Job 32

De tre menn svarte ikke Job mere, fordi han var rettferdig i sine egne øine.

Kaj tiuj tri viroj ĉesis respondi al Ijob, ĉar li opiniis sin prava.

Da optendtes Elihus vrede - han stammet fra Bus og var sønn av Barak'el, av Rams ætt. Mot Job optendtes hans vrede, fordi han holdt sig selv for å være rettferdig for Gud,

Tiam ekflamis la kolero de Elihu, filo de Baraĥel, Buzano, el la familio de Ram. Kontraŭ Ijob ekflamis lia kolero pro tio, ke li opiniis sin pli prava ol Dio;

og mot hans tre venner optendtes hans vrede, fordi de ikke fant noget svar og allikevel dømte Job skyldig.

kaj kontraŭ liaj tri amikoj ekflamis lia kolero pro tio, ke ili ne trovis respondon kaj akuzis Ijobon.

Elihu hadde ventet med å tale til Job, fordi de andre var eldre av år enn han.

Elihu atendis, dum ili parolis kun Ijob, ĉar ili estis pli aĝaj ol li.

Da nu Elihu så at det ikke var noget svar i de tre menns munn, da optendtes hans vrede.

Sed kiam Elihu vidis, ke ne troviĝas respondo en la buŝo de la tri viroj, ekflamis lia kolero.

Så tok da Elihu, sønn av Barak'el, busitten, til orde og sa: Jeg er ung av år, og I er gråhårede; derfor holdt jeg mig tilbake og torde ikke uttale for eder hvad jeg vet.

Kaj ekparolis Elihu, filo de Baraĥel, la Buzano, kaj diris: Mi estas juna, kaj vi estas maljunuloj; Tial mi hezitis kaj timis eldiri al vi mian opinion.

Jeg tenkte: La alderen tale og de mange år forkynne visdom!

Mi pensis: La aĝo parolu, Kaj la jarmulto montru saĝon.

Dog, det er menneskets ånd og den Allmektiges åndepust som gjør forstandig.

Sed la spirito en la homoj kaj la spiro de la Plejpotenculo Donas al ili prudenton.

De gamle er ikke alltid vise, ikke alltid forstår oldinger hvad rett er.

Ne la grandaj estas la plej prudentaj, Kaj ne la maljunuloj sole scias juĝi,

Derfor sier jeg: Hør nu på mig! Også jeg vil uttale hvad jeg vet.

Tial mi diras: Aŭskultu min; Mi ankaŭ eldiros mian opinion.

Jeg ventet på eders ord, jeg lyttet efter forstandig tale fra eder, mens I grundet på hvad I skulde si.

Jen mi atendis viajn vortojn, Mi atentis vian kompetentecon, Ĝis vi trovos la ĝustan parolon.

Jeg gav akt på eder; men det var ingen av eder som gjendrev Job, ingen som svarte på hans ord.

Sed atentante vin, mi vidis, Ke neniu el vi donas al Ijob moralinstruon, Respondante al liaj paroloj.

Si ikke: Vi har funnet visdom hos ham; bare Gud kan få bukt med ham, ikke noget menneske!

Ne diru: Ni trovis la saĝon. Dio instruu lin, ne homo.

Han har jo ikke rettet sin tale mot mig, og med eders ord vil jeg ikke svare ham.

Li ne direktis al mi siajn vortojn, Kaj per viaj diroj mi ne respondos al li.

De er forferdet og svarer ikke mere; ordene er blitt borte for dem.

Ili perdis la kuraĝon, ili ne plu respondis; Mankas al ili vortoj.

Skal jeg vente, fordi de ikke taler, fordi de står der og ikke svarer mere?

Mi atendis, ĝis ili ĉesos paroli; Sed ĉar ili haltis kaj ne plu respondis,

Også jeg vil nu svare for min del; også jeg vil uttale hvad jeg vet.

Tial ankaŭ mi de mia flanko respondos, Mi ankaŭ eldiros mian opinion.

For jeg er full av ord; ånden i mitt indre driver mig.

Ĉar mi estas plena de vortoj; La spirito de mia interno min premas.

Mitt indre er som innestengt vin; som nyfylte skinnsekker vil det revne.

Mia interno estas kiel vino ŝtopfermita, Kiu krevigas novan felsakon.

Jeg vil tale, så jeg kan få luft; jeg vil åpne mine leber og svare.

Mi ekparolos, kaj tiam fariĝos al mi pli facile; Mi malfermos mian buŝon, kaj mi respondos.

Jeg vil ikke ta parti for nogen, og jeg vil ikke smigre for noget menneske;

Mi ne atentos la vizaĝon de persono, Kaj mi ne flatos al homo;

for jeg forstår ikke å smigre; ellers kunde min skaper lett rykke mig bort.

Ĉar mi ne povoscias flati; Aliokaze pereigu min mia Kreinto.