Job 7

He teka ranei kua takoto he pakanga mo te tangata i runga i te whenua, he rite ano ona ra ki nga ra o te kaimahi?

militia est vita hominis super terram et sicut dies mercennarii dies eius

E rite ana ki te pononga, e matenui nei ki te atarangi, ki te kaimahi, e tumanako nei ki te utu mo tana mahi;

sicut servus desiderat umbram et sicut mercennarius praestolatur finem operis sui

Koia toku rite, ka whiwhi nei ki nga marama horihori, a he mauiui nga po kua whakaritea moku.

sic et ego habui menses vacuos et noctes laboriosas enumeravi mihi

Ka takoto ahau, ka mea ahau, A hea ahau ara ai? he roa ia te po; heoi ka tahurihuri kau ahau a ao noa.

si dormiero dico quando consurgam et rursum expectabo vesperam et replebor doloribus usque ad tenebras

Ko te kakahu mo oku kikokiko he kutukutu, he pokuru oneone; ka kukuti toku kiri, a ka ngatata ano.

induta est caro mea putredine et sordibus pulveris cutis mea aruit et contracta est

Ko oku ra hohoro atu i te rakau a te kaiwhatu; pau ake, te ai he tumanakohanga atu.

dies mei velocius transierunt quam a texente tela succiditur et consumpti sunt absque ulla spe

Kia mahara he hau oku ra; heoi ano kitenga o toku kanohi i te pai.

memento quia ventus est vita mea et non revertetur oculus meus ut videat bona

Ko te kanohi o te tangata e kite ana i ahau, heoi ano tona tirohanga mai ki ahau: kei runga i ahau ou kanohi, heoi kahore iho ahau.

nec aspiciet me visus hominis oculi tui in me et non subsistam

Memeha atu te kapua, ngaro atu: he pera ano te tangata e haere ana ki te urupa; e kore e hoki ake.

sicut consumitur nubes et pertransit sic qui descenderit ad inferos non ascendet

E kore ia e hoki mai ano ki tona whare, e kore ano tona wahi e mahara ki a ia i muri.

nec revertetur ultra in domum suam neque cognoscet eum amplius locus eius

Na e kore e kaiponuhia e ahau toku mangai; ka korero ahau i toku wairua e mamae nei; ka tangi i te kawa i toku ngakau.

quapropter et ego non parcam ori meo loquar in tribulatione spiritus mei confabulabor cum amaritudine animae meae

He moana ranei ahau, he tohora, i mea ai koe i te kaitirotiro moku/

numquid mare sum ego aut cetus quia circumdedisti me carcere

Ki te mea ahau, kei toku moenga ahau te marie ai, ma toku takotoranga e whakamama taku tangi;

si dixero consolabitur me lectulus meus et relevabor loquens mecum in strato meo

Na ka whakahaehaetia ahau e koe ki nga moe, ka whakawehia ahau ki nga mea e whakakitea mai.

terrebis me per somnia et per visiones horrore concuties

A ki ta toku wairua he pai te tarona; pai ake te mate i enei wheua oku.

quam ob rem elegit suspendium anima mea et mortem ossa mea

E whakarihariha ana ahau ki toku ora; kahore oku hiahia kia ora tonu ahau: waiho noa iho ahau, he mea teka noa hoki oku ra.

desperavi nequaquam ultra iam vivam parce mihi nihil enim sunt dies mei

He aha te tangata, i whakanuia ai e koe? i anga ai tou ngakau ki a ia?

quid est homo quia magnificas eum aut quia ponis erga eum cor tuum

I titiro ai koe i a ia i tenei ata, i tenei ata, i honohono ai tau whakamatautau i a ia?

visitas eum diluculo et subito probas illum

Kia pehea ake te roa ou kahore nei e tahuri atu i ahau, oku kahore nei e waiho noa iho e koe, kia horomia ai toku huware?

usquequo non parces mihi nec dimittis me ut gluttiam salivam meam

Mehemea kua hara ahau, kia aha atu ahau ki a koe, e te kaitiaki o nga tangata? he aha ahau i waiho ai e koe hei patunga mau i taimaha iho ai ahau ki ahau ano.

peccavi quid faciam tibi o custos hominum quare posuisti me contrarium tibi et factus sum mihimet ipsi gravis

He aha koe te whakarere noa ai i toku he, te whakapahemo ai i toku kino? Akuanei hoki ahau moe ai ki te puehu, a ka ata rapu koe i ahau, otiia kahore noa iho ahau.

cur non tolles peccatum meum et quare non auferes iniquitatem meam ecce nunc in pulvere dormiam et si mane me quaesieris non subsistam