Psalms 102

He inoi na te ngakau mamae, i a ia e pehia ana, a maringi a wai ana tana tangi ki te aroaro o Ihowa. Whakarongo ki taku inoi, e Ihowa, kia puta atu taku tangi ki a koe.
Oración del pobre, cuando estuviere angustiado, y delante de JEHOVÁ derramare su lamento. JEHOVÁ, oye mi oración, Y venga mi clamor á ti.
Kaua e huna tou mata ki ahau i te ra e pouri ai ahau; whakatitahatia mai tou taringa ki ahau: hohoro te whakahoki kupu mai ki ahau i te ra e karanga ai ahau.
No escondas de mí tu rostro: en el día de mi angustia Inclina á mí tu oído; El día que te invocare, apresúrate á responderme.
Ka memeha hoki oku ra ano he paoa: ka kaia oku wheua ano he motumotu.
Porque mis días se han consumido como humo; Y mis huesos cual tizón están quemados.
Kua pakia toku ngakau, kua memenge, ano he tarutaru; i wareware ai ahau ki te kai i taku taro.
Mi corazón fué herido, y secóse como la hierba; Por lo cual me olvidé de comer mi pan.
Piri tonu oku iwi ki toku kiri i toku reo aue.
Por la voz de mi gemido Mis huesos se han pegado á mi carne.
He rite ahau ki te matuku i te koraha, ki te koukou i te wahi mokemoke.
Soy semejante al pelícano del desierto; Soy como el búho de las soledades.
Mataara tonu ahau; toku rite kei te pihoihoi mokemoke i runga i te tuanui.
Velo, y soy Como el pájaro solitario sobre el tejado.
E tawai ana oku hoariri ki ahau i te ra roa; ko te hunga e porangirangi ana mai ki ahau, ko ahau ta ratou oati.
Cada día me afrentan mis enemigos; Los que se enfurecen contra mí, hanse contra mí conjurado.
Kainga ana e ahau te pungarehu ano he taro: whakananua iho toku wai inu ki te roimata.
Por lo que como la ceniza á manera de pan, Y mi bebida mezclo con lloro,
I tou riri hoki, i tou weriweri; nau hoki ahau i hapai ake, a taia atu ano ahau e koe.
Á causa de tu enojo y de tu ira; Pues me alzaste, y me has arrojado.
He rite oku ra ki te atarangi e whakawairua kau ana: a kua memenge ahau ano he tarutaru.
Mis días son como la sombra que se va; Y heme secado como la hierba.
Ko koe ia, e Ihowa, ka mau tonu ake ake, ka maharatia ano koe e nga whakatupuranga katoa.
Mas tú, JEHOVÁ, permanecerás para siempre, Y tu memoria para generación y generación.
Tera koe e whakatika, e aroha ki a Hiona; kua taka mai hoki te wa, ae ra, te tino wa, hei atawhainga i a ia.
Tú levantándote, tendrás misericordia de Sión; Porque el tiempo de tener misericordia de ella, porque el plazo es llegado.
E manakohia ana hoki e au pononga ona kohatu, e awangawanga ana ki tona puehu.
Porque tus siervos aman sus piedras, Y del polvo de ella tienen compasión.
Penei ka wehingia te ingoa o Ihowa e nga tauiwi, tou kororia hoki e nga kingi katoa o te whenua.
Entonces temerán las gentes el nombre de JEHOVÁ, Y todos los reyes de la tierra tu gloria;
Na Ihowa hoki i hanga a Hiona, kua kitea ia i tona kororia.
Por cuanto JEHOVÁ habrá edificado á Sión, Y en su gloria será visto;
Kua tahuri ia ki te inoi a te rawakore: kihai i whakahawea ki ta ratou inoi.
Habrá mirado á la oración de los solitarios, Y no habrá desechado el ruego de ellos.
Ka tuhituhia tenei mo to muri whakatupuranga: a ka whakamoemiti ki a Ihowa te iwi meake hanga.
Escribirse ha esto para la generación venidera: Y el pueblo que se criará, alabará á JAH.
Mona i titiro iho i te tiketike o tona wahi tapu: i titiro iho a Ihowa i te rangi ki te whenua;
Porque miró de lo alto de su santuario; JEHOVÁ miró de los cielos á la tierra,
Ki te whakarongo ki te aue a te herehere, ki te wewete i te hunga kua motuhia mo te mate;
Para oír el gemido de los presos, Para soltar á los sentenciados á muerte;
Kia whakapuakina ai te ingo o Ihowa i Hiona, me te whakamoemiti ki a ia i Hiruharama;
Porque cuenten en Sión el nombre de JEHOVÁ, Y su alabanza en Jerusalem,
I te huihuinga o nga iwi, o nga kingitanga, ki te mahi ki a Ihowa.
Cuando los pueblos se congregaren en uno, Y los reinos, para servir á JEHOVÁ.
Whakangoikoretia iho e ia toku kaha i te ara: kua torutoru i a ia oku ra.
Él afligió mi fuerza en el camino; Acortó mis días.
I mea ahau, E toku Atua, kaua ahau e tangohia i waenganui o oku ra: kei nga whakatupuranga katoa ou tau.
Dije: Dios mío, no me cortes en el medio de mis días: Por generación de generaciones son tus años.
Nonamata te whenua i whakaturia ai e koe, a he mahi nga rangi na ou ringa.
Tú fundaste la tierra antiguamente, Y los cielos son obra de tus manos.
Ko era e hemo atu, ko koe ia e mau tonu: ae ra, ka tawhitotia katoatia me he weweru; ka whakaputaia ketia ratou e koe ano he kakahu, a ka whakaputaia ketia.
Ellos perecerán, y tú permanecerás; Y todos ellos como un vestido se envejecerán; Como una ropa de vestir los mudarás, y serán mudados:
Ko koe ia, ko koe tonu, kahore hoki he mutunga o ou tau.
Mas tú eres el mismo, Y tus años no se acabarán.
Ka whai nohoanga nga tama a au pononga, ka pumau o ratou uri ki tou aroaro.
Los hijos de tus siervos habitarán, Y su simiente será afirmada delante de ti.