Psalms 74

En læresalme av Asaf. Hvorfor, Gud, har du forkastet oss for evig tid? Hvorfor ryker din vrede mot den hjord du før?

Een onderwijzing, voor Asaf. O God! waarom verstoot Gij in eeuwigheid? Waarom zou Uw toorn roken tegen de schapen Uwer weide?

Kom i hu din menighet, som du vant din i fordums tid, som du gjenløste til å være din arvs stamme, Sions berg, hvor du tok bolig!

Gedenk aan Uw vergadering, die Gij van ouds verworven hebt; de roede Uwer erfenis, die Gij verlost hebt; den berg Sion, waarop Gij gewoond hebt.

Opløft dine trin til de evige grushoper! Alt har fienden fordervet i helligdommen.

Hef Uw voeten op tot de eeuwige verwoestingen; de vijand heeft alles in het heiligdom verdorven.

Dine motstandere har brølt midt i ditt forsamlingshus; de har satt sine egne tegn op til tegn.

Uw wederpartijders hebben in het midden van Uw vergaderplaatsen gebruld; zij hebben hun tekenen tot tekenen gesteld.

Det var et syn som når økser løftes i tykke skogen.

Een ieder werd er bekend als een, die de bijlen omhoog aanbrengt in de dichtigheid van een geboomte.

Og nu, alt det som fantes av billedverk, det slo de sønder med øks og hammer.

Alzo hebben zij nu derzelver graveerselen samen met houwelen en beukhamers in stukken geslagen.

De har satt ild på din helligdom; like til grunnen har de vanhelliget ditt navns bolig.

Zij hebben Uw heiligdommen in het vuur gezet; ter aarde toe hebben zij de woning Uws Naams ontheiligd.

De har sagt i sitt hjerte: Vi vil ødelegge dem alle tilsammen! De har opbrent alle Guds forsamlingshus i landet.

Zij hebben in hun hart gezegd: Laat ze ons te zamen uitplunderen; zij hebben alle Gods vergaderplaatsen in het land verbrand.

Våre egne tegn ser vi ikke; det er ikke nogen profet mere, ikke nogen hos oss som vet hvor lenge det skal vare.

Wij zien onze tekenen niet; er is geen profeet meer, noch iemand bij ons, die weet, hoe lang.

Hvor lenge, Gud, skal motstanderen håne, fienden forakte ditt navn evindelig?

Hoe lang, o God! zal de wederpartijder smaden? Zal de vijand Uw Naam in eeuwigheid lasteren?

Hvorfor drar du din hånd, din høire hånd tilbake? Ta den ut av din barm og ødelegg!

Waarom trekt Gij Uw hand, ja, Uw rechterhand af? Trek haar uit het midden van Uw boezem; maak een einde.

Gud er dog min konge fra fordums tid, han som skaper frelse på den vide jord.

Evenwel is God mijn Koning van ouds af, Die verlossingen werkt in het midden der aarde.

Du er den som skilte havet med din styrke, knuste dragenes hoder på vannene.

Gij hebt door Uw sterkte de zee gespleten; Gij hebt de koppen der draken in de wateren verbroken.

Du sønderslo Leviatans hoder, du gav den til føde for ørkenens folk.

Gij hebt de koppen des Leviathans verpletterd; Gij hebt hem tot spijs gegeven aan het volk in dorre plaatsen.

Du lot kilde og bekk bryte frem, du uttørket evige strømmer.

Gij hebt een fontein en beek gekliefd; Gij hebt sterke rivieren uitgedroogd.

Dig hører dagen til, dig også natten; du har skapt himmellysene og solen.

De dag is Uwe, ook is de nacht Uwe; Gij hebt het licht en de zon bereid.

Du har fastsatt alle jordens grenser; sommer og vinter - du har dannet dem.

Gij hebt al de palen der aarde gesteld; zomer en winter, die hebt Gij geformeerd.

Kom dette i hu: Fienden har hånet Herren, og et dårlig folk har foraktet ditt navn!

Gedenk hieraan; de vijand heeft den HEERE gesmaad, en een dwaas volk heeft Uw Naam gelasterd.

Overgi ikke din turteldue til den mordlystne skare, glem ikke dine elendiges skare evindelig!

Geef aan het wild gedierte de ziel Uwer tortelduif niet over; vergeet den hoop Uwer ellendigen niet in eeuwigheid.

Se til pakten! For landets mørke steder er fulle av volds boliger.

Aanschouw het verbond; want de duistere plaatsen des lands zijn vol woningen van geweld.

La ikke den undertrykte vende tilbake med skam, la den elendige og fattige love ditt navn!

Laat den verdrukte niet beschaamd wederkeren; laat den ellendige en nooddruftige Uw Naam prijzen.

Reis dig, Gud, før din sak, kom i hu at du blir hånet av dåren hele dagen!

Sta op, o God! twist Uw twistzaak; gedenk der smaadheid, die U van den dwaze wedervaart den ganse dag.

Glem ikke dine fienders røst, dine motstanderes bulder, som stiger op all tid!

Vergeet niet het geroep Uwer wederpartijders; het getier dergenen, die tegen U opstaan, klimt geduriglijk op.