Job 23

Katahi ka whakautua e Hopa, i mea ia,
Y RESPONDIÓ Job, y dijo:
I tenei ra nei ano e amuamu ana taku tangi: nui noa atu i taku aue te taimaha o te patunga i ahau.
Hoy también hablaré con amargura; Que es más grave mi llaga que mi gemido.
Aue, me i mohio ahau ki te wahi e kite ai ahau i a ia, kia tae rawa atu ai ahau ki tona nohoanga!
¡Quién me diera el saber dónde hallar á Dios! Yo iría hasta su silla.
Ka ata whakatakotoria e ahau aku korero ki tona aroaro, ka whakakiia hoki toku mangai ki nga kupu tautohetohe.
Ordenaría juicio delante de él, Y henchiría mi boca de argumentos.
Ka mohio ahau ki nga kupu e whakahokia mai e ia ki ahau, ka marama hoki tana e mea ai ki ahau.
Yo sabría lo que él me respondería, Y entendería lo que me dijese.
E whakaputaina mai ranei tona kaha nui ina tautohetohe ki ahau? Kahore; engari ka whai whakaaro ia ki ahau.
¿Pleitearía conmigo con grandeza de fuerza? No: antes él la pondría en mí.
Ko reira te tangata tika tautohetohe ai ki a ia: a ora tonu ake ahau i toku kaiwhakawa ake tonu atu.
Allí el justo razonaría con él: Y escaparía para siempre de mi juez.
Nana, haere ana ahau ki mua, a kahore ia i reira; ki muri, heoi kahore ahau e kite i a ia:
He aquí yo iré al oriente, y no lo hallaré; Y al occidente, y no lo percibiré:
Ki maui, ina ka mahi ia, heoi kahore ahau e kite i a ia; e huna ana ia i a ia ano i te taha ki matau, te kite ahau i a ia.
Si al norte él obrare, yo no lo veré; Al mediodía se esconderá, y no lo veré.
Otiia e mohio ana ia ki te ara e anga atu ai ahau: kia oti ahau te titiro iho e ia, ano he koura ahau i toku putanga mai.
Mas él conoció mi camino: Probaráme, y saldré como oro.
Mau pu ona takahanga i toku waewae; u pu ahau ki tona ara, kihai hoki i peka ke.
Mis pies tomaron su rastro; Guardé su camino, y no me aparté.
Kihai hoki i mahue i ahau te whakahau a ona ngutu; ko nga kupu a tona mangai rongoa rawa ki ahau, nui atu i te kai i rite maku.
Del mandamiento de sus labios nunca me separé; Guardé las palabras de su boca más que mi comida.
Ko ia, kotahi tonu tona whakaaro, a ma wai ia e whakatahuri ke? Ko ta tona ngakau hoki i hiahia ai e meatia ana e ia.
Empero si él se determina en una cosa, ¿quién lo apartará? Su alma deseó, é hizo.
E whakaotia ana hoki e ia nga mea i whakaritea moku: he maha ano hoki ana mahi pera.
Él pues acabará lo que ha determinado de mí: Y muchas cosas como éstas hay en él.
Koia ahau i ohorere ai i tona aroaro: ka whakaaroaro ahau, ka wehi i a ia.
Por lo cual yo me espanto en su presencia: Consideraré, y temerélo.
Ngohe noa hoki toku ngakau i te Atua, ohorere ana ahau i te Kaha Rawa.
Dios ha enervado mi corazón, Y hame turbado el Omnipotente.
Kihai nei hoki ahau i whakangaromia i mua o te pouri, kihai hoki i hipokina e ia te pouri i toku aroaro.
¿Por qué no fuí yo cortado delante de las tinieblas, Y cubrió con oscuridad mi rostro?