Song of Solomon 3

I te po, i runga i toku moenga, i rapua e ahau ta toku wairua i aroha ai: i rapua e ahau, heoi kihai i kitea.
Sul mio letto, durante la notte, ho cercato colui che l’anima mia ama; l’ho cercato, ma non l’ho trovato.
Ka mea ahau, Ka whakatika ahau aianei, ka kopikopiko i roto i te pa, i nga huarahi, i nga waharoa, ka rapu i ta toku wairua i aroha ai: rapua ana ia e ahau, heoi kihai i kitea.
Ora mi leverò, e andrò attorno per la città, per le strade e per le piazze; cercherò colui che l’anima mia ama; l’ho cercato, ma non l’ho trovato.
I tutaki ki ahau nga kaitiaki e kopikopiko nei i roto i te pa: ano ra ko ahau ki a ratou, I kite ranei koutou i ta toku wairua e aroha nei?
Le guardie che vanno attorno per la città m’hanno incontrata; e ho chiesto loro: "Avete visto colui che l’anima mia ama?"
Pahemo kau atu ratou, kua tutaki ahau ki ta toku wairua e aroha nei; kei te pupuri ahau i a ia, kihai hoki ia i tukua atu e ahau, a kawea noatia atu ia e ahau ki te whare o toku whaea, ki te ruma o te wahine i whanau ai ahau.
Di poco le avevo passate, quando trovai colui che l’anima mia ama; io l’ho preso, e non lo lascerò, finché non l’abbia menato in casa di mia madre, e nella camera di colei che m’ha concepita.
He ki tenei naku ki a koutou, e nga tamahine o Hiruharama, i te aroaro o nga anaterope, o nga hata o te parae, kaua e whakaoho, kaua e whakaara i taku e aroha nei, kia pai ra ano ia.
Io vi scongiuro, o figliuole di Gerusalemme, per le gazzelle, per le cerve de’ campi, non svegliate, non svegliate l’amor mio, finch’essa non lo desideri!
Ko wai tenei e whakaputa mai nei i te koraha, ano ko nga pou paowa, kakara tonu i te maira, i te parakihe, i nga puehu katoa a te kaihoko?
Chi è colei che sale dal deserto, simile a colonne di fumo, profumata di mirra e d’incenso e d’ogni aroma de’ mercanti?
Nana, ko te amo o Horomona; e toru tekau nga tangata marohirohi i tetahi taha, i tetahi taha, no nga marohirohi o Iharaira.
Ecco la lettiga di Salomone, intorno alla quale stanno sessanta prodi, fra i più prodi d’Israele.
He hunga mau hoari ratou katoa, he mea whakaako ki te whawhai; kei tona huwha ano te hoari a tenei, a tenei, i te wehi hoki i te po.
Tutti maneggiano la spada, sono esperti nelle armi; ciascuno ha la sua spada al fianco, per gli spaventi notturni.
I hanga e Kingi Horomona he amo mona, no Repanona te rakau.
Il re Salomone s’è fatto una lettiga di legno del Libano.
Ko ona pou i hanga e ia ki te hiriwa, he koura a raro, he papura tona nohoanga, he mea whariki a waenganui ki te aroha, no nga tamahine o Hiruharama.
Ne ha fatto le colonne d’argento, la spalliera d’oro, il sedile di porpora; in mezzo è un ricamo, lavoro d’amore delle figliuole di Gerusalemme.
Haere, e nga tamahine o Hiona, ka matakitaki i a Kingi Horomona, me te karauna ano i karaunatia ai ia e tona whaea i te ra o tona marenatanga, i te ra hoki i koa ai tona ngakau.
Uscite, figliuole di Sion, mirate il re Salomone con la corona di cui l’ha incoronato sua madre, il giorno de’ suoi sponsali, il giorno dell’allegrezza del suo cuore.