Psalms 73

He himene na Ahapa. He pono, he pai te Atua ki a Iharaira; ki te hunga ngakau ma.

Asaphin Psalmi. Totta on Jumala hyvä Israelille, niille, jotka puhtaat sydämestä ovat.

Ko ahau ia, wahi iti kua tapepa oku waewae: me i kotahi kua paheke oku takahanga.

Mutta minä olisin pian jaloillani horjunut: minun askeleeni olisivat lähes liukastuneet.

I hae hoki ahau ki te hunga whakahi, i toku kitenga i te tangata hara e kake ana.

Sillä minä närkästyin öykkäreistä, että minä näin jumalattomat menestyvän.

Kahore hoki he whakawiringa a te mate i a ratou: he maro ano o ratou uaua.

Sillä ei he ole missään kuoleman hädässä, vaan heidän voimansa pysyy vahvana.

Kahore nga mea whakapouri tangata e pa ki a ratou; kahore ano ratou e whiua tahitia me te mano tangata.

Ei he ole vastoinkäymisessä niinkuin muut ihmiset, ja ei heitä vaivata niinkuin muita ihmisiä.

Na reira, ano he hei te whakakake e awhi nei i a ratou, ano he kakahu te tutu e hipokina nei ratou.

Sentähden on heidän ylpeytensä koria, ja heidän väkivaltansa kaunistaa heitä.

Pupuhi ana o ratou kanohi i te ngako: nui ake nga mea i a ratou i a o ratou ngakau i hiahia ai.

Heidän silmänsä paisuvat lihavuudesta: he tekevät mitä ainoastansa heille kelpaa.

E whakahi ana ratou, e korero kino ana mo te whakatoi: kei runga noa ake a ratou korero.

Kaikkia he katsovat ylön, ja sitte pahasti puhuvat: he puhuvat ja laittavat ylpiästi.

Tutuki tonu to ratou mangai ki nga rangi: e kopikopiko ana hoki to ratou arero i runga i te whenua.

Mitä he puhuvat, sen täytyy olla taivaasta puhuttu: mitä he sanovat, sen täytyy maan päällä kelvata.

Koia tona iwi i hoki mai ai ki konei: a e whakawiria ana he wai mo ratou, ki tonu te kapu.

Sentähden noudattaa heitä yhteinen kansa, ja kokoontuvat heidän tykönsä niinkuin vedet,

E mea ana ratou, Ma te aha e matau ai te Atua? He matauranga koia to te Runga Rawa?

Ja sanovat: mitä Jumalan pitäis heitä kysymän? mitä pitäis korkeimman heistä lukua pitämän?

Nana, ko te hunga kino tenei, kei runga tonu i te whenua rangatira, e hua ana o ratou taonga.

Katso, ne ovat jumalattomat: he ovat onnelliset maailmassa ja rikastuvat.

He pono he maumau taku mea i toku ngakau kia ma, taku horoi hoki i oku ringa ki te harakore.

Pitäiskö siis sen turhaan oleman, että minun sydämeni nuhteetoinna elää, ja minä pesen viattomuudessa minun käteni?

E whiua ana hoki ahau i te roa o te ra, e pakia ana i nga ata katoa.

Ja minä ruoskitaan joka päivä, ja minun rangaistukseni on joka aamu käsissä?

Me i ki ahau, Ka penei taku korero; na e tinihanga ana ahau ki te whakatupuranga o au tamariki.

Minä olisin lähes niin sanonut kuin hekin; mutta katso, niin minä olisin tuominnut kaikki sinun lapses, jotka ikänänsä olleet ovat.

I taku meatanga kia matauria tenei, ka kite ahau he mahi whakauaua rawa;

Minä ajattelin sitä tutkia; mutta se oli minulle ylen raskas,

Tae noa ahau ki te wahi tapu o te Atua, katahi ahau ka mohio ki to ratou mutunga.

Siihenasti kuin minä menin Jumalan pyhään, ja ymmärsin heidän loppunsa.

He pono i whakaturia ratou e koe ki nga wahi pahekeheke; a whakataka ana e koe ki te ngaromanga.

Tosin sinä asetit heitä liukkaalle, ja syöksit heitä pohjaan.

Ano te panga whakareretanga o to ratou hunanga! kua pau rawa i nga wehi.

Kuinka he niin pian hukkuvat: he hukkuvat ja saavat kauhian lopun.

Ka rite ki te rekanga kanohi, ina ara ake te tangata, tau whakahawea ki to ratou ahua, e te Ariki, ina ara ake koe.

Niinkuin uni, koska joku herää, niinpä sinä, Herra teet heidän kuvansa kaupungissa ylönkatsotuksi.

Na mamae noa iho toku ngakau, a hukihuki ana oku whatumanawa.

Vaan kuin se karvasteli minun sydämessäni ja pisti minun munaskuitani,

He whakaarokore hoki ahau, he kuware: me te mea he kirehe ahau i tou aroaro.

Silloin olin minä tyhmä ja en mitään tietänyt: minä olin niinkuin nauta sinun edessäs.

Ahakoa ra kei a koe tonu ahau; e puritia ana e koe toku ringa matau.

Kuitenkin minä pysyn alati sinun tykönäs; sillä sinä pidät minun oikiasta kädestäni.

Ma tou whakaaro ahau e arahi; muri iho ka riro ahau i a koe ki te kororia.

Sinä talutat minua neuvollas, ja korjaat minua viimein kunnialla.

Ko wai hoki toku i te rangi ko koe anake? Kahore atu hoki oku i te whenua e hiahia ai, ko koe anake.

Kuin sinä ainoastansa minulla olisit, niin en minä ensinkään sitte taivaasta eli maasta tottelisi.

Hemo iho oku kikokiko me toku ngakau: ko te Atua ia te kaha o toku ngakau, toku wahi ake ake.

Vaikka vielä minun ruumiini ja sieluni vaipuis, niin sinä, Jumala, kuitenkin olet aina minun sydämeni uskallus ja minun osani.

Na, ko te hunga e mamao atu ana i a koe ka mate: ka ngaro i a koe te hunga puremu katoa e whakarere nei i a koe.

Sillä katso, jotka sinusta eriävät, ne hukkuvat: sinä kadotat kaikki, jotka sinua vastaan huorin tekevät.

Ko ahau ia, he pai ki ahau te whakatata ki te Atua: kua waiho e ahau te Ariki, a Ihowa, hei whakawhirinakitanga moku, kia whakapuakina ai e ahau au mahi katoa.

Mutta se on minun iloni, että minä itseni Jumalan tykö pidän, ja panen toivoni Herran, Herran päälle, ilmoittamaan kaikkia sinun töitäs.