Genesis 10

Na ko nga whakatupuranga enei o nga tama a Noa, o Hema, o Hama, o Iapeta: i whanau hoki he tama ma ratou i muri i te waipuke.
Teć są rodzaje synów Noego, Sema, Chama i Jafeta, którym się narodziło synów po potopie.
Ko nga tama a Iapeta; ko Komere, ko Makoka, ko Marai, ko Iawana, ko Tupara, ko Meheke, ko Tiraha.
Synowie Jafetowi Gomer, i Magog, i Madai, i Jawan, i Tubal, i Mesech, i Tyras.
A ko nga tama a Komere; ko Ahekenata, ko Ripata, ko Tokarama.
A synowie Gomerowi: Aschenaz, i Ryfat, i Togorma.
A ko nga tama a Iawana; ko Erihaha, ko Tarahihi, ko Kitimi, ko Totanimi.
A synowie Jawanowi: Elisa, i Tarsis, Cytym, i Dodanim.
Na enei nga motu o nga tauiwi i wehe puta noa i o ratou whenua, tena iwi i tona reo; tera toronga, tera toronga o ratou, i o ratou iwi hoki.
Od tych rozdzielone są wyspy narodów po swych ziemiach; każdy według języka swego, i według pokolenia swego, w narodziech swoich.
A ko nga tama a Hama; ko Kuhu, ko Mitiraima, ko Putu, ko Kanaana.
A synowie Chamowi: Chus, i Micraim, i Put, i Chanaan.
Ko nga tama a Kuhu; ko Tepa, ko Hawira, ko Hapata, ko Raama, ko Hapateka: a ko nga tama a Raama; ko Hepa, ko Rerana.
Synowie zaś Chusowi: Seba, i Hewila, i Sabta, i Regma, i Sabtacha. A synowie Regmy: Seba i Dedan.
A whanau ake ta Kuhu ko Nimirota; i timata ia hei tangata nui ki runga ki te whenua.
A Chus spłodził Nemroda, który począł być możnym na ziemi.
He maia ia i te aroaro o Ihowa ki te wahi kirehe mohoao: no reira te kupu nei, He pera me Nimirota te maia i te aroaro o Ihowa ki te whai kirehe mohoao.
Ten był możnym myśliwcem przed obliczem Pańskiem; przetoż się mówi: Jako Nemrod możny myśliwiec przed Panem.
A i Papera te timatanga o tona kingitanga, i Ereke, i Akara, i Karane, i te whenua o Hinara.
A początek królestwa jego był Babel, i Erech, i Achad, i Chalne w ziemi Senaar.
I haere atu ia i taua whenua ki Ahiria, a hanga ana e ia a Ninewe, me te pa, me Rehopoto, me Kara,
Z tej ziemi wyszedł Assur, i zbudował Niniwe, i Rechobot miasto, i Chale.
Me Rehena hoki, i waenganui o Ninewe, o Kara: he pa nui ia.
Także Resen, między Niniwe i między Chale; to miasto jest wielkie.
A whanau ake a Mitiraima, ko nga Rurimi, ko nga Anamime, ko nga Rehapimi, ko nga Napatuhimi,
Micraim też spłodził Ludyma, i Hananima, i Laubima, i Neftuhyma.
Ko nga Pataruhimi, ko nga Kaheruhimi, i puta mai hoki i ena nga Pirihitini, a ko nga Kapatorimi.
I Patrusyma, i Chasluchyma, ( z których poszli Filistynowie, ) i Kaftoryma.
A whanau ake ta Kanaana ko Hairona, ko tana matamua, raua ko Hete,
Chanaan też spłodził Sydona pierworodnego swego, i Heta.
Me te Iepuhi, me te Amori, me te Kirikahi,
I Jebusa, i Amorra, i Gergesa.
Me te Hiwi, me te Araki, me te Hini,
I Hewa, i Archa, i Syma.
Me te Aarawari, me te Temari, me te Hamati: a muri iho ka marara noa atu nga hapu o nga Kanaani.
I Arada, i Samara, i Chamata, skąd się potem rozrodziły domy Chananejczyków.
I Hairona hoki te rohe ki nga Kanaani, kei tou haerenga atu ki Kerara, ki Kaha; kei tou haerenga ki Horoma, ki Komora, ki Arema, ki Tepoimi, a tae noa ki Raha.
A granice Chananejskie były od Sydonu idąc do Gerary, aż do Gazy, aż wnijdziesz do Sodomy i Gomorry, i Adamy, i Seboima, aż do Lazy.
Ko nga tama enei a Hama, tera toronga, tera toronga o ratou, tera reo, tera reo o ratou, me o ratou whenua, me o ratou iwi.
Ci są synowie Chamowi w familijach swych, w językach swych, w ziemiach swych, w narodziech swych.
Me Hema ano hoki, me te papa o nga tamariki katoa a Epere, te tuakana o Iapeta, i whanau ano hoki he tamariki mana.
A Semowi, ojcu wszystkich synów Heberowych, bratu Jafeta starszego, urodzili się synowie.
Ko nga tama a Hema; ko Erama, ko Ahura, ko Arapahata, ko Ruru, ko Arame.
Synowie Semowi: Elam i Assur, i Arfachsad, i Lud, i Aram.
A ko nga tamariki a Arame; ko Uhu, ko Huru, ko Ketera, ko Maha.
Synowie zaś Aramowi: Hus, i Hul, i Geter, i Mesech.
Na Arahapata ko Haraha, ta Haraha ko Epere.
Arfachsad zaś spłodził Selecha, a Selech spłodził Hebera.
Tokorua nga tama a Epere: ko Pereke te ingoa o tetahi: no tona ra hoki i wehea ai te whenua; a ko Ioketana te ingoa o tona teina.
A Heberowi urodzili się dwa synowie: imię jednemu Faleg, iż za dni jego rozdzielona jest ziemia; a imię brata jego Jektan.
A whanau ake a Ioketana ko Aramotata, ko Herepe, ko Hataramaweta, ko Ieraha,
Jektan też spłodził Elmodada, i Salefa, i Hasarmota, i Jarecha.
Ko Hatorama, ko Utara, ko Tikera,
I Adorama, i Uzala, i Dekla.
Ko Opara, ko Apimaera, ko Hepa,
I Hebala, i Abymaela, i Sebaja.
Ko Opira, ko Hawira, ko Iopapa: he tama katoa enei na Ioketana.
I Ofira, i Hewila, i Jobaba: ci wszyscy są synowie Jektanowi.
Kei Meha hoki to ratou nohoanga, a tae noa koe ki Hepara; he maunga ia kei te rawhiti.
A było mieszkanie ich od Mescha idąc, do góry Sefar na wschód słońca.
Ko nga tama enei a Hema, tona hapu, tona hapu, tona reo, tona reo, o ratou kainga, me o ratou iwi.
Cić są synowie Semowi w domach swych, w językach swych, w ziemiach swych, w narodziech swych.
Ko nga toronga enei o nga tama a Noa, i o ratou whakatupuranga, me o ratou iwi: a i wehea mai i enei nga iwi o te whenua i muri iho i te waipuke.
Teć są domy synów Noego, według pokolenia ich, i w narodziech ich, i od nich rozdzielone są narody na ziemi po potopie.