoj, Kiam ĝi elpuŝiĝis kvazaŭ el la ventro de patrino;

da jeg gjorde skyer til dets klædebon og skodde til dets svøp

Kiam Mi faris la nubon ĝia vesto Kaj mallumon ĝiaj vindaĵoj,

og merket av en grense for det og satte bom og dører

Kaj starigis al ĝi limon Kaj faris riglilojn kaj pordojn,

og sa: Hit skal du komme og ikke lenger, her skal dine stolte bølger legge sig?

Kaj diris: Ĝis ĉi tie aliru, sed ne plu, Kaj ĉi tie rompiĝados viaj majestaj ondoj?

Har du i dine dager befalt morgenen å bryte frem, har du vist morgenrøden dens sted,

Ĉu vi en via vivo iam ordonis al la mateno, Montris al la matenruĝo ĝian lokon,

forat den skulde gripe fatt i jordens ender, og de ugudelige rystes bort fra den?

Ke ĝi kaptu la randojn de la tero, Kaj ke la malpiuloj deskuiĝu el ĝi;

Jorden tar da form likesom ler under seglet, og tingene treder frem som et klædebon,

Ke ilia internaĵo renversiĝu kiel koto, Kaj ke ili tute konfuziĝu;

og de ugudelige unddras sitt lys, og den løftede arm knuses.

Ke de la malpiuloj forpreniĝu ilia lumo, Kaj ilia malhumila brako estu rompita?

Er du kommet til havets kilder, og har du vandret på dypets bunn?

Ĉu vi venis ĝis la fontoj de la maro? Kaj ĉu vi iradis sur la fundo de la abismo?

Har dødens porter vist sig for dig, og har du sett dødsskyggens porter?

Ĉu malfermiĝis antaŭ vi la pordego de la morto? Kaj ĉu vi vidis la pordegon de la mallumego?

Har du sett ut over jordens vidder? Si frem dersom du kjenner alt dette!

Ĉu vi pririgardis la larĝon de la tero? Diru, ĉu vi scias ĉion ĉi tion?

Hvor er veien dit hvor lyset bor? Og mørket - hvor er dets sted,

Kie estas la vojo al la loĝejo de la lumo, Kaj kie estas la loko de la mallumo,

så du kunde hente det frem til dets område, så du kjente stiene til dets hus?

Ke vi konduku ĝin al ĝia limo, Kaj ke vi rimarku la vojetojn al ĝia domo?

Du vet det vel; dengang blev du jo født, og dine dagers tall er stort.

Ĉu vi sciis, kiam vi naskiĝos Kaj kiel granda estos la nombro de viaj tagoj?

Er du kommet til forrådskammerne for sneen, og har du sett forrådshusene for haglet,

Ĉu vi venis al la devenejo de la neĝo, Kaj ĉu vi vidis la devenejon de la hajlo,

som jeg har opspart til trengselens tid, til kampens og krigens dag?

Kiujn Mi konservas por la tempo de suferado, Por la tago de batalo kaj milito?

Hvad vei følger lyset når det deler sig, og østenvinden når den spreder sig over jorden?

Kie estas la vojo, laŭ kiu dividiĝas la lumo, Diskuras la orienta vento super la teron?

Hvem har åpnet renner for regnskyllet og vei for lynstrålen

Kiu destinis direkton por la fluo Kaj vojon por la tondra fulmo,

for å la det regne over et øde land, over en ørken hvor intet menneske bor,

Por doni pluvon sur teron, kie neniu troviĝas, Sur dezerton senhoman,

for å mette ørk og øde og få gressbunnen til å gro?

Por nutri dezerton kaj stepon Kaj kreskigi verdan herbon?

Har regnet nogen far? Eller hvem har avlet duggens dråper?

Ĉu la pluvo havas patron? Aŭ kiu naskigis la gutojn de roso?

Av hvis liv er vel isen gått frem, og himmelens rim - hvem fødte det?

El kies ventro eliris la glacio? Kaj kiu naskis la prujnon sub la ĉielo?

Vannet blir hårdt som sten, og havets overflate stivner.

Simile al ŝtono malmoliĝas la akvo, Kaj la supraĵo de la abismo kunfirmiĝas.

Kan du knytte Syvstjernens bånd, eller kan du løse Orions lenker?

Ĉu vi povas ligi la ligilon de la Plejadoj? Aŭ ĉu vi povas malligi la ligon de Oriono?

Kan du føre Dyrekretsens stjernebilleder frem i rette tid, og Bjørnen med dens unger - kan du styre deres gang?

Ĉu vi povas elirigi iliatempe la planedojn, Kaj konduki la Ursinon kun ĝiaj infanoj?

Kjenner du himmelens lover? Fastsetter du dens herredømme over jorden?

Ĉu vi konas la leĝojn de la ĉielo? Aŭ ĉu vi povas aranĝi ĝian regadon super la tero?

Kan din røst nå op til skyen, så en flom av vann dekker dig?

Ĉu vi povas levi al la nubo vian voĉon, Ke abundo da akvo vin kovru?

Kan du sende ut lynene, så de farer avsted, så de sier til dig: Se, her er vi?

Ĉu vi povas sendi fulmojn, Ke ili iru kaj diru al vi: Jen ni estas?

Hvem har lagt visdom i de mørke skyer, eller hvem har lagt forstand i luftsynet?

Kiu metis en la internon la saĝon? Kaj kiu donis al la koro la prudenton?

Hvem teller skyene med visdom, og himmelens vannsekker - hvem heller vannet ut av dem,

Kiu estas tiel saĝa, ke li povu kalkuli la nubojn? Kaj kiu elverŝas la felsakojn de la ĉielo,

når støvet flyter sammen til en fast masse, og jordklumpene henger fast ved hverandre?

Kiam la polvo kunfandiĝas Kaj la terbuloj kungluiĝas?

Ĉu vi ĉasas kaptaĵon por la leonino, Kaj satigas la leonidojn,

Kiam ili kuŝas en la nestegoj, Sidas embuske en la laŭbo?

Kiu pretigas al la korvo ĝian manĝaĵon, Kiam ĝiaj idoj krias al Dio, Vagflugas, ne havante, kion manĝi?