Job 14

Ko te tangata i whanau i te wahine, he torutoru ona ra; ki tonu ano i te raruraru.
homo natus de muliere brevi vivens tempore repletus multis miseriis
Ano he puawai ia e puta mai ana, e kotia iho ana: rere ana ia, ano he atarangi, kahore hoki he tumautanga.
quasi flos egreditur et conteritur et fugit velut umbra et numquam in eodem statu permanet
E titiro mai ano ranei ou kanohi ki te penei? E mea ranei koe i ahau kia whakawa taua ki a taua?
et dignum ducis super huiuscemodi aperire oculos tuos et adducere eum tecum in iudicium
Ko wai hei homai i te mea ma i roto i te mea poke? Hore rawa.
quis potest facere mundum de inmundo conceptum semine nonne tu qui solus es
Kua rite na hoki nga ra mona: kei a koe te maha o ona marama; takoto rawa i a koe te tikanga mona, a e kore ia e whiti ki tua.
breves dies hominis sunt numerus mensuum eius apud te est constituisti terminos eius qui praeterire non poterunt
Tahuri ke atu te titiro i a ia, kia ai ona pariratanga, kia ata tutuki ai tona ra, kia rite ai ki o te kaimahi.
recede paululum ab eo ut quiescat donec optata veniat sicut mercennarii dies eius
Ka ai hoki he whakaaronga ki te rakau i tapahia, tera ano e pariri, e kore ano hoki e mutu te wana o tona pihi.
lignum habet spem si praecisum fuerit rursum virescit et rami eius pullulant
Ahakoa kua tawhitotia tona pakiaka a ki te whenua, a kua mate tona tinana i roto i te oneone;
si senuerit in terra radix eius et in pulvere emortuus fuerit truncus illius
Heoi ma te haunga o te wai ka pihi, ka kokiri ona peka ano ko ta te mea tupu.
ad odorem aquae germinabit et faciet comam quasi cum primum plantatum est
Ko te tangata ia, mate iho, marere noa iho; ae, ka hamo te tangata, a kei hea ia?
homo vero cum mortuus fuerit et nudatus atque consumptus ubi quaeso est
Pera i nga wai e he mai nei i te moana, i te awa e mimiti ana, ka maroke;
quomodo si recedant aquae de mari et fluvius vacuefactus arescat
E pera ana ano te tangata, e takoto ana a kahore he whakatikanga ake: kahore he marangatanga ake mo ratou, a kia kore ra ano nga rangi; e kore ano ratou e ara i to ratou moe.
sic homo cum dormierit non resurget donec adteratur caelum non evigilabit nec consurget de somno suo
Aue, kia huna noatia oti ahau e koe ki te po, kia waihotia noatia iho ahau e koe kia ngaro ana, kia hoki ra ano tou riri; kia rohea noatia mai e koe tetahi wa moku, a ka mahara mai ai ano ki ahau!
quis mihi hoc tribuat ut in inferno protegas me ut abscondas me donec pertranseat furor tuus et constituas mihi tempus in quo recorderis mei
Ki te mate te tangata, e ora ano ranei ia? Ka tatari ahau i nga ra katoa o toku ngananga, kia tae mai ra ano he whakaputanga moku.
putasne mortuus homo rursum vivet cunctis diebus quibus nunc milito expecto donec veniat inmutatio mea
Mau e karanga, kia whakao atu ai ahau; kahore hoki e kore ka matenui koe ki te mahi a ou ringa.
vocabis et ego respondebo tibi operi manuum tuarum porriges dexteram
Inaianei hoki e taua ana e koe oku hikoinga; he teka ianei e matatau tonu mai ana koe ki toku hara?
tu quidem gressus meos dinumerasti sed parces peccatis meis
Hiri rawa toku he ki roto ki te putea, tuitui rawa e koe toku kino.
signasti quasi in sacculo delicta mea sed curasti iniquitatem meam
He pono ko te maunga e horo ana e memeha noa ake ana, e nekehia ana te toka i tona wahi;
mons cadens defluet et saxum transfertur de loco suo
E ngau ana te wai i nga kohatu; ma tona puhaketanga e horoi atu te puehu o te whenua; a whakangaromia iho e koe te tumanako a te tangata.
lapides excavant aquae et adluvione paulatim terra consumitur et homines ergo similiter perdes
Taea ana ia e koe ake tonu atu, a pahure ana ia; puta ke ana i a koe tona mata, a tonoa atu ana ia kia haere.
roborasti eum paululum ut in perpetuum pertransiret inmutabis faciem eius et emittes eum
Ko te whakahonoretanga o ana tama, kahore e mohiotia e ia; ka hoki iho ratou hei ware, heoi kahore tetahi aha o ratou e maharatia e ia.
sive nobiles fuerint filii eius sive ignobiles non intelleget
E mamae ano ia te kikokiko o tona tinana, a ka tangi tona wairua i roto i a ia.
attamen caro eius dum vivet dolebit et anima illius super semet ipso lugebit