Psalms 104

Whakapaingia a Ihowa, e toku wairua. E Ihowa, e toku Atua, he nui rawa koe; he honore, he kororia ou kakahu.
BENDICE, alma mía, á JEHOVÁ. JEHOVÁ, Dios mío, mucho te has engrandecido; Haste vestido de gloria y de magnificencia.
E roropi nei i te marama ki a koe ano he kakahu, e hora nei i nga rangi ano he kakahu tauarai.
El que se cubre de luz como de vestidura, Que extiende los cielos como una cortina;
E whakanoho nei i nga kurupae o ona ruma ki nga wai: e mea nei i nga kapua hei hariata mona: e haere nei i runga i nga pakau o te hau.
Que establece sus aposentos entre las aguas; El que pone las nubes por su carroza, El que anda sobre las alas del viento;
E mea nei i nga hau hei karere mana, i te mura ahi hei kaimahi mana.
El que hace á sus ángeles espíritus, Sus ministros al fuego flameante.
Nana nei i whakatu te whenua ki runga ki ona turanga, kei nekenekehia ake ake.
Él fundó la tierra sobre sus basas; No será jamás removida.
Nau ano i hipoki ki te rire hei kakahu: tu ana nga wai i runga i nga maunga.
Con el abismo, como con vestido, la cubriste; Sobre los montes estaban las aguas.
Rere ana ratou i tau riri: tahuti tonu atu i te reo o tau whatitiri;
Á tu reprensión huyeron; Al sonido de tu trueno se apresuraron;
Puke ake ana ra nga maunga, heke iho ana ma nga whawharua ki te wahi i whakaritea e koe mo ratou.
Subieron los montes, descendieron los valles, Al lugar que tú les fundaste.
Kua whakatakotoria e koe he rohe kei koni mai ratou, kei hoki mai hei taupoki mo te whenua.
Pusísteles término, el cual no traspasarán; Ni volverán á cubrir la tierra.
Nana i tono nga puna ki roto ki nga awaawa, e rere nei i waenga o nga puke.
Tú eres el que envías las fuentes por los arroyos; Van entre los montes.
Hei wai mo nga kirehe katoa o te parae: na noa te matewai o nga kaihe mohoao.
Abrevan á todas las bestias del campo: Quebrantan su sed los asnos montaraces.
Kei reira nga nohoanga o nga manu o te rangi, e korihi nei i roto i nga manga.
Junto á aquellos habitarán las aves de los cielos; Entre las ramas dan voces.
He mea whakamakuku nana nga puke i ona ruma: ka makona te whenua i nga hua o au mahi.
El que riega los montes desde sus aposentos: Del fruto de sus obras se sacia la tierra.
Ko ia hei whakatupu i te tarutaru ma te kararehe, i te otaota hei mea ma te tangata; kia whakaputaina ake ai he taro i te whenua;
El que hace producir el heno para las bestias, Y la hierba para el servicio del hombre; Sacando el pan de la tierra.
He waina hei whakahari i te ngakau o te tangata, he hinu e piata ai tona mata, me te taro hei whakakaha i te ngakau o te tangata.
Y el vino que alegra el corazón del hombre, Y el aceite que hace lucir el rostro, Y el pan que sustenta el corazón del hombre.
Ki tonu i te wai nga rakau a Ihowa, nga hita o Repanona i whakatokia e ia.
Llénanse de jugo los árboles de JEHOVÁ, Los cedros del Líbano que él plantó.
Hanga ake e nga manu he ohanga ki reira: te taaka, ko nga kauri tona whare.
Allí anidan las aves; En las hayas hace su casa la cigüeña.
Hei piringa nga puke tiketike mo nga koati mohoao: nga kohatu mo nga rapeti.
Los montes altos para las cabras monteses; Las peñas, madrigueras para los conejos.
I hanga e ia te marama hei tohu taima: e matau ana te ra ki tona torengitanga.
Hizo la luna para los tiempos: El sol conoce su ocaso.
Ko koe hei whakapouri, a kua po: na ngoki mai ana nga kirehe katoa o te ngahere.
Pone las tinieblas, y es la noche: En ella corretean todas las bestias de la selva.
Ko nga kuao raiona ngengere ana ratou, he mea kai, he rapu kai ma ratou i te Atua.
Los leoncillos braman á la presa, Y para buscar de Dios su comida.
Ko te putanga mai o te ra ka poto atu ratou, takoto ana i o ratou kuhunga.
Sale el sol, recógense, Y échanse en sus cuevas.
Ko te tangata ka haere ki ana hanga, ki tana mahi, a ahiahi noa.
Sale el hombre á su hacienda, Y á su labranza hasta la tarde.
Ano te tini o au mahi, e Ihowa! he mohio rawa tau mahi i aua mea katoa; ki tonu te whenua i au taonga.
¡Cuán muchas son tus obras, oh JEHOVÁ! Hiciste todas ellas con sabiduría: La tierra está llena de tus beneficios.
Kei ko ra ko te moana, tona nui tuauriuri: kei reira nga mea ngokingoki e kore e taea te tatau, nga kirehe hoki, ana nonohi, ana nunui.
Asimismo esta gran mar y ancha de términos: En ella pescados sin número, Animales pequeños y grandes.
Kei reira nga kaipuke e teretere ana: kei reira taua rewiatana i hanga e koe hei takaro ki reira.
Allí andan navíos; Allí este leviathán que hiciste para que jugase en ella.
E tatari katoa ana enei ki a koe, kia hoatu e koe te kai ma ratou i te wa e tika ai.
Todos ellos esperan en ti, Para que les des su comida á su tiempo.
Ko tau e hoatu ai ma ratou, kohikohia ana e ratou: te wherahanga o tou ringa, makona tonu ratou i te pai.
Les das, recogen; Abres tu mano, hártanse de bien.
Ko te hunanga o tou mata, pororaru ana ratou: ka kapohia e koe to ratou manawa, ka marere ratou, a ka hoki ano ki to ratou puehu.
Escondes tu rostro, túrbanse: Les quitas el espíritu, dejan de ser, Y tórnanse en su polvo.
Ko tau tononga mai i tou wairua, kua hanga ratou; a whakahoutia ana e koe te mata o te whenua.
Envías tu espíritu, críanse: Y renuevas la haz de la tierra.
Kia whai kororia a Ihowa ake ake, kia hari a Ihowa ki ana mahi:
Sea la gloria de JEHOVÁ para siempre; Alégrese JEHOVÁ en sus obras;
Tana tirohanga iho ki te whenua, ru ana: kua pa ki nga puke, na pongere ana.
El cual mira á la tierra, y ella tiembla; Toca los montes, y humean.
Ka waiata ahau ki a Ihowa i ahau e ora ana: ka himene ki toku Atua i ahau ano i te ao nei.
Á JEHOVÁ cantaré en mi vida: Á mi Dios salmearé mientras viviere.
Kia reka toku whakaaronga ki a ia, ka hari ahau ki a Ihowa.
Serme ha suave hablar de él: Yo me alegraré en JEHOVÁ.
Kia moti nga tangata hara i runga i te whenua, ko te hunga kino kia poto katoa atu. Whakapaingia a Ihowa, e toku wairua. Whakamoemititia a Ihowa.
Sean consumidos de la tierra los pecadores, Y los impíos dejen de ser. Bendice, alma mía, á JEHOVÁ. Aleluya.