He rite aua mea ki te nikau, i ata mahia, kahore ia he kupu; me amo, he kore no ratou e haere. Kaua e wehi i a ratou, no te mea e kore e taea e ratou te kino, kahore hoki e ahei i a ratou te mea i te pai.
این بُتها مثل مترسکهایی در یک جالیزار هستند،
آنها نمیتوانند چیزی بگویند،
و باید آنها را حمل کرد،
چون خودشان نمیتوانند راه بروند.
از آنها نترسید،
آنها نه میتوانند به شما آسیبی برسانند،
و نه میتوانند برایتان کار خیری انجام دهند.»