Job 19

Na ka whakautua e Hopa, ka mea,

respondens autem Iob dixit

Kia peha ake te roa o ta koutou whakaporearea i toku wairua, o ta koutou wawahi i ahau ki te kupu?

usquequo adfligitis animam meam et adteritis me sermonibus

Ka tekau enei tawainga a koutou ki ahau, kahore o koutou whakama i a koutou ka aki tonu nei i ahau.

en decies confunditis me et non erubescitis opprimentes me

Ki te mea ano hoki kua he ahau, kei ahau ano toku he e noho ana.

nempe et si ignoravi mecum erit ignorantia mea

Ki te mea ka whakanui mai koutou i a koutou ki ahau, a ka kauwhau mai ki ahau i toku tawainga;

at vos contra me erigimini et arguitis me obprobriis meis

Kia mohio koutou na te Atua ahau i whakaparori i taku take, he mea hao mai ahau nana ki tana kupenga.

saltim nunc intellegite quia Deus non aequo iudicio adflixerit me et flagellis suis me cinxerit

Nana, e tangi ana ahau i te mahi nanakia, heoi kahore ahau e whakarangona; e karanga awhina ana ahau, otiia kahore he whakawa.

ecce clamabo vim patiens et nemo audiet vociferabor et non est qui iudicet

Kua tutakina e ia toku ara, te puta ahau; tukua iho ana e ia te pouri ki oku ara.

semitam meam circumsepsit et transire non possum et in calle meo tenebras posuit

Ko toku kororia huia atu ana e ia; tangohia ana e ia te karauna i toku mahunga.

spoliavit me gloria mea et abstulit coronam de capite meo

Wawahia ana ahau e ia i nga taha katoa, a riro ana ahau; ko taku i tumanako atu ai huaranga atu ana e ia ano he rakau.

destruxit me undique et pereo et quasi evulsae arbori abstulit spem meam

Kua mura mai hoki tona riri ki ahau; e kiia ana ahau e ia ko tetahi o ona hoariri.

iratus est contra me furor eius et sic me habuit quasi hostem suum

E haere huihui mai ana ana taua, e whakaneke ake ana i to ratou ara ki ahau, kei te whakapae i toku teneti i tetahi taha, i tetahi taha.

simul venerunt latrones eius et fecerunt sibi viam per me et obsederunt in gyro tabernaculum meum

Kua meinga e ia oku teina kia matara atu i ahau; ko aku i mohio ai kua tangata ke ki ahau.

fratres meos longe fecit a me et noti mei quasi alieni recesserunt a me

Ko oku whanaunga, mutu pu ta ratou; ko oku hoa ake, kua wareware ratou ki ahau.

dereliquerunt me propinqui mei et qui me noverant obliti sunt mei

Ko te hunga e noho ana i toku whare, me aku pononga wahine, kiia iho ahau e ratou he tangata ke; he tangata no nga whenua ahau ki ta ratou titiro mai.

inquilini domus meae et ancillae meae sicut alienum habuerunt me et quasi peregrinus fui in oculis eorum

I karanga atu ahau ki taku pononga, heoi kihai ia i whakao mai; ahakoa e inoi ana toku mangai ki a ia.

servum meum vocavi et non respondit ore proprio deprecabar illum

Ko toku ha tauhou ana ki taku wahine, me taku inoi hoki ki nga tamariki o te kopu o toku whaea.

halitum meum exhorruit uxor mea et orabam filios uteri mei

Ko nga tamariki nonohi ano hoki, whakahawea mai ana ki ahau; ki te whakatika ahau, ka korero whakahe ratou moku.

stulti quoque despiciebant me et cum ab eis recessissem detrahebant mihi

E whakarihariha mai ana ki ahau oku takahoa katoa, a ko aku i aroha ai kua tahuri mai ki ahau.

abominati sunt me quondam consiliarii mei et quem maxime diligebam aversatus est me

Piri tonu toku iwi ki toku kiri, ki oku kikokiko, a ora ake oku, ko te kiri kau o oku niho.

pelli meae consumptis carnibus adhesit os meum et derelicta sunt tantummodo labia circa dentes meos

Tohungia mai ahau, tohungia mai ahau e koutou, e oku hoa; kua pa mai hoki te ringa o te Atua ki ahau.

miseremini mei miseremini mei saltim vos amici mei quia manus Domini tetigit me

He aha koutou i tukino ai i ahau, i pera ai me te Atua, te makona koutou i oku kikokiko?

quare persequimini me sicut Deus et carnibus meis saturamini

Aue, me i tuhituhia aku kupu! Aue, me i taia ki te pukapuka!

quis mihi tribuat ut scribantur sermones mei quis mihi det ut exarentur in libro

Me i whaoa ki te kamaka, ki te pene rino, ki te mata, hei mea mo a mua noa atu!

stilo ferreo et plumbi lammina vel certe sculpantur in silice

Otiia e mohio ana ahau kei te ora toku kaihoko, a i nga wa i muri nei ka tu ia ki runga ki te whenua;

scio enim quod redemptor meus vivat et in novissimo de terra surrecturus sim

A ahakoa i muri i te paunga o toku kiri, ka titiro tonu ahau i roto i toku kikokiko ki te Atua:

et rursum circumdabor pelle mea et in carne mea videbo Deum

E titiro ano ahau ki a ia, ahau nei ano; a ma oku kanohi e matakitaki, kahore ma o tetahi atu. Pau rawa oku whatumanawa i roto i ahau.

quem visurus sum ego ipse et oculi mei conspecturi sunt et non alius reposita est haec spes mea in sinu meo

Ki te ki koutou, Na, ta tatou hanga ki te tukino i a ia! kua kitea hoki te take o te mea i roto i ahau;

quare ergo nunc dicitis persequamur eum et radicem verbi inveniamus contra eum

Kia wehi koutou kei mate i te hoari; no te mea ko te whiunga ki te hoari kei roto i te riri, e mohio ai koutou he whakawa ano tenei.

fugite ergo a facie gladii quoniam ultor iniquitatum gladius est et scitote esse iudicium