Luke 22

Na kua tata te hakari taro rewenakore e kiia nei ko te kapenga.

adpropinquabat autem dies festus azymorum qui dicitur pascha

A ka rapu nga tohunga nui me nga karaipi ki te pehea e whakamate ai ratou i a ia: i mataku hoki ratou i te iwi.

et quaerebant principes sacerdotum et scribae quomodo eum interficerent timebant vero plebem

Na ka uru a hatana ki a Hura, tona ingoa nei ko Ikariote, ko ia nei tetahi o te tekau ma rua.

intravit autem Satanas in Iudam qui cognominatur Scarioth unum de duodecim

A ka haere ia, ka korero ki nga tohunga nui, ki nga rangatira hoia me pehea e tukua ai ia e ia ki a ratou.

et abiit et locutus est cum principibus sacerdotum et magistratibus quemadmodum illum traderet eis

A ka hari ratou, ka whakaae kia hoatu he moni ki a ia.

et gavisi sunt et pacti sunt pecuniam illi dare

Na ka whakaae ia, ka rapu i te wa pai hei tukunga i a ia ki a ratou i te mea e ngaro atu ana te mano.

et spopondit et quaerebat oportunitatem ut traderet illum sine turbis

Na ka taka mai te ra o te taro rewenakore i tika nei kia patua te kapenga.

venit autem dies azymorum in qua necesse erat occidi pascha

Ka tonoa e ia a Pita raua ko Hoani ka mea, Tikina, taka te kapenga ma tatou, kia kai ai tatou.

et misit Petrum et Iohannem dicens euntes parate nobis pascha ut manducemus

Na ka mea raua ki a ia, Ko hea koe pai ai kia taka e maua?

at illi dixerunt ubi vis paremus

Ka mea ia ki a raua, na, ka tomo korua ki te pa, ka tutaki he tangata ki a korua e mau ana i te kahaka wai; e aru korua i a ia ki te whare e tomo ai ia.

et dixit ad eos ecce introeuntibus vobis in civitatem occurret vobis homo amphoram aquae portans sequimini eum in domum in qua intrat

Ka ki atu ki te tangata i te whare, E mea ana te Kaiwhakaako ki a koe, Kei hea te ruma e kai ai matou ko aku akonga i te kapenga?

et dicetis patri familias domus dicit tibi magister ubi est diversorium ubi pascha cum discipulis meis manducem

A ka whakaaturia e ia ki a korua he ruma nui i runga, oti rawa te whariki: me taka e korua ki reira.

et ipse vobis ostendet cenaculum magnum stratum et ibi parate

Na haere ana raua, a rokohanga atu rite tonu ki tana i korero ai ki a raua: a taka ana e raua te kapenga.

euntes autem invenerunt sicut dixit illis et paraverunt pascha

A ka rite te haora, ka noho ia, ratou ko nga apotoro kotahi tekau ma rua.

et cum facta esset hora discubuit et duodecim apostoli cum eo

Na ka mea ia ki a ratou, Nui atu toku hiahia kia kai tahi tatou i tenei kapenga, i te mea kahore ano ahau i mate noa:

et ait illis desiderio desideravi hoc pascha manducare vobiscum antequam patiar

Ko taku kupu hoki tenei ki a koutou, E kore ahau e kai i tenei a muri ake nei, kia tino rite ra ano i te rangatiratanga o te Atua.

dico enim vobis quia ex hoc non manducabo illud donec impleatur in regno Dei

Na ka mau ia ki te kapu, ka mutu te whakawhetai, ka mea ia, Tangohia tenei, tuwhaina ma koutou:

et accepto calice gratias egit et dixit accipite et dividite inter vos

Ko taku kupu hoki tenei ki a koutou, E kore ahau e inu i te hua o te waina, kia tae mai ra ano te rangatiratanga o te Atua.

dico enim vobis quod non bibam de generatione vitis donec regnum Dei veniat

Na ka mau ia ki te taro, ka mutu te whakawhetai, ka whawhati, ka hoatu e ia ki a ratou, ka mea, Ko toku tinana tenei e hoatu ana mo koutou: meinga tenei hei whakamahara ki ahau.

et accepto pane gratias egit et fregit et dedit eis dicens hoc est corpus meum quod pro vobis datur hoc facite in meam commemorationem

I peratia ano hoki te kapu, i muri iho i te hapa, a i mea ia, Ko te kawenata hou tenei kapu i runga i oku toto e ringihia nei mo koutou.

similiter et calicem postquam cenavit dicens hic est calix novum testamentum in sanguine meo quod pro vobis funditur

Otira, tenei kei ahau nei, kei te tepu, te ringa o te kaituku i ahau.

verumtamen ecce manus tradentis me mecum est in mensa

E haere ana hoki ra te Tama a te tangata, e pera ana me te mea i whakaritea: otira, aue mo te tangata e tukua ai ia!

et quidem Filius hominis secundum quod definitum est vadit verumtamen vae illi homini per quem traditur

Na ka anga ratou ka rapu ki a ratou ano, ma wai o ratou tenei e mea.

et ipsi coeperunt quaerere inter se quis esset ex eis qui hoc facturus esset

A ka ara ano he tautohe a ratou, ko wai o ratou e meinga ko te tangata tino nui.

facta est autem et contentio inter eos quis eorum videretur esse maior

Na ka mea ia ki a ratou, Ko nga kingi o nga tauiwi e whakarangatira ana ki a ratou; ko te hunga whai mana ki runga i a ratou ka kiia, He hunga atawhai.

dixit autem eis reges gentium dominantur eorum et qui potestatem habent super eos benefici vocantur

Otiia kaua koutou e pera: engari kia rite ki to muri te mea nui o koutou: kia rite ano te tino tangata ki te kaimahi.

vos autem non sic sed qui maior est in vobis fiat sicut iunior et qui praecessor est sicut ministrator

Ko wai hoki te mea nui, ko ia e noho ana ki te kai, ko te kaimahi ranei? ehara ranei i te tangata e noho ana ki te kai? tenei raia ahau i roto i a koutou te rite nei ki te kaimahi.

nam quis maior est qui recumbit an qui ministrat nonne qui recumbit ego autem in medio vestrum sum sicut qui ministrat

Otira ko koutou te hunga i noho tahi tonu me ahau i oku whakamatautauranga;

vos autem estis qui permansistis mecum in temptationibus meis

A ka whakarite ahau i te rangatiratanga mo koutou, i te pera me ta toku Matua i whakarite ai moku:

et ego dispono vobis sicut disposuit mihi Pater meus regnum

Kia kai ai, kia inu ai koutou ki taku tepu i toku rangatiratanga; a ka noho koutou ki runga ki nga torona, whakawa ai i nga iwi kotahi tekau ma rua o Iharaira.

ut edatis et bibatis super mensam meam in regno et sedeatis super thronos iudicantes duodecim tribus Israhel

E Haimona, e Haimona, na, kua inoi a Hatana kia riro koe i a ia, kia tataritia ai koe e ia, ano he witi:

ait autem Dominus Simon Simon ecce Satanas expetivit vos ut cribraret sicut triticum

Otiia kua inoi ahau mou, kei hemo tou whakapono: a, kite tahuri mai ano koe, whakakahangia ou teina.

ego autem rogavi pro te ut non deficiat fides tua et tu aliquando conversus confirma fratres tuos

Na ka mea tera ki a ia, E te Ariki, e pai ana ahau kia haere hei hoa mou ki te whare herehere, ki te mate hoki.

qui dixit ei Domine tecum paratus sum et in carcerem et in mortem ire

Ano ra ko ia, Tenei taku kupu ki a koe, e Pita, e kore te tikaokao e tangi aianei, ka toru au whakakahoretanga i tou matau ki ahau.

et ille dixit dico tibi Petre non cantabit hodie gallus donec ter abneges nosse me

A ka mea ia ki a ratou, I taku tononga i a koutou, kahore he peke moni, kahore he putea, kahore he hu, i hapa ranei koutou i tetahi mea? Ka mea ratou, Kahore.

et dixit eis quando misi vos sine sacculo et pera et calciamentis numquid aliquid defuit vobis at illi dixerunt nihil

Ano ra ko ia ki a ratou, Tena ko tenei ki te mea he peke moni ta tetahi, mauria atu, me te putea ano: me ia hoki kahore ana hoari, hokona atu tona kakahu, ka hoko mai ai i tetahi.

dixit ergo eis sed nunc qui habet sacculum tollat similiter et peram et qui non habet vendat tunicam suam et emat gladium

Ko taku kupu hoki tenei ki a koutou, Ko te tikanga tenei, kia rite i ahau te mea kua oti nei te tuhituhi, ara, Kua huihuia ia ki te hunga hara: he tutukitanga hoki to nga mea moku.

dico enim vobis quoniam adhuc hoc quod scriptum est oportet impleri in me et quod cum iniustis deputatus est etenim ea quae sunt de me finem habent

Na ka mea ratou, E te Ariki, na, e rua enei hoari. ka mea ia ki a ratou, Kati ano.

at illi dixerunt Domine ecce gladii duo hic at ille dixit eis satis est

Na ka puta atu ia, ka haere ki Maunga Oriwa, ko tana hanga hoki tera; me te aru ano ana akonga i a ia.

et egressus ibat secundum consuetudinem in montem Olivarum secuti sunt autem illum et discipuli

A, i ia i taua wahi, ka mea ia ki a ratou, Me inoi kei uru koutou ki te whakamatautauranga.

et cum pervenisset ad locum dixit illis orate ne intretis in temptationem

Na ka mawehe atu ia i a ratou, kei to te taunga kamaka te matara, a ka tuku i ona turi ka inoi,

et ipse avulsus est ab eis quantum iactus est lapidis et positis genibus orabat

Ka mea, E Pa, ki te pai koe, tangohia atu tenei kapu i ahau: otira kauaka e waiho i taku e pai ai, engari i tau.

dicens Pater si vis transfer calicem istum a me verumtamen non mea voluntas sed tua fiat

Na ka puta mai ki a ia tetahi anahera i te rangi, e whakakaha ana i a ia.

apparuit autem illi angelus de caelo confortans eum et factus in agonia prolixius orabat

A, i te oke o tona wairua, ka hohonu ake tana inoi: ko tona kakawa ka pena i te tepe toto e turuturu iho ana ki te whenua.

et factus est sudor eius sicut guttae sanguinis decurrentis in terram

Na ka ara ia i te inoi, a ka tae ki ana akonga, rokohanga atu e moe ana ratou, he ngakau pouri hoki.

et cum surrexisset ab oratione et venisset ad discipulos suos invenit eos dormientes prae tristitia

Na ko tana meatanga ki a ratou, He aha koutou ka moe ai? Whakatika ki te inoi, kei uru koutou ki te whakamatautauranga.

et ait illis quid dormitis surgite orate ne intretis in temptationem

I a ia e korero ana, na, ko te huihuinga tangata, a ko tera e huaina ra ko Hura, ko tetahi o te tekau ma rua, e haere ana i mua i a ratou; a ka whakatata ia ki a Ihu ki te kihi i a ia.

adhuc eo loquente ecce turba et qui vocabatur Iudas unus de duodecim antecedebat eos et adpropinquavit Iesu ut oscularetur eum

Ano ra ko Ihu ki a ia, E Hura, he kihi tau hei tuku mo te Tama a te tangata?

Iesus autem dixit ei Iuda osculo Filium hominis tradis

A, no te kitenga o te hunga i tona taha i nga mea tera e tupono, ka mea ratou, E te Ariki, me patu ranei e matou ki te hoari?

videntes autem hii qui circa ipsum erant quod futurum erat dixerunt ei Domine si percutimus in gladio

Na haua iho e tetahi o ratou te pononga a te tohunga nui, poroa ana tona taringa matau.

et percussit unus ex illis servum principis sacerdotum et amputavit auriculam eius dextram

Na ka oho a Ihu, ka mea, Kati ra i tenei. Whakapakia ana tona taringa, na kua ora.

respondens autem Iesus ait sinite usque huc et cum tetigisset auriculam eius sanavit eum

Katahi a Ihu ka mea ki nga tohunga nui, ki nga rangatira o te temepara, ki nga kaumatua, i haere atu ki a ia, He tahae ahau i haere mai ai koutou me nga hoari, me nga patu?

dixit autem Iesus ad eos qui venerant ad se principes sacerdotum et magistratus templi et seniores quasi ad latronem existis cum gladiis et fustibus

I ahau e noho ana i a koutou i te temepara i ia ra, i ia ra, kihai i totoro mai o koutou ringa ki ahau: otira no koutou tenei haora, ko te kaihanga hoki o te pouri.

cum cotidie vobiscum fuerim in templo non extendistis manus in me sed haec est hora vestra et potestas tenebrarum

Na ka hopukina ia e ratou, ka arahina atu, a kawea ana ki roto ki te whare o te tino tohunga. Ko Pita ia i aru mai i tawhiti.

conprehendentes autem eum duxerunt ad domum principis sacerdotum Petrus vero sequebatur a longe

A, no ka oti i a ratou he kapura te tahu ki waenga marae, i a ratou e noho tahi ana, ka noho hoki a Pita i waenganui o ratou.

accenso autem igni in medio atrio et circumsedentibus illis erat Petrus in medio eorum

Na ka kitea ia e tetahi kotiro, i a ia e noho ana i te marama o te kapura; a matatau tonu te titiro ki a ia, ka mea, I a ia ano hoki tenei.

quem cum vidisset ancilla quaedam sedentem ad lumen et eum fuisset intuita dixit et hic cum illo erat

Na ka whakakahore ia ki a ia, ka mea, E ko, kahore ahau e mohio ki a ia.

at ille negavit eum dicens mulier non novi illum

A taro kau iho ka kite tetahi atu i a ia, ka mea, No ratou hoki koe. Na ka mea a Pita, E mara, kahore.

et post pusillum alius videns eum dixit et tu de illis es Petrus vero ait o homo non sum

A, me te mea kotahi te haora i muri iho, ka tohe ano tetahi atu, ka mea, He pono i a ia ano hoki tenei: no Kariri hoki.

et intervallo facto quasi horae unius alius quidam adfirmabat dicens vere et hic cum illo erat nam et Galilaeus est

A ka mea a Pita, E mara, kahore ahau e matau ki tau e mea na. A i reira pu ano, i a ia e korero ana, ka tangi te tikaokao.

et ait Petrus homo nescio quod dicis et continuo adhuc illo loquente cantavit gallus

Na ka tahuri te Ariki, ka titiro ki a Pita A ka mahara a Pita ki te kupu a te Ariki, ki tana meatanga ki a ia, E kore e tangi te tikaokao, ka toru au whakakahoretanga i ahau.

et conversus Dominus respexit Petrum et recordatus est Petrus verbi Domini sicut dixit quia priusquam gallus cantet ter me negabis

Na haere atu ana a Pita ki waho, a nui atu tona tangi.

et egressus foras Petrus flevit amare

Na ka taunu nga kaipupuri o Ihu ki a ia, ka whiu i a ia.

et viri qui tenebant illum inludebant ei caedentes

Ka koparea ona kanohi, a ka ui ratou ki a ia, ka mea, Poropiti mai, na wai koe i papaki?

et velaverunt eum et percutiebant faciem eius et interrogabant eum dicentes prophetiza quis est qui te percussit

He maha hoki era atu kupu kino i korero ai ratou ki a ia.

et alia multa blasphemantes dicebant in eum

A, i te aonga tonutanga o te ra, ka huihui nga kaumatua o te iwi, nga tohunga nui, me nga karaipi, a arahina atu ana ia ki to ratou runanga, ka mea ratou,

et ut factus est dies convenerunt seniores plebis et principes sacerdotum et scribae et duxerunt illum in concilium suum dicentes si tu es Christus dic nobis

Ki te mea ko te Karaiti koe, korerotia mai ki a matou. Ano ra ko ia ki a ratou, Ki te korerotia e ahau ki a koutou, e kore koutou e whakapono;

et ait illis si vobis dixero non creditis mihi

Ki te ui ahau, e kore koutou e whakahoki kupu mai ki ahau.

si autem et interrogavero non respondebitis mihi neque dimittetis

Haere ake nei ka noho te Tama a te tangata ki matau o te kaha o te Atua.

ex hoc autem erit Filius hominis sedens a dextris virtutis Dei

Na ka mea ratou katoa, Ko te Tama ranei koe a te Atua? Ano ra ko ia ki a ratou, Kua korerotia mai na e koutou ko ahau ia.

dixerunt autem omnes tu ergo es Filius Dei qui ait vos dicitis quia ego sum

Na ka mea ratou, hei aha ake he kaiwhakaatu ma tatou? kua rongo nei hoki tatou i ta tona mangai.

at illi dixerunt quid adhuc desideramus testimonium ipsi enim audivimus de ore eius