Psalms 105

Whakawhetai ki a Ihowa, karanga atu ki tona ingoa: whakapuakina ana mahi ki waenganui o nga iwi.
Pris Herren, påkall hans navn, kunngjør blandt folkene hans store gjerninger!
Waiata ki a ia, himene ki a ia: korerotia ana mahi whakamiharo katoa.
Syng for ham, lovsyng ham, grund på alle hans undergjerninger!
Whakamanamana ki tona ingoa tapu: kia hari te ngakau o te hunga e rapu ana i a Ihowa.
Ros eder av hans hellige navn! Deres hjerte glede sig som søker Herren!
Rapua a Ihowa me tona kaha: rapua tonutia tona mata, ake ake.
Spør efter Herren og hans makt, søk hans åsyn all tid!
Maharatia ana mahi whakamiharo i mahia e ia; ana merekara me nga whakaritenga a tona mangai,
Kom i hu hans undergjerninger som han har gjort, hans undere og hans munns dommer,
E nga uri o Aperahama, o tana pononga, e nga tama a Hakopa, e ana i whiriwhiri ai.
I, hans tjener Abrahams avkom, Jakobs barn, hans utvalgte!
Ko Ihowa ia, ko to tatou Atua; kei te whenua katoa ana whakaritenga.
Han er Herren vår Gud, hans dommer er over all jorden.
Mahara tonu ia ki tana kawenata ake ake, ki te kupu i kiia iho e ia ki te mano o nga whakatupuranga.
Han kommer evindelig sin pakt i hu, det ord han fastsatte for tusen slekter,
Ki tana i whakarite ai ki a Aperahama, ki tana oati hoki ki a Ihaka;
den pakt han gjorde med Abraham, og sin ed til Isak;
A whakapumautia iho e ia hei tikanga ki a Hakopa, hei kawenata mau tonu ki a Iharaira.
og han stadfestet den som en rett for Jakob, som en evig pakt for Israel,
I a ia ra i mea, Ka hoatu e ahau ki a koe te whenua o Kanaana hei wahi pumau mo koutou.
idet han sa: Dig vil jeg gi Kana'ans land til arvelodd.
I te mea he hunga torutoru ratou: ae ra, he iti rawa, he manene ano ki reira.
Da de var en liten flokk, få og fremmede der,
I a ratou e haereere ana i tenei iwi ki tera atu iwi, i tetahi rangatiratanga ki tetahi iwi ke;
og vandret fra folk til folk, fra et rike til et annet folk,
Kihai ratou i tukua e ia kia tukinotia e te tangata: he whakaaro ano ki a ratou i riria ai e ia nga kingi.
tillot han ikke noget menneske å gjøre vold imot dem, og han straffet konger for deres skyld:
I mea ia, Kei pa ki aku i whakawahi ai: kei kino ki aku poropiti.
Rør ikke ved mine salvede, og gjør ikke mine profeter noget ondt!
I karangatia e ia te matekai ki te whenua: whati katoa i a ia te tokotoko, ara te taro.
Og han kalte hunger inn over landet, han brøt sønder hver støtte av brød.
I tonoa e ia he tangata i mua i a ratou; i hokona a Hohepa hei pononga:
Han sendte en mann foran dem, til træl blev Josef solgt.
I whakamamaetia ona waewae ki te mekameka: takoto ana ia i te rino;
De plaget hans føtter med lenker, hans sjel kom i jern,
A puta noa tana kupu: whakamatautauria ana ia e te kupu a Ihowa.
inntil den tid da hans ord slo til, da Herrens ord viste hans uskyld.
I tono te kingi, a wetekina ana ia; ara te kingi o nga iwi, a tukua ana ia.
Da sendte kongen bud og lot ham løs, herskeren over folkeslag gav ham fri.
A meinga ana ia e ia hei ariki mo tona whare, hei rangatira mo ona taonga katoa;
Han satte ham til herre over sitt hus og til hersker over alt sitt gods,
Hei herehere i ana rangatira ua pai ia, hei ako i ana kaumatua ki te whakaaro.
forat han skulde binde hans fyrster efter sin vilje og lære hans eldste visdom.
I haere mai ano a Iharaira ki Ihipa: a noho ana a Hakopa ki te whenua o Hama.
Så kom Israel til Egypten, og Jakob bodde som fremmed i Kams land.
Na ka tino whakanuia e ia tana iwi: a ka meinga ratou kia kaha ake i o ratou hoariri.
Og han gjorde sitt folk såre fruktbart og gjorde det sterkere enn dets motstandere.
I whakakoarotia e ia to ratou ngakau kia kino ki tana iwi, kia mahi lhianga ki ana pononga.
Han vendte deres hjerte til å hate hans folk, til å gå frem med svik mot hans tjenere.
I tonoa e ia a Mohi, tana pononga, raua ko Arona, ko tana i whiriwhiri ai.
Han sendte Moses, sin tjener, Aron som han hadde utvalgt.
Whakaputaina ana e raua ana tohu i waenganui i a ratou, he merekara i te whenua o Hama.
De gjorde hans tegn iblandt dem og undere i Kams land.
I tukua e ia te pouri, a kua pouri: kihai ano ratou i whakakeke ki ana kupu.
Han sendte mørke og gjorde det mørkt, og de var ikke gjenstridige mot hans ord.
I whakaputaia ketia e ia o ratou wai hei toto; a mate ake i a ia a ratou ngohi.
Han gjorde deres vann til blod, og han drepte deres fisker.
I whakangahue ake to ratou whenua i te poroka, i roto i nga whare moenga o o ratou kingi.
Deres land vrimlet av frosk, endog i deres kongers saler.
I whai kupu ia, a puta ana mai nga pokai namu: me te kutu i o ratou kainga.
Han talte, og det kom fluesvermer, mygg innen hele deres landemerke.
I tukua iho e ia ki a ratou te whatu hei ua, me te ahi mura ki to ratou whenua.
Han gav dem hagl for regn, luende ild i deres land,
I pakia ano e ia a ratou waina me a ratou piki; a whatiwhatiia ana e ia nga rakau o o ratou kainga.
og han slo ned deres vintrær og deres fikentrær, og brøt sønder trærne innen deres landemerke.
I korero ia, a puta ana mai te mawhitiwhiti me te moka, te taea te tatau.
Han talte, og det kom gresshopper og gnagere uten tall,
A kainga katoatia ana nga otaota o to ratou whenua; pau ake nga hua o to ratou oneone.
og de åt op hver urt i deres land, og de åt op frukten på deres mark.
I whakamatea katoatia ano hoki e ia nga matamua o to ratou whenua, te muanga o to ratou kaha.
Og han slo alt førstefødt i deres land, førstegrøden av all deres kraft.
A whakaputaina mai ana ratou e ia, me te hiriwa, me te koura, kahore hoki he mea tuoi i roto i ana iwi.
Og han førte dem ut med sølv og gull, og det fantes ingen i hans stammer som snublet.
Na hari ana a Ihipa i to ratou haerenga; i mau hoki to ratou wehi ki a ratou.
Egypten gledet sig da de drog ut; for frykt for dem var falt på dem.
I horahia e ia te kapua hei hipoki, me te ahi hei whakamarama i te po.
Han bredte ut en sky til dekke og ild til å lyse om natten.
I inoi ratou, a homai ana e ia te koitareke; a ka makona ratou i te taro o te rangi.
De krevde, og han lot vaktler komme og mettet dem med himmelbrød.
I wahia e ia te kohatu, a ka pakaru mai nga wai: rere ana i nga wahi maroke, koia ano kei te awa.
Han åpnet klippen, og det fløt vann; det løp gjennem det tørre land som en strøm.
I mahara hoki ia ki tana kuputapu, ki a Aperahama ano, ki tana pononga.
For han kom i hu sitt hellige ord, Abraham, sin tjener,
A whakaputaina mai ana e ia tana iwi i runga i te hari, ana i whiriwhiri ai i runga i te koa.
og han førte sitt folk ut med glede, sine utvalgte med fryderop,
A homai ana e ia ki a ratou nga whenua o nga tauiwi: a riro ana i a ratou nga mauiuitanga o te iwi;
og han gav dem hedningefolks land, og hvad folkeslag med møie hadde vunnet, tok de til eie,
Kia puritia ai e ratou ana tikanga, kia mau ai ki ana ture. Whakamoemititia a Ihowa.
forat de skulde holde hans forskrifter og ta vare på hans lover. Halleluja!