I Chronicles 11

Na ka huihui a Iharaira katoa ki a Rawiri ki Heperona, a ka mea, Tenei matou, he wheua nou, he kikokiko nou.

Zebrał się tedy wszystek Izrael do Dawida do Hebronu, mówiąc: Otośmy kość twoja i ciało twoje!

I mua ake nei, i te mea ano ko Haora te kingi, ko koe te kaikawe atu, te kaikawe mai, i a Iharaira: kua korerotia ano koe e Ihowa, e tou Atua, Ko koe hei hepara mo taku iwi, mo Iharaira, ko koe ano hei tino tangata mo taku iwi, mo Iharaira.

Jako i przedtem, gdy jeszcze był Saul królem, też wywodził i wwodził Izraela. Tak Pan, Bóg twój, rzekł tobie: Ty będziesz pasł lud mój Izraelski, a ty będziesz wodzem nad ludem moim Izraelskim.

Na ka haere nga kaumatua katoa o Iharaira ki te kingi, ki Heperona, ka whakarite kawenata a Rawiri ki a ratou ki Heperona ki te aroaro o Ihowa: a whakawahia ana e ratou a Rawiri hei kingi mo Iharaira, ko ta Ihowa hoki i ki ai, ara ko ta Hamuera.

A tak przyszli wszyscy starsi Izraelscy do króla do Hebronu, i uczynił Dawid z nimi przymierze w Hebronie przed Panem, i pomazali Dawida za króla nad Izraelem według słowa Pańskiego, które powiedział przez Samuela.

Na ka haere a Rawiri ratou ko Iharaira katoa ki Hiruharama, ara ki Iepuhu; i reira ano nga Iepuhi, nga tangata whenua.

Jechał tedy Dawid ze wszystkim Izraelem do Jeruzalemu, które jest Jebus, gdzie byli Jebuzejczycy obywatelami ziemi.

Na ka mea nga tangata o Iepuhu ki a Rawiri, E kore koe e tae mai ki konei. Heoi kua riro i a Rawiri te pourewa i Hiona; ko te pa ia o Rawiri.

I rzekli obywatele Jebuzejscy do Dawida: Nie wnijdziesz sam. Ale Dawid wziął zamek Syoński, który jest miastem Dawidowem.

Na ka mea a Rawiri, Ko te tangata mana te patu tuatahi ki nga Iepuhi, hei tino tangata ia, hei rangatira. Na ko Ioapa tama a Teruia kua tae wawe, a meinga ana ko ia te tino tangata.

Bo był rzekł Dawid: Ktobykolwiek poraził Jebuzejczzyka najpierwej, ten będzie skiążęciem i hetmanem. Przetoż wstąpił najpierw Joab, syn Sarwii, i został hetmanem.

Na ka noho a Rawiri ki te pourewa; koia i huaina ai e ratou a reira ko te pa o Rawiri.

I mieszkał Dawid na onym zamku; dla tego nazwano go miastem Dawidowem.

A i hanga e ia te pa a tawhio noa, o Miro mai a taka noa; a na Ioapa i whakaora tera atu wahi o te pa.

I zbudował miasto w około, od Mello aż w okrąg; a Joab pobudował ostatek miasta.

Na ka tino nui haere a Rawiri, i a ia hoki a Ihowa, te Atua o nga mano.

A tak Dawid im dalej, tem więcej rozmnażał się, i rosł; albowiem Pan zastępów był z nim.

Na ko nga tino tangata enei a Rawiri, i kaha rawa nei me ia mo tona rangatiratanga, ratou ko Iharaira katoa, hei whakakingi i a ia; hei pera me ta Ihowa i ki ai mo Iharaira.

A cić są najorzedniejsi rycerze, których miał Dawid, którzy się mężnie starali z nim o królestwo jego ze wszystkim Izraelem, aby go królem uczynili według słowa Pańskiego nad Izraelem.

A ko te tokomaha tenei o nga marohirohi a Rawiri: ko Iahopeama, tama a tetahi Hakamoni, te rangatira o te toru tekau; i ara ake tana tao ki nga rau e toru a patua iho e ia i te whakaekenga kotahi.

A tenci jest poczet rycerzy, których miał Dawid: Jasobam, syn Chachmonowy, przedniejszy między trzydziestoma; ten podniósłszy oszczep swój na trzystu, jednym razem ich zabił.

I muri i a ia ko Ereatara tama a Roro Ahohi; ko ia tetahi o nga marohirohi tokotoru.

A po nim Elezar, syn Dodonowy, Achochytczyk; ten był jednym między trzema mocarzami.

I a Rawiri ia i Paharamime, a i huihui nga Pirihitini ki reira ki te whawhai, a i reira tetahi wahi whenua e kapi ana i te parei; na kua rere te iwi i te aroaro o nga Pirihitini.

Ten był z Dawidem w Pasdamim, gdzie się zebrali byli Filistynowie ku bitwie; a była ona część pola pełna jęczmienia, a lud był uciekł przed Filistynami.

Na tu ana raua i waenganui o taua wahi, a ka mau i a raua, patua iho e raua nga Pirihitini: na nui atu te whakaoranga i whakaora ai a Ihowa.

I stanęli w pośród onego pola, i obronili go, a porazili Filistynów: i wybawił Pan lud wybawieniem wielkiem.

Na ka haere nga rangatira tokotoru, no te toru tekau, ki raro, ki te kamaka ki a Rawiri, ki te ana o Aturama: a ko te ope o nga Pirihitini i te raroraro i Repaima e noho a puni ana.

Ci także trzej ze trzydziestu przedniejszych wstąpili na skałę do Dawida do jaskini Odollam, gdyż wojsko Filistyńskie leżało obozem w dolinie Rafaim;

Na i roto a Rawiri i te pourewa i taua wa, a ko nga hoia pupuri a nga Pirihitini i Peterehema i taua wa.

Albowiem Dawid natenczas mieszkał na zamku, a stanowisko Filistyńskie było natenczas w Betlehem.

Na ka minamina a Rawiri, a ka mea, Aue, me he tangata hei mea wai mai moku i te puna i Peterehema, i tera i te kuwaha!

Pragnęł tedy Dawid: Oby mi się kto dał napić wody z studni Betlehemskiej, która jest u bramy!

Na tika ana taua tokotoru na waenganui o te puni o nga Pirihitini, a utuhia mai ana he wai i te puna o Peterehema, i tera i te kuwaha; tangohia ana e ratou, mauria ana ki a Rawiri: otiia kihai a Rawiri i pai ki te inu, engari ringihia ana e ia h ei mea ki a Ihowa.

Przetoż przebiwszy się ci trzej przez wojsko Filistyńskie, naczerpali wody z studni Betlehemskiej, która jest u bramy, a wziąwszy przynieśli do Dawida. Lecz jej nie chciał Dawid pić, ale ją wylał na ofiarę Panu.

I mea ia, Aue, ma toku Atua ahau e arai kei mea i tenei! kia inumia koia e ahau nga toto o enei tangata, me i kotahi nei kua mate? me i kotahi hoki ratou kua mate i te tikinga atu. Na reira i kore ai ia i pai ki te inu. Ko enei nga mahi a aua to a tokotoru.

I rzekł: Nie daj mi tego, Boże mój, abym to uczynić miał! Izali krew tych mężów pić będą, którzy odważyli żywot swój? albowiem z odwagą żywota swego przynieśli ją; i nie chciał jej pić. Toć uczynili trzej oni mocarze.

Na ko Apihai teina o Ioapa te rangatira o taua tokotoru; i ara ake tana tao ki nga rau e toru, patua iho e ia; i whai ingoa ia i roto i te tokotoru.

A Abisaj, brat Joabowy, był przedniejszy z onych trzech; tenże podniósł włócznię swą na trzysta ludu, które pobił, i otrzymał sławę między onymi trzema.

O te tokotoru, nui atu tona kororia i to te tokorua, a meinga ana ko ia hei rangatira mo ratou: otiia kihai ia i uru ki te tokotoru tuatahi.

Z tych trzech nad innych dwóch był sławniejszy, a był ich książęciem; jednak onych trzech pierwszych nie doszedł.

Me Penaia tama a Iehoiara, he tama na tetahi tangata toa o Kapateere, he nui ana mahi, nana i patu nga tama tokorua a Ariere o Moapa; i haere ano ia ki raro, a patua ana e ia tetahi raiona i roto i te rua i te wa o te hukarere.

Banajas też, syn Jojady, syn męża dużego, wielkich spraw, z Kabseela, ten zabił dwóch mocarzów Moabskich; ten też zszedłszy zabił lwa w pośród jamy, gdy był śnieg.

Nana hoki tetahi Ihipiana i patu, he tangata nui, e rima nga whatianga te roa: he tao ano i te ringa o taua Ihipiana koia ano kei te rakau a te kaiwhatu; na haere ana ia ki raro, ki a ia, he tokotoko hoki tana, a kapohia ana e ia te tao i roto i te ringa o te Ihipiana, patua iho ia ki tana tao ano.

Ten też zabił męża Egipczanina, męża, którego wzrost był na pięć łokci. A chociaż Egipczanin miał w ręku oszczep jako nawój tkacki, wszkże przyszedł do niego z kijem, i wydarł oszczep z ręki Egipczanina, i zabił go oszczepem jego.

Na Penaia tama a Iehoiara enei mahi; i whai ingoa ano ia i nga toa tokotoru.

To uczynił Banajas, syn Jojady, który także sławnym został między onymi trzema mocarzami.

Na, nona te kororia nui o te toru tekau; otiia kihai ia i uru ki te tokotoru tuatahi. Na meinga ana ia e Rawiri hei rangatira mo ana kaitiaki.

A choć był między onymi trzydziestoma sławnym, wszakże nie doszedł onych trzech. I postanowił go Dawid nad drabantami swymi.

Me nga maia hoki o nga ope; ko Atahere teina o Ioapa, ko Erehanana tama a Roro o Peterehema,

A w wojsku co mocniejsi byli: Asael, brat Joabowy, Elkanan, syn Dodonowy z Betlehem;

Ko Hamoto Harori, ko Herete Peroni;

Sammot Harodczyk, Heles Felonitczyk;

Ko Ira tama a Ikehe Tekoi, ko Apietere Anatoti;

Hyra, syn Ikkiesowy, Tekuitczyk, Abiezer Anatotczyk;

Ko Hipekai Huhati, ko Irai Ahohi;

Sybbechaj Husatczyk, Ilaj Ahohytczyk;

Ko Maharai Netopati, ko Herere tama a Paana, he Netopati;

Maharaj Netofatczyk, Heled, syn Baamy, Netofatczyk;

Ko Itai tama a Ripai, no Kipea, no nga tama a Pineamine, ko Penaia Pirotoni;

Itaj, syna Rybajego, z Gabaat synów Benjaminowych, Banajas Faratończyk;

Ko Hurai, no nga awaawa o Kaaha, ko Apiere Arapati;

Hutaj od potoku Gaas; Abiel Arbatczyk;

Ko Atamawete Paharumi, ko Eriahapa Haaraponi;

Asmawet Bacharomczyk; Elijachba Salabończyk.

Ko nga tama a Haheme Kitoni, ko Honatana tama a Hake Harari;

Synowie Asema Gisończyka: Jonatan, syn Sagii, Hororczyk;

Ko Ahiama tama a Hakara Harari, ko Eripara tama a Uru;

Ahijam, syn Zacharowy, Ararytczyk, Elifal, syn Urowy;

Ko Hewhere Mekerati, ko Ahia Peroni;

Hefer Mecheratczyk, Achijas Felonitczyk;

Ko Hetero Karameri, ko Naarai tama a Etepai;

Hesro Karmelczyk, Naaraj, syn Ezbajowy;

Ko Hoera teina o Natana, ko Mipihara tama a Hakeri;

Joel, brat Natanowy,Michbar, syn Gierego.

Ko Tereke Amoni, ko Nahari Peroti, ko te kaimau o nga patu a Ioapa tama a Teruia;

Selek Ammonitczyk, Nacharaj Berotczyk, który nosił broń Koaba, syna Sarwii;

Ko Ira Itiri, ko Karepa Itiri;

Hyra Itrejczyk, Gareb Itrejczyk;

Ko Uria Hiti, ko Tapara tama a Aharai;

Uryjasz Hetejczyk, Zabad, syn Achalajego.

Ko Arina tama a Hiti Reupeni, he rangatira no nga Reupeni, e toru tekau ona hoa;

Adyna, syn Sysy, Rubenitczyk, książę Rubenitów, a z nim trzydzieści mężów.

Ko Hanana tama a Maaka, ko Iohapata Mitini;

Hanan, syn Maachy, i Jozafat Mitnitczyk.

Ko Utia Ahaterati, ko Hama raua ko Teiere, ko nga tama a Hotama Aroeri;

Uzyjasz Asteratczyk, Sama i Jehijel, synowie Hotamy Aroerytczyka.

Ko Teriaere tama a Himiri, raua ko tona teina ko Toha te Titi;

Jedinael, syn Symry, i Jocha, brat jego, Tysytczyk.

Ko Eriere Mahawi, ratou ko Teripai, ko Tohawia, he tama na Erenaama, ko Itima Moapi;

Eliel Machawimczyk, i Jerybaj, i Josawijasz, synowie Elnaamowi, i Itma Moabczyk.

Ko Eriere, ko Opere, ko Taahiere Metopai.

Eliel, i Obed, i Jaasyjel z Mezobaj.