Job 31

Kua oti taku kawenata ki oku kanohi; kia whakaaroaro ahau hei aha ki te kotiro?

pepigi foedus cum oculis meis ut ne cogitarem quidem de virgine

He aha ta te Atua wahi e tuwha mai ai i runga? He aha ta te Kaha Rawa taonga tupu i te wahi tiketike?

quam enim partem haberet Deus in me desuper et hereditatem Omnipotens de excelsis

He teka ianei he whakangaromanga mo te tangata kino? he whiu mo nga kaimahi o te he?

numquid non perditio est iniquo et alienatio operantibus iniustitiam

He teka ianei e kitea ana e ia oku ara, e taua ana e ia oku hikoinga katoa?

nonne ipse considerat vias meas et cunctos gressus meos dinumerat

Ki te mea i haere ahau i runga i te tekateka noa, a i hohoro toku waewae ki te tinihanga;

si ambulavi in vanitate et festinavit in dolo pes meus

Kia paunatia ahau i runga i te pauna tika, kia mohio ai te Atua ki toku tapatahi:

adpendat me in statera iusta et sciat Deus simplicitatem meam

Ki te mea i kotiti ke toku hikoinga i te ara, a i whai toku ngakau i oku kanohi; a ki te mea i mau te tongi ki oku ringa;

si declinavit gressus meus de via et si secutum est oculos meos cor meum et in manibus meis adhesit macula

Kati, ko ahau hei whakato, a ma tetahi atu e kai; ae ra, tukua nga hua o taku mara kia hutia atu.

seram et alius comedat et progenies mea eradicetur

Ki te mea i whakawairangitia toku ngakau e te wahine, a i whanga ahau i te tatau o toku hoa;

si deceptum est cor meum super mulierem et si ad ostium amici mei insidiatus sum

Heoi kia huri paraoa taku wahine ma tetahi atu, kia piko iho ano hoki nga tangata ke ki runga i a ia.

scortum sit alteri uxor mea et super illam incurventur alii

He kino rawa hoki tera; ae ra, he he e tika ana kia whiua e nga kaiwhakawa:

hoc enim nefas est et iniquitas maxima

He ahi hoki tera e kai ana ki te whakangaromanga rawa, poto noa aku hua katoa.

ignis est usque ad perditionem devorans et omnia eradicans genimina

Ki te mea i whakahaweatia e ahau te whakawa a taku pononga tane, a taku pononga wahine, i a raua e totohe ana ki ahau;

si contempsi subire iudicium cum servo meo et ancillae meae cum disceptarent adversum me

Ka pehea ra ahau ina whakatika te Atua? He aha taku kupu e whakahoki ai ki a ia ina tae mai ia ki te titiro?

quid enim faciam cum surrexerit ad iudicandum Deus et cum quaesierit quid respondebo illi

He teka ranei na toku kaihanga ia i hanga i roto i te kopu? a nana, na te kotahi, i whai ahua ai maua i roto i te puku?

numquid non in utero fecit me qui et illum operatus est et formavit in vulva unus

Ki te mea i kaiponuhia e ahau ta nga rawakore i hiahia ai, a meinga ana e ahau nga kanohi o te pouaru kia pau i te minamina;

si negavi quod volebant pauperibus et oculos viduae expectare feci

Ki te mea ranei i kainga taku maramara e toku kotahi, a kihai te pani i kai i tetahi wahi;

si comedi buccellam meam solus et non comedit pupillus ex ea

He mea whakatupu ia naku no toku taitamarikitanga ra ano me te mea ko tona papa ahau: ko te pouaru he mea arahi naku no te kopu ra ano o toku whaea;

quia ab infantia mea crevit mecum miseratio et de utero matris meae egressa est mecum

Ki te mea i kite ahau i tetahi e tata ana ki te mate, he kore no te kakahu, a kahore he uhi mo te rawakore;

si despexi pereuntem eo quod non habuerit indumentum et absque operimento pauperem

Ki te mea kihai tona hope i whakapai ki ahau, a kihai ia i mahana i nga huruhuru o taku kahui:

si non benedixerunt mihi latera eius et de velleribus ovium mearum calefactus est

Ki te mea i ara toku ringa hei pehi i te pani, i toku kitenga he awina tera moku kei te kuwaha;

si levavi super pupillum manum meam etiam cum viderem me in porta superiorem

Na kia marere atu toku pokohiwi i roto i te peke, kia whati te takakau o toku ringa.

umerus meus a iunctura sua cadat et brachium meum cum suis ossibus confringatur

Ko te whiu hoki a te Atua taku i wehi ai; kihai hoki i taea e ahau te aha i tona nui.

semper enim quasi tumentes super me fluctus timui Deum et pondus eius ferre non potui

Ki te mea i u toku whakaaro ki te koura, a i mea ahau ki te koura parakore, Ko koe taku e whakawhirinaki atu ai;

si putavi aurum robur meum et obrizae dixi fiducia mea

Ki te mea i koa ahau ki te maha o oku rawa, a ki te nui o ta toku ringa i whiwhi ai;

si laetatus sum super multis divitiis meis et quia plurima repperit manus mea

Ki te mea i kite ahau i te ra e whiti ana, i te marama ranei e haere ana i tona tiahotanga;

si vidi solem cum fulgeret et lunam incedentem clare

A ka kumea pukutia atu toku ngakau, ka kihia toku ringa e toku mangai:

et lactatum est in abscondito cor meum et osculatus sum manum meam ore meo

Na he kino tenei hei whiunga ma nga kaiwhakawa: he teka hoki naku ki te Atua i runga.

quae est iniquitas maxima et negatio contra Deum altissimum

Ki te mea i koa ahau ki te whakangaromanga o te tangata i kino ki ahau, i whakaara ake ranei i ahau i te panga o te he ki a ia;

si gavisus sum ad ruinam eius qui me oderat et exultavi quod invenisset eum malum

Ae, kihai ahau i tuku i toku mangai kia hara, kihai i whai kia kanga tona wairua;

non enim dedi ad peccandum guttur meum ut expeterem maledicens animam eius

Ki te mea kahore nga tangata o toku teneti i mea, Tena koa te tangata kihai nei i makona i tona kikokiko?

si non dixerunt viri tabernaculi mei quis det de carnibus eius ut saturemur

Kihai te manene i moe i waho; i whakatuwheratia ano e ahau oku tatau ki te tangata haere;

foris non mansit peregrinus ostium meum viatori patuit

Ki te mea i pera ahau me Arama, i hipoki i oku he, i huna i toku kino ki roto ki toku uma;

si abscondi quasi homo peccatum meum et celavi in sinu meo iniquitatem meam

I wehi hoki ahau i te huihui nui, i mataku ki te whakahawea a nga hapu, a whakarongo kau ana, kihai hoki i puta ki waho

si expavi ad multitudinem nimiam et despectio propinquorum terruit me et non magis tacui nec egressus sum ostium

Aue, me i whakarongo mai tetahi ki ahau! Nana, tenei taku tohu, ma te Kaha Rawa e whakahoki mai he kupu ki ahau; me i ahau noa te pukapuka i tuhituhia e toku hoariri!

quis mihi tribuat auditorem ut desiderium meum Omnipotens audiat et librum scribat ipse qui iudicat

Ina, kua amohia e ahau i runga i toku pokohiwi; kua herea e ahau hei karauna moku.

ut in umero meo portem illum et circumdem illum quasi coronam mihi

Kua whakaaturia e ahau ki a ia te maha o oku hikoinga; rite tonu ki ta te rangatira taku whakatata atu ki a ia.

per singulos gradus meos pronuntiabo illum et quasi principi offeram eum

Ki te tangi taku oneone, he whakahe ki ahau, ki te uru ano ona moa ki te aue,

si adversum me terra mea clamat et cum ipsa sulci eius deflent

Ki te mea i kainga e ahau ona hua, he mea kihai i utua, a naku ranei ona ariki i mate ai,

si fructus eius comedi absque pecunia et animam agricolarum eius adflixi

Na, kia riro pu te witi i te tataramoa, te parei i te taru kino. Heoi ano nga korero a Hopa.

pro frumento oriatur mihi tribulus et pro hordeo spina finita sunt verba Iob