Psalms 77

Ki te tino kaiwhakatangi, ki a Ierutunu. He himene na Ahapa. Ki te Atua toku reo, e karanga nei ahau, ki te Atua toku reo, a tera e tahuri mai tona taringa ki ahau.
Al Músico principal: para Jeduthún: Salmo de Asaph. CON mi voz clamé á Dios, Á Dios clamé, y él me escuchará.
I rapu ahau ki te Ariki i te ra o toku pouri: maro tonu toku ringa i te po, kihai ano i pepeke; kihai toku wairua i pai kia whakamarietia.
Al Señor busqué en el día de mi angustia: Mi mal corría de noche y no cesaba: Mi alma rehusaba consuelo.
E mahara ana ahau ki te Atua, a e pouri ana: kei te whakaaroaro, a ngaro iho toku wairua. (Hera.
Acordábame de Dios, y gritaba: Quejábame, y desmayaba mi espíritu. (Selah.)
E puritia ana e koe oku kanohi kia mataara tonu; he pouri ahau, te ahei te korero.
Tenías los párpados de mis ojos: Estaba yo quebrantado, y no hablaba.
Ka hoki oku whakaaro ki nga ra onamata, ki nga tau o tua iho.
Consideraba los días desde el principio, Los años de los siglos.
E whakamahara ana ahau ki taku waiata i te po, e korerorero ana ki toku ngakau e rapurapu ana toku wairua.
Acordábame de mis canciones de noche; Meditaba con mi corazón, Y mi espíritu inquiría.
Tera ranei te Ariki e panga tonu ake ake? A heoi ano ranei ana manakohanga mai?
¿Desechará el Señor para siempre, Y no volverá más á amar?
Kua kahore ranei tana mahi tohu mo ake tonu atu? Kua whati ranei tana kupu a ake ake?
¿Hase acabado para siempre su misericordia? ¿Hase acabado la palabra suya para generación y generación?
Kua wareware ranei te Atua ki te atawhai? Kua riri ranei ia, a tutakina atu ana e ia tona aroha? (Hera.
¿Ha olvidado Dios el tener misericordia? ¿Ha encerrado con ira sus piedades? (Selah.)
Na ka mea ahau, Ko toku ngoikore tenei: otira ka mahara ahau ki nga tau o te ringa matau o te Runga Rawa.
Y dije: Enfermedad mía es ésta; Traeré pues á la memoria los años de la diestra del Altísimo.
Ka mahara ahau ki nga mahi a Ihowa; ae ra, ka mahara ahau ki au mea whakamiharo o tua iho.
Acordaréme de las obras de JAH: Sí, haré yo memoria de tus maravillas antiguas.
Ka whakaaro hoki ahau ki au meatanga katoa, ka purakau ki au mahi.
Y meditaré en todas tus obras, Y hablaré de tus hechos.
E te Atua, kei te wahi tapu tou ara: ko wai te atua nui hei rite ki te Atua?
Oh Dios, en santidad es tu camino: ¿Qué Dios grande como el Dios nuestro?
Ko koe te Atua e mahi nei i nga mea whakamiharo: kua whakapuakina e koe tou kaha i waenganui o nga iwi.
Tú eres el Dios que hace maravillas: Tú hiciste notoria en los pueblos tu fortaleza.
Hokona ana e tou ringa tau iwi, nga tama a Hakopa raua ko Hohepa. (Hera.
Con tu brazo redimiste á tu pueblo, Á los hijos de Jacob y de José. (Selah.)
I kite nga wai i a koe, e te Atua i kite nga wai i a koe, mataku ana: i oho ano nga rire.
Viéronte las aguas, oh Dios; Viéronte las aguas, temieron; Y temblaron los abismos.
Ringihia ana he wai e nga kapua, puaki ana te haruru o nga rangi: rererere ana au pere.
Las nubes echaron inundaciones de aguas; Tronaron los cielos, Y discurrieron tus rayos.
I roto i te awhiowhio te haruru o tau whatitiri: marama noa te ao i nga uira; wiri ana te whenua, oioi ana.
Anduvo en derredor el sonido de tus truenos; Los relámpagos alumbraron el mundo; Estremecióse y tembló la tierra.
I te moana tou ara, i nga wai nui tou huarahi, e kore ano e kitea ou takahanga.
En la mar fué tu camino, Y tus sendas en las muchas aguas; Y tus pisadas no fueron conocidas.
He mea arahi e koe tau iwi ano he kahui, ara e te ringa o Mohi raua ko Arona.
Condujiste á tu pueblo como ovejas, Por mano de Moisés y de Aarón.