Joshua 15

Na ko te rota o te iwi o nga tama a Hura, he mea whakarite ki o ratou hapu, i tae atu ki te rohe ki a Eroma, ki te koraha o Hini ra ano whaka te tonga, ki te pito whakamutunga ki te tonga.

I był los pokolenia synów Judowych według domów ich przy granicach Edom, i przy puszczy Syn na południe od ostatecznej granicy południowej.

Ko to ratou rohe ki te tonga kei te pito ra ano o te Moana Tote, kei te matamata e anga ana whaka te tonga:

A była ich granica od południa, od końca morza słonego, i od skały, która jest ku południowi.

Na ka rere whaka te tonga o te pinakitanga o Akarapimi, ka haere atu ki Hini, a ka ahu whakarunga i te taha ki te tonga o Kareheparenea, na haere tonu, kei Heterono, ka anga ki runga, ki Arara, na ka whawhe kei Karakaa:

I wychodzi ku południowi, ku pagórkowi niedźwiadkowemu, a ciągnie się aż do Syn; a idąc od południa do Kades Barny bieży aż ku Efronowi, i ciągnie się aż do Adar, obtaczając Karkaa.

Na haere tonu whaka Atamono, a puta atu ki te awa o Ihipa; na ko nga pakarutanga atu o tena rohe kei te moana: ko te rohe tenei ki a koutou ki te tonga.

Stamtąd idąc do Asemona idzie ku rzece Egipskiej, a idzie koniec tych granic na zachód; tać będzie granica na południu.

A ko te rohe ki te rawhiti ko te Moana Tote tae noa ki te kongutuawa o Horano. A ko te rohe i te taha ki te raki i te kokoru o te moana i te kongutuawa o Horano:

Granica zasię od wschodu słońca jest morze słone aż do końca Jordanu, a granica z strony północnej jest od skały morskiej, od końca Jordanu.

A ka haere te rohe ki runga, ki Petehokora, a haere tonu i te raki o Petearapa; a ka ahu te rohe ki runga, ki te kohatu o Pohana tama a Reupena:

A ciągnie się ta granica do Betaglu, i bieży od północy aż do Betaraba; a stamtąd idzie ta granica aż do kamienia Boen, syna Rubenowego.

Na haere tonu te rohe ki runga, ki Repiri, atu i te raorao o Akoro, na ka anga atu whaka te raki ki te ritenga o Kirikara, o te wahi i mua mai o te pikitanga ki Arumine, ki tera i te taha tonga o te awa: a i haere tonu te rohe ma nga wai o Enehem ehe, a ko ona pakarutanga atu i Enerokere:

Idzie także ta granica do Dabir od doliny Achor, a ku północy się udawa do Galgal, które jest przeciw górze, gdzie wstępują do Adommim, która jest na południe od rzeki, a idzie ta granica do wód Ensemes, a kończy się u studnicy Rogiel.

A i rere whakarunga te rohe ra te raorao o te tama a Hinomo ma te taha o to te Iepuhi whaka te tonga, ara o Hiruharama: a i haere tonu te rohe ki te tihi o te maunga e whakapae ana i mua o te raorao o Hinomo, whaka te hauauru, ki tera i te pito r awa o te raorao o Repaima whaka te raki:

Bieży też ta granica przez dolinę syna Hennomowego po bok Jebuzejczyka od południa, co jest Jeruzalem. Stamtąd bieży ta granica na wierzch góry, która jest przeciwko dolinie Hennom na zachód, a która jest na końcu doliny Refaimitów na północy.

A i whakatakotoria atu te rohe i te tihi o te maunga ki te puna wai o Nepetoa, a i puta atu ki nga pa o Maunga Eperona; a i whakatakotoria atu te rohe ki Paara, ara ki Kiriata Tearimi:

Obtacza też ta granica od wierzchu góry aż do źródła wody Neftoa, i bieży aż do miast góry Hefron; potem się ciągnie ta granica ku Baala, które jest Karyjatyjarym.

Katahi ka whawhe atu te rohe i Paara, whaka te hauauru, ki Maunga Heira, a haere tonu atu ki te taha o Maunga Tearimi, ara o Keharono, ki te taha ki te raki, a ka heke ki raro ki Petehemehe, a haere tonu atu ki Timina:

Potem kołem bieży ta granica od Baala na zachód do góry Seir, a stamtąd przechodzi po bok góry Jarym od północy, która jest Cheslon, i spuszcza się do Betsemes, i przychodzi do Tamna.

A i puta tonu atu te rohe ki te taha o Ekerono, whaka te raki; a i whakatakotoria atu te rohe ki Hikirono, a haere tonu atu ki Maunga Paara, a puta tonu atu ki Iapaneere: a pakaru rawa atu te rohe kei te moana.

I wychodzi ta granica po bok Akaronu na północy, a idzie kołem ta granica, aż do Sechronu, i bieży przez górę Baala; stamtąd wychodzi do Jabneel, i kończą się te granica u morza.

A ko te rohe ki te hauauru kei te moana nui me tona pareparenga. Ko te rohe tenei ki nga tama a Hura a tawhio noa, ki tenei hapu, ki tenei hapu o ratou.

A granica zachodnia jest przy morzu wielkiem, i przy granicach jego; tać jest granica synów Juda w okrąg podług domów ich.

A i hoatu e ia he wahi ki a Karepe, ki te tama a Iepune i roto i nga tama a Hura, he mea ki mai hoki na Ihowa ki a Hohua, ko Kiriata Arapa, ara ko Heperona, ko taua Arapa nei te papa o Anaka.

Ale Kalebowi synowi Jefunowemu, dał Jozue dział między syny Juda, jak Pan powiedział Jozuemu, miasto Arba, ojca olbrzymów, to jest Hebron.

Na ka peia e Karepe i reira nga tama tokotoru a Anaka, a Hehai, a Ahimana, a Taramai, nga tama a Anaka.

I wypędził stamtąd Kaleb trzech synów Enakowych: Sesaja, i Ahymana, i Talmaja, syny Enakowe.

Na ka haere atu ia i reira ki runga, ki nga tangata o Repiri: na ko te ingoa o Repiri i mua ko Kiriata Hepere.

A wyszedł stamtąd do mieszkających w Dabir, które zwano przedtem Karyjatsefer.

Na ka mea a Karepe, Ko te tangata e patua ai a Kiriata Hepere, a ka horo i a ia, ka hoatu e ahau a Akaha, taku tamahine hei wahine mana.

I rzekł Kaleb: Kto by dobył Karyjatsefer, a wziął je, tedy mu dam Achsę, córkę swoję, za żonę.

Na ka horo i a Otoniere, i te tama a Kenaha, a te teina o Karepe; a hoatu ana e ia tana tamahine, a Akaha hei wahine mana.

I dobył go Otonijel, syn Keneza, brata Kalebowego; i dał mu Achsę, córkę swoję, za żonę.

A, i a ia e haere atu ana ki a ia, ka whakakikitia e ia te tane kia tonoa he mara i tona papa: a ka marere atu ia ki raro i te kaihe; na ka mea a Karepe ki a ia, He aha tau?

I stało się, gdy ona przyszła do niego, namawiała go, aby prosił ojca jej o pole; przetoż zsiadła z osła, i rzekł do niej Kaleb: Cóż ci?

Na ka mea ia, Homai he manaaki ki ahau; i te mea kua whakanohoia ahau e koe ki te whenua i te tonga, homai ano hoki etahi puna wai ki ahau. Na hoatu ana e ia ki a ia nga puna o runga me nga puna o raro.

A ona odpowiedziała: Daj mi błogosławieństwo; gdyżeś mi dał ziemię suchą, przydaj mi też źródła wód. I dał jej źródła wyższe, i źródła dolne.

Ko te wahi tupu tenei o te iwi o nga tama a Hura, o o ratou hapu.

Toć jest dziedzictwo pokolenia synów Judowych według domów ich.

A ko nga pa whakamutunga o te iwi o nga tama a Hura, ki te taha ki Eroma, whaka te tonga, ko Kapateere, ko Erere, ko Iakuru,

I były miasta w granicach pokolenia synów Judowych podle granicy Edom ku południowi: Kabseel, i Eder, i Jagur.

Ko Kinaha, ko Rimona, ko Arara,

I Cyna, i Dymona, i Adada;

Ko Kerehe, ko Hatoro, ko Itinana,

I Kades, i Hasor, i Jetnan;

Ko Tiwhi, ko Tereme, ko Pearoto,

I Zyf, i Telem, i Balot;

Ko Hatoro, ko Harata, ko Kerioto, ko Heterono, ara ko Hatoro,

I Hasor Hadata, i Karyjot Chesron, toć jest Hasor;

Ko Amama, ko Hema, ko Morara,

Amam, i Sama, i Molada;

Ko Hatarakara, ko Hehemono, ko Peteperete,

I Asorgadda, i Hessemon, i Betfalet;

Ko Hatarahuara, ko Peerehepa, ko Pitiotia,

I Hasersual, i Beersaba, i Bazotyja;

Ko Paara, ko Iimi, ko Eteme,

Baala, i Ijim, i Esem;

Ko Eretorara, ko Kehiri, ko Horema,

I Eltolad, i Kesyl, i Horma;

Ko Tikiraka, ko Maramana, ko Hanahana,

I Syceleg, i Medemena, i Sensenna;

Ko Repaoto, ko Hirihimi, ko Aina, ko Rimono: e rua tekau ma iwa nga pa katoa me nga kainga o aua pa.

I Lebaot, i Selim, Ain, i Remmon; wszystkich miast dwadzieścia i dziewięć, i wsi ich.

O te mania ko Ehetaoro, ko Torea, ko Ahena,

W równinach zaś Estaol, i Sarea, i Asena;

Ko Tanoa, ko Enekanimi, ko Tapua, ko Enama,

I Zanoe, i Engannim, Tepnach, i Enaim;

Ko Iaramuta, ko Aturama, ko Hokoho, ko Ateka,

Jerymot, i Adullam, Socho, i Aseka;

Ko Haraimi, ko Aritaimi, ko Kerera, ko Kererotaimi; kotahi tekau ma wha nga pa me nga kainga o aua pa.

I Saraim, i Adytaim, i Gedera, i Gederotaim, miast czternaście, i wsi ich.

Ko Tenana, ko Haraha, ko Mikirarakara,

Sanany, i Hadasa, i Mygdalgad;

Ko Rireana, ko Mihipe, ko Iokoteere,

I Delean, i Mesfa, i Jektel;

Ko Rakihi, ko Pohokata, ko Ekerona,

Lachys, i Bassekat, i Eglon;

Ko Kapono, ko Rahamama, ko Kitirihi,

I Chabbon, i Lachmas, i Chytlis;

Ko Kereroto, ko Peterakono, ko Naama, ko Makera; kotahi tekau ma wha nga pa me nga kainga o aua pa.

I Kiederot, Bet Dagon, i Naama, i Maceda, miast szesnaście, i wsi ich.

Ko Ripina, ko Etere, ko Ahana,

Labana, i Eter, i Asan;

Ko Ipita, ko Ahena, ko Netipi,

I Iftach, i Esna, i Nesyb;

Ko Keira, ko Akatipi, ko Mareha: e iwa nga pa, me nga kainga o aua pa.

I Ceila, i Achzyb, i Maresa, miast dziewięć, i wsi ich;

Ko Ekerono me ona pa ririki, me ona kainga:

Akkaron, i miasteczka jego, i wioski jego;

Ko nga pa katoa e tata ana ki Aharoro o Ekerono atu a tae noa ki te moana, me nga kainga ano hoki o reira.

Od Akkaronu aż do morza wszystko, co leży po bok Asotu, i ze wsiami ich;

Ko Aharoro me ona pa ririki, me ona kainga, ko Kaha me ona pa ririki, me ona kainga tae noa ki te awa o Ihipa, ki te moana nui ano hoki, me tona pareparenga.

Azot, miasteczka jego, i wsi jego; Gaza, miasteczka jego, i wsi jego, aż do potoku Egipskiego, i morze wielkie za granicą jego.

A, o nga maunga, ko Hamiri, ko Iatiri, ko Hokoho,

A na górze leżą Sam, i Jeter, i Soko;

Ko Ranaha, ko Kiriatahana, ara ko Repiri,

I Danna, i Karyjatsenna, które jest Dabir;

Ko Anapa, ko Ehetomo, ko Animi,

I Anab, i Istemo, i Anim;

Ko Kohena, ko Horono, ko Kiroho; kotahi tekau ma tahi nga pa, me nga kainga o aua pa.

I Gosen, i Holon, i Gilo, miast jedenaście, i wsi ich;

Ko Arapa, ko Rumaha, ko Eheana,

Arab, i Duma, i Esaan;

Ko Ianumu, ko Petetapua, ko Apeka,

I Janum, i Bet Tafua, i Afeka;

Ko Humuta, ko Kiriata Arapa, ara ko Heperona, ko Tioro; e iwa nga pa, me nga kainga o aua pa.

I Chumta, i Karyjat Arbe, toć jest Hebron, i Syjor, miast dziewięć, i wsi ich.

Ko Maono, ko Karamere, ko Tiwhi, ko Iutaha,

Maon, Karmel, i Zyf, i Juta.

Ko Ietereere, ko Iokoreama, ko Tanoa,

I Jezrael, i Jukiedam, i Zanoe;

Ko Kaini, ko Kipea, ko Timina; kotahi tekau nga pa me nga kainga o aua pa.

Kain, Gabaa, i Tamna, miast dziesięć, i wsi ich.

Ko Harahuru, ko Peteturu, ko Keroro,

Halhul, Betsur i Giedor;

Ko Maarata, ko Peteanoto, ko Eretekono; e ono nga pa, me nga kainga o aua pa.

I Maret, i Bet Anot, i Eltekon, miast sześć, i wsi ich.

Ko Kiriatapaara, ara ko Kiriata Tearimi, ko Rapa; e rua nga pa, me nga kainga o aua pa.

Karyjat Baal, które jest Karyjatyjarym, i Rabba, miasta dwa, i wsi ich.

O te koraha, ko Petearapa, ko Mirini, ko Hekaka,

A na puszczy: Bet Araba, Meddyn, i Sechacha;

Ko Nipihana, me te Pa Tote, me Enekeri; e ono nga pa, me nga kainga o aua pa.

I Nebsan, i miasto Soli, i Engaddy, miast sześć, i wsi ich.

Ko nga Iepuhi ia, ko nga tangata o Hiruharama, kihai ratou i taea te pei e nga tama a Hura: heoi noho tahi ana nga Iepuhi me nga tama a Hura ki Hiruharama a taea noatia tenei ra.

Ale Jebuzejczyka, obywatela Jeruzalemskiego, nie mogli synowie Judowi wypędzić; przetoż mieszkał Jebuzejczyk z syny Juda w Jeruzalemie aż do dnia tego.