Psalms 130

He waiata; he pikitanga. I karanga ahau ki a koe, e Ihowa, i roto i nga hohonu.
En vallfartssång.  Ur djupen ropar jag till dig, HERRE.
E te Ariki, whakarongo mai ki toku reo: kia anga mai ou taringa ki toku reo inoi.
 Herre, hör min röst,  låt dina öron akta på      mina böners ljud.
Me i maharatia e koe nga kino, e Ihowa, ko wai, e te Ariki, e tu?
 Om du, HERRE, vill tillräkna missgärningar,      Herre, vem kan då bestå?
Otira he muru hara tau, e wehingia ai koe.
 Dock, hos dig är ju förlåtelse,      på det att man må frukta dig.
E tatari ana ahau ki a Ihowa; e tatari ana toku wairua: e tumanako ana hoki ahau ki tana kupu.
 Jag väntar efter HERREN,      min själ väntar,      och jag hoppas på hans ord.
Ko te taringa o toku wairua i te Ariki nui atu i to te hunga e whanga ana ki te ata; ae, i to te hunga e whanga ana ki te ata.
 Min själ väntar efter Herren      mer än väktarna efter morgonen,      ja, mer än väktarna efter morgonen.
E Iharaira, kia tumanako ki a Ihowa, kei a Ihowa hoki te mahi tohu, a kei a ia te hokonga nui.
 Hoppas på HERREN, Israel;      ty hos HERREN är nåd,  och mycken förlossning är hos honom.
A mana a Iharaira e hoko i roto i ona he katoa.
 Och han skall förlossa Israel      från alla dess missgärningar.