Ephesians 5

Bli derfor Guds efterfølgere som hans elskede barn,

Zijt dan navolgers Gods, als geliefde kinderen;

og vandre i kjærlighet, likesom Kristus elsket eder og gav sig selv for oss som en gave og et offer, Gud til en velbehagelig duft.

En wandelt in de liefde, gelijkerwijs ook Christus ons liefgehad heeft, en Zichzelven voor ons heeft overgegeven tot een offerande en een slachtoffer, Gode tot een welriekenden reuk.

Men utukt og all urenhet og havesyke må ikke engang nevnes iblandt eder, således som det sømmer sig for hellige,

Maar hoererij en alle onreinigheid, of gierigheid, laat ook onder u niet genoemd worden, gelijkerwijs het den heiligen betaamt,

heller ikke skamløs ferd og dårlig snakk eller lettferdig tale, som alt sammen er utilbørlig, men heller takksigelse.

Noch oneerbaarheid, noch zot geklap, of gekkernij, welke niet betamen; maar veelmeer dankzegging.

For dette vet og skjønner I at ingen horkarl eller uren eller havesyk, som er en avgudsdyrker, har arv i Kristi og Guds rike.

Want dit weet gij, dat geen hoereerder, of onreine, of gierigaard, die een afgodendienaar is, erfenis heeft in het Koninkrijk van Christus en van God.

La ingen dåre eder med tomme ord! for på grunn av disse ting kommer Guds vrede over vantroens barn;

Dat u niemand verleide met ijdele woorden; want om deze dingen komt de toorn Gods over de kinderen der ongehoorzaamheid.

ha derfor ikke noget med dem å gjøre!

Zo zijt dan hun medegenoten niet.

For I var fordum mørke, men nu er I lys i Herren; vandre som lysets barn -

Want gij waart eertijds duisternis, maar nu zijt gij licht in den Heere; wandelt als kinderen des lichts.

for lysets frukt viser sig i all godhet og rettferdighet og sannhet -

(Want de vrucht des Geestes is in alle goedigheid, en rechtvaardigheid, en waarheid),

idet I prøver hvad som er velbehagelig for Herren,

Beproevende wat den Heere welbehagelijk zij.

og ha intet å gjøre med mørkets ufruktbare gjerninger, men refs dem heller!

En hebt geen gemeenschap met de onvruchtbare werken der duisternis, maar bestraft ze ook veeleer.

For det som lønnlig drives av dem, er skammelig endog å si;

Want hetgeen heimelijk van hen geschiedt, is schandelijk ook te zeggen.

men når det refses, blir det alt åpenbaret av lyset; for alt som blir åpenbaret, er lys.

Maar al deze dingen, van het licht bestraft zijnde, worden openbaar; want al wat openbaar maakt, is licht.

Derfor sier Skriften: Våkn op, du som sover, og stå op fra de døde, og Kristus skal lyse for dig.

Daarom zegt Hij: Ontwaakt, gij, die slaapt, en staat op uit de doden; en Christus zal over u lichten.

Se derfor til hvorledes I kan vandre varlig, ikke som uvise, men som vise,

Ziet dan, hoe gij voorzichtiglijk wandelt, niet als onwijzen, maar als wijzen.

så I kjøper den beleilige tid; for dagene er onde.

Den tijd uitkopende, dewijl de dagen boos zijn.

Derfor, vær ikke dårer, men forstå hvad Herrens vilje er!

Daarom zijt niet onverstandig, maar verstaat, welke de wil des Heeren zij.

Og drikk eder ikke drukne av vin, for i det er der ryggesløshet, men bli fylt av Ånden,

En wordt niet dronken in wijn, waarin overdaad is, maar wordt vervuld met den Geest;

så I taler til hverandre med salmer og lovsanger og åndelige viser, og synger og leker for Herren i eders hjerter,

Sprekende onder elkander met psalmen, en lofzangen, en geestelijke liederen, zingende en psalmende den Heere in uw hart;

og alltid sier Gud og Faderen takk for alle ting i vår Herre Jesu Kristi navn,

Dankende te allen tijd over alle dingen God en den Vader, in den Naam van onzen Heere Jezus Christus;

og underordner eder under hverandre i Kristi frykt.

Elkander onderdanig zijnde in de vreze Gods.

I hustruer! underordne eder under eders egne menn som under Herren!

Gij vrouwen, weest aan uw eigen mannen onderdanig, gelijk aan den Heere;

for mannen er hustruens hoved, likesom Kristus er menighetens hoved, han som er sitt legemes frelser.

Want de man is het hoofd der vrouw, gelijk ook Christus het Hoofd der Gemeente is; en Hij is de Behouder des lichaams.

Men likesom menigheten underordner sig under Kristus, således skal også hustruene underordne sig under sine menn i alle ting.

Daarom, gelijk de Gemeente aan Christus onderdanig is, alzo ook de vrouwen aan haar eigen mannen in alles.

I menn! elsk eders hustruer, likesom Kristus elsket menigheten og gav sig selv for den,

Gij mannen, hebt uw eigen vrouwen lief, gelijk ook Christus de Gemeente liefgehad heeft, en Zichzelven voor haar heeft overgegeven;

for å hellige den, idet han renset den ved vannbadet i ordet,

Opdat Hij haar heiligen zou, haar gereinigd hebbende met het bad des waters door het Woord;

forat han selv kunde fremstille menigheten for sig i herlighet, uten plett eller rynke eller noget sådant, men at den kunde være hellig og ulastelig.

Opdat Hij haar Zichzelven heerlijk zou voorstellen, een Gemeente, die geen vlek of rimpel heeft, of iets dergelijks, maar dat zij zou heilig zijn en onberispelijk.

Så er mennene skyldige å elske sine hustruer som sine egne legemer. Den som elsker sin hustru, elsker sig selv;

Alzo zijn de mannen schuldig hun eigen vrouwen lief te hebben, gelijk hun eigen lichamen. Die zijn eigen vrouw liefheeft, die heeft zichzelven lief.

ingen har jo nogensinne hatet sitt eget kjød, men han før og varmer det, likesom Kristus gjør med menigheten;

Want niemand heeft ooit zijn eigen vlees gehaat, maar hij voedt het, en onderhoudt het, gelijkerwijs ook de Heere de Gemeente.

for vi er hans legemes lemmer.

Want wij zijn leden Zijns lichaams, van Zijn vlees en van Zijn benen.

Derfor skal mannen forlate far og mor og holde sig til sin hustru, og de to skal være ett kjød.

Daarom zal een mens zijn vader en moeder verlaten, en zal zijn vrouw aanhangen; en zij twee zullen tot een vlees wezen.

Denne hemmelighet er stor; men jeg tenker hermed på Kristus og på menigheten.

Deze verborgenheid is groot; doch ik zeg dit, ziende op Christus en op de Gemeente.

Dog, også I skal elske, enhver sin hustru som sig selv, og hustruen skal ha ærefrykt for sin mann.

Zo dan ook gijlieden, elk in het bijzonder, een iegelijk hebbe zijn eigen vrouw, alzo lief als zichzelven; en de vrouw zie, dat zij den man vreze.