Job 18

Ano ra ko Pirirara Huhi; i mea ia,

A odpowiadając Bildad Suhytczyk rzekł:

Kia pehea te roa o ta koutou whakatakoto mahanga mo nga kupu? Kia whai mahara mai, muri iho ka korero matou.

Dokądże nie uczynicie końca mowom? pomyślcie pierwej, a potem mówić będziemy.

He aha matou i kiia ai he kararehe, i waiho ai hei mea poke ki ta koutou titiro mai?

Czemuż nas poczytają jako bydło? zdajemy się mu przemierzłymi, jako sami widzicie.

Haea iho koe e koe ano, i a koe e riri ana. Mau koia ka mahue ai te whenua, ka nekehia ai te toka i tona wahi?

Ty, który duszę twoję tracisz w zapalczywości twojej, azaż dla ciebie będzie opuszczona ziemia, a będą przeniesione skały z miejsca swego?

E pirau ano hoki te rama a te hunga kino, a e kore te mura o tana ahi e marama.

Owszem, światłość niepobożnych zgaśnie, i nie będzie świeciła iskra ognia ich.

Ka pouri te marama i roto i tona teneti, ka pirau ano hoki tana rama i runga i a ia.

Światło się zaćmi w przybytku jego, i pochodnia jego nad nim zgaśnie.

Ka whakakikitia nga takahanga o tona kaha, ka kokiritia iho ano ia ki raro e tona whakaaro ake.

Ściśnione będą kroki siły jego, a porazi go rada jego.

No te mea ka maka ia e ona waewae ake ki te kupenga, ka haere hoki ia i runga i te reti.

Bo zawiodą w sieci nogi jego, i w uwikłaniu chodzić będzie.

Ka mau tona rekereke i te tawhiti, a ka hopukia ia e te mahanga.

Uchwyci go sidło za piętę jego, i przemoże go łupieżca.

Kei te huna ki te whenua te aho mona, te rore hoki mona ki te huarahi.

Skryty jest w ziemi powróz jego, a samołówka jego na ścieszce.

He whakamataku i nga taha katoa hei mea i a ia kia wehi, hei aruaru hoki i a ia i ona hikitanga rekereke.

Zewsząd go straszyć będą strachy, a nacierać będą na nogi jego.

Ko tona kaha ka hemo i te kai, a kei te whanga tonu te aitua ki tona tatunga.

Wymorzy się głodem siła jego, a zginienie pogotowiu jest przy boku jego.

Ka pau i tera nga wahi o tona tinana, ae, ka pau ona wahi i te matamua o te mate.

Pożre żyły skóry jego, pożre członki jego pierworodny śmierci.

Ka hutia atu ia i roto i tona teneti, i whakamanawa ai ia, a ka kawea atu ia ki te kingi o nga whakamataku.

Ufanie jego będzie wykorzenione z przybytku jego, a przywiedzie go do króla strachów.

Na ka noho ki tona teneti te mea ehara nei i a ia: a ka ruia iho te whanariki ki runga ki tona kainga.

Będzie mieszkał strach w przybytku jego, chociaż nie był jego, a siarką będzie potrząśnione mieszkanie jego.

Ka maroke ake ona pakiaka i raro, a i runga ka tapahia atu tona manga.

Ze spodku korzeń jego uschnie, a z wierzchu będzie obcięta gałąź jego.

Ka ngaro atu te maharatanga ki a ia i runga i te whenua; e kore ano ia e whai ingoa i te huanui.

Pamiątka jego zginie z ziemi, a imienia jego nie wspomną po ulicach.

Ka peia atu ano ia i roto i te marama ki te pouri, ka atiatia atu hoki i te ao.

Wypędzą go z światłości do ciemności, a z okręgu świata wyrzucą go.

E kore ia e whai tama, e whai tama ranei a te tama, i roto i tona iwi, he morehu ranei i te wahi i noho ai ia.

Nie będzie syn ani wnuk między ludem jego, i nikt nie pozostanie w mieszkaniach jego.

Miharo ana ki tona ra te hunga i muri i a ia, pera i te hunga i haere ra i mua, mau ana to ratou wehi.

Nade dniem jego zdumiewają się potomkowie, a przodków ogarnie strach.

He pono ko nga nohoanga enei o te tangata kino, ko te wahi hoki tenei o te tangata kahore e mohio ki te Atua.

Takoweć są mieszkania niezbożnego, i do tego przychodzi temu, który nie zna Boga.