Proverbs 7

E taku tama, puritia aku kupu, huna aku whakahau ki roto ki a koe.

Mia filo! konservu miajn vortojn, Kaj gardu ĉe vi miajn moralordonojn.

Puritia aku whakahau, a ka ora; taku ture, ano ko te whatupango o tou kanohi.

Konservu miajn moralordonojn, kaj vivu; Kaj mian instruon, kiel la pupilon de viaj okuloj.

Herea ki ou maihao; tuhituhia, ko tou ngakau ano hei papa.

Ligu ilin al viaj fingroj; Skribu ilin sur la tabelo de via koro.

Ki atu ki te whakaaro nui, He tuahine koe noku; kiia hoki te matauranga ko tou whanaunga wahine:

Diru al la saĝo: Vi estas mia fratino; Kaj la prudenton nomu mia parencino;

Kia ai enei hei tiaki i a koe kei he i te wahine ke, i te wahine ke, he korero whakapati nei ana.

Por ke vi estu gardata kontraŭ fremda edzino, Kontraŭ fremdulino, kies paroloj estas glataj.

I titiro atu hoki ahau i te matapihi o toku whare i roto i toku whakakahokaho;

Ĉar mi rigardis tra fenestro de mia domo, Tra mia krado;

A i matakitaki ahau i roto i nga kuware, i kite i roto i nga taitama, i tetahi tamaiti kahore rawa he whakaaro,

Kaj mi vidis inter la naivuloj, Mi rimarkis inter la nematuruloj junulon senprudentan,

E haere ana i te ara i te wahi tata e piko atu ai ki a ia, a haere ana ia i te ara ki tona whare.

Kiu pasis sur la placo preter ŝia angulo, Kaj iris la vojon al ŝia domo,

I te kakarauritanga, i te ahiahi o te ra, i te titiwhatanga o te po, i te pouri kerekere.

En krepusko, en vespero de tago, Kiam fariĝis nokto kaj mallumo.

Na, kua tutaki tetahi wahine ki a ia, he kakahu puremu tona, he ngakau hianga.

Kaj jen renkonte al li iras virino En ornamo de publikulino, ruzema je la koro.

He mangai koroki tona, he tohetohe; ko ona waewae, kahore e tau ki tona whare:

Bruema kaj vagema; Ŝiaj piedoj ne loĝas en ŝia domo.

Inaianei kei nga ara ia, inamata kei nga waharoa, e tauwhanga ana i nga kokinga katoa.

Jen ŝi estas sur la strato, jen sur la placoj, Kaj apud ĉiu angulo ŝi embuskas.

Koia i hopukia ai ia e ia, kei te kihi i a ia, a ka mea atu ki a ia, me te whakatoi ano i tona mata,

Kaj ŝi kaptis lin, kaj kisis lin Kun senhonta vizaĝo, kaj diris al li:

He patunga mo te pai kei ahau; no tenei ra nei ahau i whakamana ai i aku kupu taurangi;

Mi devis alporti dankan oferdonon; Hodiaŭ mi plenumis mian solenan promeson.

Koia ahau i haere mai ai ki te whakatau i a koe, ki te ata rapu i tou mata, a ka kitea nei koe e ahau.

Tial mi eliris al vi renkonte, Por serĉi vian vizaĝon, kaj mi vin trovis.

Ko toku moenga kua horahia e ahau, whakapaipai rawa ki te kaitaka, ki nga kakahu purepure no te rinena o Ihipa.

Mi bele kovris mian liton Per multkoloraj teksaĵoj el Egiptujo.

Kua ruia e ahau toku moenga ki nga mea whakakakara, ki te maira, ki te aroe, ki te hinamona.

Mi parfumis mian kuŝejon Per mirho, aloo, kaj cinamo.

Haere mai, kia whaowhina taua ki te aroha, a ao noa; kia ora o taua ngakau i te aroha.

Venu, ni ĝuu sufiĉe volupton ĝis la mateno, Ni plezuriĝu per la amo.

Kahore hoki taku tane i te whare: kua riro ia, he haere tawhiti:

Ĉar mia edzo ne estas hejme, Li iris en malproksiman vojon;

I maua atu e ia he putea moni i tona ringa; ka hoki mai ano ia i te kowhititanga o te marama.

La sakon kun mono li prenis kun si; Li revenos hejmen je la plenluno.

He maha no ana korero whakawai, riro ana ia i a ia ki tana; na te whakapati a ona ngutu ka kumea atu ia e ia.

Ŝi forlogis lin per sia multeparolado, Per sia glata buŝo ŝi lin entiris.

Haere tonu ia i muri i a ia, ano he kau e haere ana kia patua, he kuware ranei e haere ana ki nga rakau here waewae e whiua ai te he;

Li tuj iras post ŝi, Kiel bovo iras al la buĉo Kaj kiel katenita malsaĝulo al la puno;

A tu noa te tao ki tona ate puta rawa; rite tonu ia ki te manu e hohoro ana ki te mahanga, te mohio he matenga tera mona.

Ĝis sago fendas al li la hepaton; Kiel birdo rapidas al la kaptilo, Kaj ne scias, ke ĝi pereigas sian vivon.

No reira, e aku tamariki, whakarongo ki ahau, maharatia nga kupu a toku mangai.

Kaj nun, infanoj, aŭskultu min, Atentu la vortojn de mia buŝo.

Kei peau ke tou ngakau ki ona ara, kei kotiti ke ki ona huarahi.

Via koro ne flankiĝu al ŝia vojo, Ne eraru sur ŝia irejo;

He tokomaha hoki nga tangata i tu, i hinga i a ia, ae ra, he ope nui rawa tana i patu ai.

Ĉar multajn ŝi vundis kaj faligis, Kaj multegaj estas ŝiaj mortigitoj.

He huarahi tona whare ki te reinga, e anga ana ki raro ki nga ruma o te mate.

Ŝia domo estas vojoj al Ŝeol, Kiuj kondukas malsupren al la ĉambroj de la morto.