Psalms 130

En sang ved festreisene. Av det dype kaller jeg på dig, Herre!
Een lied Hammaaloth. Uit de diepten roep ik tot U, o HEERE!
Herre, hør min røst, la dine ører akte på mine inderlige bønners røst!
HEERE! hoor naar mijn stem; laat Uw oren opmerkende zijn op de stem mijner smekingen.
Dersom du, Herre, vil gjemme på misgjerninger, Herre, hvem kan da bli stående?
Zo Gij, HEERE! de ongerechtigheden gadeslaat; HEERE! wie zal bestaan?
For hos dig er forlatelsen, forat du må fryktes.
Maar bij U is vergeving, opdat Gij gevreesd wordt.
Jeg bier efter Herren, min sjel bier, og jeg venter på hans ord.
Ik verwacht den HEERE; mijn ziel verwacht, en ik hoop op Zijn Woord.
Min sjel venter på Herren mere enn vektere på morgenen, vektere på morgenen.
Mijn ziel wacht op den HEERE, meer dan de wachters op den morgen; de wachters op den morgen.
Vent på Herren, Israel! For hos Herren er miskunnheten, og megen forløsning er hos ham,
Israël hope op den HEERE; want bij den HEERE is goedertierenheid, en bij Hem is veel verlossing.
og han skal forløse Israel fra alle dets misgjerninger.
En Hij zal Israël verlossen van al zijn ongerechtigheden.