Job 13

Se, alt sammen har mitt øie sett, mitt øre hørt og merket sig.

Ziet, dat alles heeft mijn oog gezien, mijn oor gehoord en verstaan.

Det I vet, vet også jeg; jeg står ikke tilbake for eder.

Gelijk gijlieden het weet, weet ik het ook; ik zwicht niet voor u.

Men jeg vil tale til den Allmektige, og jeg har lyst til å rettferdiggjøre mig for Gud.

Maar ik zal tot den Almachtige spreken, en ben belust mij te verdedigen voor God.

Men I spinner løgn sammen, I er alle dårlige læger.

Want gewisselijk, gij zijt leugenstoffeerders; gij allen zijt nietige medicijnmeesters.

Gid I vilde tie stille! Det skulde bli regnet eder til visdom.

Och, of gij gans stilzweegt! Dat zou ulieden voor wijsheid wezen.

Hør nu på min tilrettevisning og merk på refselsene fra mine leber!

Hoort toch mijn verdediging, en merkt op de twistingen mijner lippen.

Vil I tale urett til forsvar for Gud, og vil I til hans forsvar tale svik?

Zult gij voor God onrecht spreken, en zult gij voor Hem bedriegerij spreken?

Vil I ta hans parti, eller vil I være sakførere for Gud?

Zult gij Zijn aangezicht aannemen? Zult gij voor God twisten?

Vil det gå eder godt når han ransaker eder, eller vil I narre ham, som en narrer et menneske?

Zal het goed zijn, als Hij u zal onderzoeken? Zult gij met Hem spotten, gelijk men met een mens spot?

Han vil tukte eder, om I i lønndom tar parti for ham.

Hij zal u gewisselijk bestraffen, zo gij in het verborgene het aangezicht aanneemt.

Vil ikke hans høihet forferde eder, og redselen for ham falle over eder?

Zal u niet Zijn hoogheid verschrikken, en Zijn vreze over u vallen?

Eders tankesprog er askesprog; eders skanser blir til skanser av ler.

Uw gedachtenissen zijn gelijk as, uw hoogten als hoogten van leem.

Ti, la mig være, så jeg kan tale, så får det komme over mig hvad det vil!

Houdt stil van mij, opdat ik spreke, en er ga over mij, wat het zij.

Hvorfor skulde jeg bære mitt kjøtt mellem mine tenner? Jeg vil legge mitt liv i min hånd.

Waarom zou ik mijn vlees in mijn tanden nemen, en mijn ziel in mijn hand stellen?

Se, han vil drepe mig - jeg venter på ham; jeg vil bare rettferdiggjøre mine veier for hans åsyn.

Ziet, zo Hij mij doodde, zou ik niet hopen? Evenwel zal ik mijn wegen voor Zijn aangezicht verdedigen.

Også det skal bli mig til frelse; for ingen gudløs kommer for hans åsyn.

Ook zal Hij mij tot zaligheid zijn; maar een huichelaar zal voor Zijn aangezicht niet komen.

Hør da nøie på mitt ord og la min forklaring trenge inn i eders ører!

Hoort naarstiglijk mijn rede, en mijn aanwijzing met uw oren.

Se, jeg har saken i orden; jeg vet jeg skal få rett.

Ziet nu, ik heb het recht ordentelijk gesteld; ik weet, dat ik rechtvaardig zal verklaard worden.

Hvem er den som vil gå i rette med mig? Ja, da vil jeg tie og opgi ånden.

Wie is hij, die met mij twist? Wanneer ik nu zweeg, zo zou ik den geest geven.

Bare to ting må du ikke gjøre mot mig, da skal jeg ikke skjule mig for ditt åsyn:

Alleenlijk doe twee dingen niet met mij; dan zal ik mij van Uw aangezicht niet verbergen.

Ta din hånd bort fra mig, og la ikke dine redsler forferde mig!

Doe Uw hand verre van op mij, en Uw verschrikking make mij niet verbaasd.

Så kall da, og jeg skal svare; eller la mig tale, og svar du mig!

Roep dan, en ik zal antwoorden; of ik zal spreken, en geef mij antwoord.

Hvor mange misgjerninger og synder har jeg? La mig få vite min brøde og min synd!

Hoeveel misdaden en zonden heb ik? Maak mijn overtreding en mijn zonden mij bekend.

Hvorfor skjuler du ditt åsyn og holder mig for din fiende?

Waarom verbergt Gij Uw aangezicht, en houdt mij voor Uw vijand?

Vil du skremme et bortblåst blad og forfølge det tørre strå? -

Zult Gij een gedreven blad verbrijzelen, en zult Gij een drogen stoppel vervolgen?

siden du idømmer mig så hårde lidelser og lar mig arve min ungdoms misgjerninger

Want Gij schrijft tegen mij bittere dingen; en Gij doet mij erven de misdaden mijner jonkheid.

og setter mine føtter i stokken og vokter på alle mine veier og drar en ring om mine fotsåler,

Gij legt ook mijn voeten in den stok, en neemt waar al mijn paden; Gij drukt U in de wortelen mijner voeten,

og dette gjør du mot en som tæres bort som makk-ett tre, som et klædebon møllet har ett.

En hij veroudert als een verrotting, als een kleed, dat de mot opeet.