Job 27

Og Job blev ved å fremføre sin visdomstale og sa:

Kaj Ijob daŭrigis siajn sentencojn, kaj diris:

Så sant Gud lever, som har tatt min rett fra mig, den Allmektige, som har voldt mig bitter sorg

Kiel vivas Dio, kiu rifuzis al mi miajn rajtojn, Kaj la Plejpotenculo, kiu afliktas mian animon:

- for ennu er hele mitt livspust i mig og den Allmektiges ånde i min nese - :

Tiel longe, kiel mia animo estas en mi Kaj la spiro de Dio en mia nazo,

Mine leber taler ikke urett, og min tunge taler ikke svik.

Miaj lipoj ne eldiros malĝustaĵon, Kaj mia lango ne diros malveraĵon.

Det være langt fra mig å gi eder rett! Inntil jeg opgir ånden, lar jeg ikke min brødefrihet tas fra mig.

Malproksime estas de mi, Rigardi vin kiel pravajn; Ĝis mia morto mi ne ĉesos rigardi min kiel senkulpan.

Jeg holder fast på min rettferdighet og slipper den ikke; mitt hjerte laster mig ikke for nogen av mine dager.

Mian pravecon mi tenas forte, kaj mi ne ellasos ĝin; Dum mia tuta vivo mia koro ne faros al mi riproĉon pri tio.

La min fiende stå der som en ugudelig, og min motstander som en urettferdig!

Mia malamiko estu rigardata kiel malvirtulo, Kaj mia kontraŭulo kiel malpiulo.

For hvad håp har den gudløse, når Gud avskjærer hans liv, når han tar hans sjel fra ham?

Ĉar kio estas la espero de hipokritulo, Kiam Dio faras al li finon, elŝiras lian animon?

Hører vel Gud hans skrik når trengsel kommer over ham?

Ĉu lian kriadon Dio aŭskultos, Kiam trafos lin malfeliĉo?

Eller kan han glede sig i den Allmektige, kan han påkalle Gud til enhver tid?

Ĉu li povas havi ĝuon de la Plejpotenculo, Voki al Dio en ĉiu tempo?

Jeg vil lære eder om Guds hånd; jeg vil ikke dølge hvad den Allmektige har i sinne.

Mi instruos vin pri la mano de Dio; Mi ne kaŝos antaŭ vi tion, kio estas ĉe la Plejpotenculo.

I har jo alle selv sett det; hvorfor fører I da så tom en tale?

Jen vi ĉiuj mem vidis; Kial do vi parolas senenhavaĵon?

Dette er det ugudelige menneskes lodd hos Gud og den arv som voldsmennene får av den Allmektige:

Tia estas la sorto de malbona homo ĉe Dio, Kaj la parto, kiun tiranoj ricevas de la Plejpotenculo:

Får han mange barn, så er de hjemfalt til sverdet; hans ætlinger får ikke brød å mette sig med.

Se li havos multe da filoj, ili iros sub la glavon; Kaj lia devenantaro ne havos sate panon.

De av dem som slipper unda, legges i graven ved pest, og enkene holder ikke sørgefest over dem.

Tiujn, kiuj restos ĉe li, enterigos la morto; Kaj liaj vidvinoj ne ploros.

Når han dynger op sølv som støv og samler sig klær som lere,

Se li kolektos arĝenton kiel polvon Kaj pretigos al si vestojn kiel argilon,

så blir det de rettferdige som klær sig med det han har samlet, og sølvet skal de skyldfrie dele.

Tiam li pretigos, sed justulo metos sur sin la vestojn, Kaj senkulpulo dividos la arĝenton.

Som møllet har han bygget sitt hus og som den hytte en markvokter lager sig.

Li konstruas sian domon kiel tineo, Kaj kiel gardisto, kiu faras al si laŭbon.

Rik legger han sig, og intet er tatt bort; han slår sine øine op, og det er der ikke.

Li kuŝiĝas riĉa, kaj nenion kunportas; Li malfermas la okulojn, kaj jam nenio ekzistas.

Som en vannflom innhenter redsler ham, om natten fører en storm ham bort.

Teruro superfalos lin kiel akvo; En la nokto forportos lin ventego.

Østenvinden løfter ham op, så han farer avsted, og den blåser ham bort fra hans sted.

Levos lin vento orienta, kaj foriros, Kaj forblovos lin de lia loko.

Gud skyter sine piler mot ham og sparer ham ikke; for hans hånd flyr han i hast.

Li tion ĵetos sur lin senkompate; De Lia mano li kuros kaj kuros.

Folk klapper i hendene og håner ham og piper ham bort fra hans sted.

Oni kunfrapos pri li la manojn, Kaj oni fajfos pri li sur lia loko.