Job 11

Ano ra ko Topara Naamati; i mea ia,

respondens autem Sophar Naamathites dixit

Kaua ranei hei whakautua te tini o nga kupu? A e whakatikaia ranei te tangata ngutu hohoro?

numquid qui multa loquitur non et audiet aut vir verbosus iustificabitur

Ma au kupu whakapehapeha ranei e nohopuku ai nga tangata? A, ina tawai koe, kaua ranei he tangata e mea i a koe kia whakama?

tibi soli tacebunt homines et cum ceteros inriseris a nullo confutaberis

E mea ana hoki koe, He tino tika taku whakaako, a he ma ahau ki ou kanohi.

dixisti enim purus est sermo meus et mundus sum in conspectu tuo

Aue, me i korero te Atua, me i puaki mai ona ngutu ki te whakahe i a koe!

atque utinam Deus loqueretur tecum et aperiret labia sua tibi

Me i whakaaturia mai e ia ki a koe nga mea ngaro o te matauranga, te huhua o nga ara o tana mahi! Na kia matau koe, he iti iho i ou he ta te Atua e tango nei i a koe.

ut ostenderet tibi secreta sapientiae et quod multiplex esset lex eius et intellegeres quod multo minora exigaris a Deo quam meretur iniquitas tua

Ina whakatakina e koe, e kitea ranei e koe te Atua? E tino kitea rawatia ranei e koe te Kaha Rawa?

forsitan vestigia Dei conprehendes et usque ad perfectum Omnipotentem repperies

Kei te rangi te tiketike; ka pehea koe? Hohonu iho i te reinga; ko te aha e mohiotia e koe?

excelsior caelo est et quid facies profundior inferno et unde cognosces

Ko tona takoto, roa atu i te whenua, whanui atu i te moana.

longior terrae mensura eius et latior mari

Ki te mea ka haukotia e ia, ka herehera ranei, ka whakawakia ranei, ma wai ia e arai?

si subverterit omnia vel in unum coartaverit quis contradicet ei

E mohio ana hoki ia ki nga tangata teka noa; a e kite ana ia i te he, ahakoa e kore e whakaaroa e ia.

ipse enim novit hominum vanitatem et videns iniquitatem nonne considerat

Otiia ko te mea whakaarokore nei, ko te tangata kahore rawa ona hinengaro, ae ra, to te tangata rite i tona whanautanga kei te kuao kaihe mohoao.

vir vanus in superbiam erigitur et tamquam pullum onagri se liberum natum putat

Ki te whakatikaia e koe tou ngakau, a ka wherahia ou ringa ki a ia;

tu autem firmasti cor tuum et expandisti ad eum manus tuas

Ki te mea he he kei tou ringa, whakamataratia atu, kaua hoki te kino e noho ki ou tapenakara;

si iniquitatem quod est in manu tua abstuleris a te et non manserit in tabernaculo tuo iniustitia

He pono ko reira ara ai tou mata, te ai he ira; ae, ka u hoki koe, te ai he wehi:

tum levare poteris faciem tuam absque macula et eris stabilis et non timebis

Tera hoki koe e wareware ki tou mauiui; a e maharatia e koe ano ko nga wai kua rere atu.

miseriae quoque oblivisceris et quasi aquarum quae praeterierint recordaberis

A ko tou ora tera e marama ke atu i to te poutumarotanga o ate ra; a ahakoa e pouri ano, ka rite ki te ata.

et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam et cum te consumptum putaveris orieris ut lucifer

Ka tatu ou whakaaro, no te mea ka whai tumanakohanga atu; ae, ka rapu koe i tetahi taha ou, i tetahi taha, a ka takoto marire koe.

et habebis fiduciam proposita tibi spe et defossus securus dormies

E takoto iho ano koe, te ai he kaiwhakawehi; he tokomaha ano hoki e whai kia paingia e koe.

requiesces et non erit qui te exterreat et deprecabuntur faciem tuam plurimi

Ka poko ia nga kanohi o te hunga kino, kore ake he rerenga mo ratou; ko ta ratou e tumanako atu ai ko te hemonga.

oculi autem impiorum deficient et effugium peribit ab eis et spes eorum abominatio animae