Job 15

Na ka whakautua e Eripata Temani; i mea ia,
Temanlı Elifaz şöyle yanıtladı:
He horihori kau koia te matauranga e whakapuakina e te tangata whakaaro, kia whakakiia e ia tona kopu ki te hau marangai?
“Bilge kişi boş sözlerle yanıtlar mı, Karnını doğu rüzgarıyla doldurur mu?
Me korero ranei ia ko nga kupu kore hua hei ako, ko nga whaikorero ranei kahore nei e whai tikanga?
Boş sözlerle tartışır, Yararsız söylevler verir mi?
Ae, kua whakakorea atu na e koe te wehi, kei te pupuri mai koe i te inoi i te aroaro o te Atua.
Tanrı korkusunu bile ortadan kaldırıyor, Tanrı’nın huzurunda düşünmeyi engelliyorsun.
Na kei te whakaakona tou mangai e tou kino, a kei te whiriwhiria e koe ko te arero o te hunga tinihanga.
Çünkü suçun ağzını kışkırtıyor, Hilekârların diliyle konuşuyorsun.
Ehara i ahau, na tou mangai ano i hopu tou kino; ko ou ngutu ano hei whakaatu i tou he.
Kendi ağzın seni suçluyor, ben değil, Dudakların sana karşı tanıklık ediyor.
Ko koe ianei te tangata tuatahi kua whanau? He mea hanga ranei koe no mua atu i nga pukepuke?
“İlk doğan insan sen misin? Yoksa dağlardan önce mi var oldun?
Kua rongo ranei koe i to te Atua whakaaro puku? Kei te kaiponu ranei koe i te whakaaro ki a koe anake?
Tanrı’nın sırrını mı dinledin de, Yalnız kendini bilge görüyorsun?
Ko te aha te mohiotia ana e koe, a kahore e mohiotia e matou? Ko tehea whakaaro ano hoki ou kahore nei i a matou?
Senin bildiğin ne ki, biz bilmeyelim? Senin anladığın ne ki, bizde olmasın?
Kei a matou nga upoko hina ratou tahi ko nga tino koroheke, kaumatua rawa ake i tou papa.
Bizde ak saçlı da yaşlı da var, Babandan bile yaşlı.
He iti rawa ranei mou nga whakamarie a te Atua, te kupu ngawari e hoatu ana ki a koe?
Az mı geliyor Tanrı’nın avutması sana, Söylediği yumuşak sözler?
He aha koe i kahakina atu ai e tou ngakau? He aha hoki ou kanohi i kimokimo ai,
Niçin yüreğin seni sürüklüyor, Gözlerin parıldıyor,
I tahuri ai tou wairua ki te whakahe i te Atua? i puaki ai ena kupu i tou mangai?
Tanrı’ya öfkeni gösteriyorsun, Ağzından böyle sözler dökülüyor?
He aha te tangata, e ma ai ia? te whanau ranei a te wahine, e tika ai?
“İnsan gerçekten temiz olabilir mi? Kadından doğan biri doğru olabilir mi?
Nana, kahore ia e whakawhirinaki ki ana mea tapu; kahore hoki nga rangi e ma ki tana titiro.
Tanrı meleklerine güvenmiyorsa, Gökler bile O’nun gözünde temiz değilse,
Katahi ia te he rawa ko te mea whakarihariha, ko te mea poke, ko te tangata e inu nei i te kino ano he wai.
Haksızlığı su gibi içen İğrenç, bozuk insana mı güvenecek?
Maku e whakaatu ki a koe, whakarongo mai ki ahau; ko te mea kua kitea e ahau, maku e korero atu.
“Dinle beni, sana açıklayayım, Gördüğümü anlatayım,
He mea korero mai na nga mohio, he whakarerenga iho na o ratou matua: kihai hoki i huna e ratou:
Bilgelerin atalarından öğrenip bildirdiği, Gizlemediği gerçekleri;
Ki a ratou nei anake te homaitanga o te whenua; kihai hoki te tangata ke i tika i waenganui i a ratou.
O atalar ki, ülke yalnız onlara verilmişti, Aralarına henüz yabancı girmemişti.
E whakamamae ana te tangata kino i ona ra katoa, ara i te maha o nga tau e haupu nei mo te kaitukino.
Kötü insan yaşamı boyunca kıvranır, Zorbaya ayrılan yıllar sayılıdır.
He reo whakawehi kei roto i ona taringa; i te wa whai rawa ka tae mai te kaipahua ki a ia:
Dehşet sesleri kulağından eksilmez, Esenlik içindeyken soyguncunun saldırısına uğrar.
Kahore ana whakaaetanga ake tera ia ka hoki ake i te pouri, e whanga ana ano hoki te hoari ki a ia.
Karanlıktan kurtulabileceğine inanmaz, Kılıç onu gözler.
E kopikopiko noa ana ia ki te taro mana, e mea ana: Kei hea ra? E mohio ana ia kua tata ki tona ringa te ra o te pouri.
‘Nerede?’ diyerek ekmek ardınca dolaşır, Karanlık günün yanıbaşında olduğunu bilir.
Ko te ngakau mamae, me te tumatatenga, hei whakawehi i a ia; ka kaha ake raua i a ia, me te mea he kingi kua rite ana mea mo te whawhai.
Acı ve sıkıntı onu yıldırır, Savaşa hazır bir kral gibi onu yener.
Kua totoro nei ona ringa ki te whawhai ki te Atua, kua whakatoatoa nei i a ia ki te whawhai ki te Kaha Rawa;
Çünkü Tanrı’ya el kaldırmış, Her Şeye Gücü Yeten’e meydan okumuş,
Kua rere ki a ia me te kaki maro, me nga puku matotoru o ana whakangungu rakau.
Kalın, yumrulu kalkanıyla O’na inatla saldırmıştı.
Kua kopakina hoki tona mata e tona ngako, a kua tupu te ngako o tona hope.
“Yüzü semirdiği, Göbeği yağ bağladığı halde,
Na i noho ia ki nga pa mahue, ki nga whare kahore i nohoia e te tangata, meake nei waiho hei puranga.
Yıkılmış kentlerde, Taş yığınına dönmüş oturulmaz evlerde oturacak,
E kore ia e whai taonga, e kore ano ona rawa e mau, e kore ano hoki to ratou hua e taupe ki te whenua.
Zengin olmayacak, serveti tükenecek, Malları ülkeye yayılmayacaktır.
E kore ia e puta i te pouri, ona peka ka maroke i te mura, ka riro atu ano ia i te manawa o tona mangai.
Karanlıktan kaçamayacak, Filizlerini alev kurutacak, Tanrı’nın ağzından çıkan solukla yok olacaktır.
Kei whakawhirinaki ia ki te mea teka noa, kei tinihanga ki a ia ano: no te mea ko te teka noa hei utu ki a ia.
Boş şeye güvenerek kendini aldatmasın, Çünkü ödülü de boş olacaktır.
E kore tona ra e taea, kua rite; e kore ano tona peka e whai rau.
Gününden önce işi tamamlanacak, Dalı yeşermeyecektir.
Ka ruiruia e ia ana karepe kaiota ano ko te waina, a ka maka tana puawai me te mea ko te oriwa.
Asma gibi koruğunu dökecek, Zeytin ağacı gibi çiçeğini dağıtacaktır.
Ka pakoko hoki te whakaminenga o te hunga atuakore, ka pau hoki i te ahi nga teneti o nga utu whakapati.
Çünkü tanrısızlar sürüsü kısır olur, Rüşvetçilerin çadırlarını ateş yakıp yok eder.
He mahi nanakia te mea i hapu ki roto ki a ratou, whanau ake he teka noa; ko o ratou kopu ano hei hanga i te tinihanga.
[] Fesada gebe kalıp kötülük doğururlar, İçleri yalan doludur.”