Job 8

Na ka whakautu a Pirirara Huhi, ka mea,

respondens autem Baldad Suites dixit

Kia pehea ake te roa o tau korero i enei mea? Kia pehea ake te roa o nga kupu a tou mangai e rite ai ki te hau kaha?

usquequo loqueris talia et spiritus multiplex sermones oris tui

E whakaparori ke ranei te Atua i te whakawa? E whakaparori ke ranei te Kaha Rawa i te tika?

numquid Deus subplantat iudicium et Omnipotens subvertit quod iustum est

Ki te mea i hara au tamariki ki a ia, a kua maka atu ratou e ia hei utu mo to ratou he;

etiam si filii tui peccaverunt ei et dimisit eos in manu iniquitatis suae

Ki te rapu wawe koe i to Atua, a ka inoi ki te Kaha Rawa;

tu tamen si diluculo consurrexeris ad Deum et Omnipotentem fueris deprecatus

Ki te mea he ma koe, he tika, ina, ka ara ake ia ki a koe aianei, ka manaakitia ano e ia te nohoanga o tou tika.

si mundus et rectus incesseris statim evigilabit ad te et pacatum reddet habitaculum iustitiae tuae

Ahakoa i iti tou timatanga, e nui noa atu tou whakamutunga.

in tantum ut priora tua fuerint parva et novissima tua multiplicentur nimis

Tena ra, ui atu ki to mua whakatupuranga; anga atu hoki ki te mea kua rapua e o ratou matua.

interroga enim generationem pristinam et diligenter investiga patrum memoriam

Nonanahi nei hoki tatou, kahore hoki e mohio; he atarangi nei hoki o tatou ra i runga i te whenua;

hesterni quippe sumus et ignoramus quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram

E kore ranei ratou e whakaako i a koe, e korero ki a koe, e puaki mai ranei he kupu i o ratou ngakau?

et ipsi docebunt te loquentur tibi et de corde suo proferent eloquia

E tupu ranei te wiwi i te mea kahore he repo? E nui ranei te raupo ki te kahore he wai?

numquid vivere potest scirpus absque humore aut crescet carectum sine aqua

I te mea he kaiota tonu, a kihai i tapahia, kua maroke i mua ake i nga otaota katoa.

cum adhuc sit in flore nec carpatur manu ante omnes herbas arescit

Ka pera ano nga ara o te hunga katoa e wareware ana ki te Atua, a ka riro ki te kore ta te tangata whakaponokore i tumanako ai.

sic viae omnium qui obliviscuntur Deum et spes hypocritae peribit

Ka motuhia atu tana i whakamanawa atu ai, ko te whare hoki o te pungawerewere hei tumanakohanga mona.

non ei placebit vecordia sua et sicut tela aranearum fiducia eius

Ka okioki atu ia ki tona whare; heoi e kore e tu: u tonu tana pupuri atu, otiia e kore e mau.

innitetur super domum suam et non stabit fulciet eam et non consurget

E matomato ana i te mea kahore nei te ra, a e wana ana ona peka i tana kari.

humectus videtur antequam veniat sol et in horto suo germen eius egreditur

Kapi tonu te puranga i ona pakiaka, e kitea ana e ia te wahi kamaka.

super acervum petrarum radices eius densabuntur et inter lapides commorabitur

Ki te whakamotitia iho ia i tona wahi, ka whakakahore taua wahi ki a ia, ka mea, Kahore ahau i kite i a koe.

si absorbuerit eum de loco suo negabit eum et dicet non novi te

Nana, ko te hari tenei o tona ara, a ka tupu ake etahi atu i roto i te puehu.

haec est enim laetitia viae eius ut rursum de terra alii germinentur

Nana, e kore te Atua e whakakahore ki te tangata tika, e kore ano e puritia e ia te ringa o nga tangata kino.

Deus non proiciet simplicem nec porriget manum malignis

Tera ano tou mangaika whakakiia e ia ki te kata, ou ngutu ki te hamama.

donec impleatur risu os tuum et labia tua iubilo

He whakama te kakahu mo te hunga e kino ana ki a koe, a ka kahore noa iho te tapenakara o te hunga kino.

qui oderunt te induentur confusione et tabernaculum impiorum non subsistet