Job 5

Tena ra, karanga; ka whakao ranei tetahi ki a koe? a ka anga atu koe ki a wai o te hunga tapu?
AHORA pues da voces, si habrá quien te responda; ¿Y á cuál de los santos te volverás?
E patua ana hoki te kuware e te aritarita, e whakamatea ana te whakaarokore e te hae.
Es cierto que al necio la ira lo mata, Y al codicioso consume la envidia.
I kite ahau i te kuware e hou ana ona pakiaka; kitea rawatia ake kua kanga e ahau tona nohoanga.
Yo he visto al necio que echaba raíces, Y en la misma hora maldije su habitación.
Kei tawhiti atu ana tama i te ora, mongamonga noa ratou i te kuwaha, kahore hoki he kaiwhakaora.
Sus hijos estarán lejos de la salud, Y en la puerta serán quebrantados, Y no habrá quien los libre.
Ko ana hua ka kainga e te tangata matekai, ka riro i a ia ahakoa i roto i te tataramoa, a ka hamama te mahanga ki o ratou rawa.
Su mies comerán los hambrientos, Y sacaránla de entre las espinas, Y los sedientos beberán su hacienda.
Na e kore te he e puta ake i te puehu, e kore ano te raruraru e tupu ake i te oneone;
Porque la iniquidad no sale del polvo, Ni la molestia brota de la tierra.
I whanau te tangata ki te raruraru, tona rite kei nga korakora e rere nei whakarunga.
Empero como las centellas se levantan para volar por el aire, Así el hombre nace para la aflicción.
Ko ahau ia ka rapu i ta te Atua; me tuku atu taku korero ki te Atua,
Ciertamente yo buscaría á Dios, Y depositaría en él mis negocios:
E mahi nei i nga mea nunui e kore nei e taea te rapu atu, i nga mea whakamiharo e kore nei e taea te tatau;
El cual hace cosas grandes é inescrutables, Y maravillas que no tienen cuento:
E homai nei i te ua ki te mata o te whenua, e unga nei i te wai ki te mata o nga parae;
Que da la lluvia sobre la haz de la tierra, Y envía las aguas por los campos:
E whakanoho nei i te hunga iti ki te wahi tiketike, a whakanekehia ake ana te hunga pouri ki te ora.
Que pone los humildes en altura, Y los enlutados son levantados á salud:
E haukoti nei i nga whakaaro o te hunga tinihanga, te taea e o ratou ringa ta ratou i mea ai.
Que frustra los pensamientos de los astutos, Para que sus manos no hagan nada:
Mau ake i a ia te hunga whakaaro i to ratou tinihanga: pororaru iho nga whakaaro o te hunga kotiti ke.
Que prende á los sabios en la astucia de ellos, Y el consejo de los perversos es entontecido;
I te awatea nei, tutaki ana ratou ki te pouri; whawha ana ratou i te poutumarotanga, ano ko te po.
De día se topan con tinieblas, Y en mitad del día andan á tientas como de noche:
Otiia e whakaorangia ana e ia te rawakore i te hoari, i to ratou mangai, i te ringa ano o te tangata kaha.
Y libra de la espada al pobre, de la boca de los impíos, Y de la mano violenta;
Ka ai ano he tumanakohanga atu mo te ware; kokopi tonu ia te mangai o te kino.
Pues es esperanza al menesteroso, Y la iniquidad cerrará su boca.
Nana, ka hari te tangata e akona ana e te Atua: na kaua e whakahawea ki te papaki a te Kaha Rawa.
He aquí, bienaventurado es el hombre á quien Dios castiga: Por tanto no menosprecies la corrección del Todopoderoso.
He whakamamae hoki tana, he takai ano; e patu ana ia, a ko ona ringa ano hei whakaora.
Porque él es el que hace la llaga, y él la vendará: Él hiere, y sus manos curan.
E ono nga matenga e whakaora ai ia i a koe; ahakoa e whitu, e kore te he e pa ki a koe.
En seis tribulaciones te librará, Y en la séptima no te tocará el mal.
I te matekai ka hokona koe e ia kei mate; i te tatauranga ano, kei pangia e te hoari.
En el hambre te redimirá de la muerte, Y en la guerra de las manos de la espada.
Ka huna koe i te whiu a te arero, e kore ano koe e wehi i te whakangaromanga ina tae mai.
Del azote de la lengua serás encubierto; Ni temerás de la destrucción cuando viniere.
E kata ano koe ki te whakangaromanga raua ko te hemokai; e kore hoki koe e wehi i nga kirehe o te whenua.
De la destrucción y del hambre te reirás, Y no temerás de las bestias del campo:
No te mea ka takoto tau kawenata ki nga kohatu o te parae; ka mau ano ta koutou rongo ko nga kirehe o te parae.
Pues aun con las piedras del campo tendrás tu concierto, Y las bestias del campo te serán pacíficas.
Ka mohio ano koe e tu ana tou teneti i te aionuku, ka haereere ano koe ki tou nohoanga, te ai he hara.
Y sabrás que hay paz en tu tienda; Y visitarás tu morada, y no pecarás.
Ka mohio ano koe he nui ou uri, he pera ano tou whanau me te tarutaru o te whenua.
Asimismo echarás de ver que tu simiente es mucha, Y tu prole como la hierba de la tierra.
Ka ata rite ou tau ina tae koe ki te urupa, ka pera ano me te puranga witi e hikitia ake ana i tona wa e rite ai.
Y vendrás en la vejez á la sepultura, Como el montón de trigo que se coge á su tiempo.
Nana, tenei, he mea rapu na matou ko te mea tika hoki ia; whakarangona mai, ka mohio iho hei pai mou.
He aquí lo que hemos inquirido, lo cual es así: Óyelo, y juzga tú para contigo.