1. Home
  2. Pair
  3. Maori
  4. Esperanto
  5. Job.30

Job 30

30:1
Inaianei ia e kataina mai ana ahau e te hunga tamariki rawa i ahau, e te hunga kihai nei ahau i whakaae kia uru o ratou matua ki roto ki nga kuri o taku kahui.
Sed nun ridas pri mi homoj pli junaj ol mi, Kies patrojn mi ne volus starigi kun la hundoj de miaj ŝafaroj;
30:2
Ae ra, hei aha maku te kaha o o ratou ringa? He hanga pirau nei hoki to ratou koroheketanga.
Kies forto de la manoj estis senbezona por mi, Kaj kiuj ne povis atingi maljunecon;
30:3
Tupuhi ana ratou i te rawakore, i te hemokai; e ngau ana ratou i te oneone pakapaka, i roto i te pouritanga o te tuhea, o te ururua.
Kiuj pro malriĉeco kaj malsato solece kuris En la dezerton mizeran kaj senvivan;
30:4
E whawhaki ana ratou i nga marou i roto o nga rakau ririki; a ko nga pakiaka hunipa hei kai ma ratou.
Kiuj elŝiras atriplon apud la arbetaĵoj, Kaj kies pano estas la radiko de genisto.
30:5
He mea pei atu ratou i roto i nga tangata; e karangarangatia ana ratou ano he tahae.
El meze de la homoj oni elpelas ilin; Oni krias sur ilin, kiel sur ŝteliston;
30:6
Me noho rawa atu ratou i nga kapiti o nga awaawa, i nga waro o te whenua, i nga kamaka.
En terfendoj ĉe la valoj ili loĝas, En truoj de la tero kaj de rokoj;
30:7
Tangi a kaihe ana ratou i roto i nga rakau ririki; huihuia ana ratou ki raro i nga ongaonga.
Inter la arbetaĵoj ili krias, Sub la kardoj ili kolektiĝas;
30:8
He tamariki ratou na nga kuware, ae ra, he tamariki na te hunga ingoakore; he hunga i patua atu i runga i te whenua.
Kiel infanoj de sentaŭguloj kaj sennomuloj, Ili estas elpelitaj el la lando.
30:9
Inaianei ia kua waiho ahau hei waiata ma ratou, ae, hei whakatauki ma ratou.
Kaj nun mi fariĝis objekto de ilia mokokanto, Mi fariĝis por ili objekto de babilado.
30:10
E whakarihariha mai ana ratou ki ahau, e neke rawa atu ana i ahau, a kahore e kaiponuhia e ratou te huware ki toku mata.
Ili abomenas min, malproksimiĝas de mi, Ne timas kraĉi sur mian vizaĝon.
30:11
Kua oti hoki tana aho te wewete e ia, a e whakatupuria kinotia ana ahau e ia, a kua tukua e ratou te paraire i toku aroaro.
Li malligis mian ŝnuron kaj turmentas min, Kaj ili forĵetis antaŭ mi la bridon.
30:12
I te taha ki matau ka ara te marea; taia ana e ratou oku waewae, a akina ana nga ara o a ratou whakangaromanga ki ahau.
Dekstre buboj stariĝis, kaj puŝas miajn piedojn; Ili ebenigis kontraŭ mi siajn pereigajn vojojn;
30:13
E taka kino ana ratou i toku ara, e whakatupu ana i te he moku, a kahore he hoa mahi mo ratou.
Ili disfosis mian vojon, facile pereigas min, Ne bezonante helpanton;
30:14
Rite tonu ki te wai nui e pakaru mai ana to ratou haerenga mai: i taua whakangaromanga nei, huri mai ana ratou ki runga ki ahau:
Ili venas kiel tra larĝa breĉo, Ĵetas sin tumulte.
30:15
Kua tahuri mai nga whakawehi ki ahau, e aru ana ratou i toku whakaaro rangatira ano he hau; ko te whakahauora moku, pahemo ke ana ano he kapua.
Teruroj turnis sin kontraŭ min, Forpelis mian majeston kiel vento; Kiel nubo foriris mia feliĉo.
30:16
Na inaianei kua maringi toku wairua i roto i ahau: mau pu ahau i nga ra o te tangi.
Kaj nun elverŝiĝas mia animo; Kaptis min tagoj de mizero.
30:17
I te po e werohia ana oku wheua i roto i ahau; kahore hoki he okiokinga o nga mamae e ngau nei i ahau.
En la nokto miaj ostoj traboriĝas en mi, Kaj miaj mordetantoj ne dormas.
30:18
He kaha nui no toku mate i ahua ke ai toku kakahu; e awhi nei i ahau, e penei ana me te whiri o toku koti.
Kun granda malfacileco demetiĝas mia vesto; Premas min la rando de mia ĉemizo.
30:19
Kua maka ahau e ia ki te paru, kua rite ahau ki te puehu, ki te pungarehu.
Oni komparas min kun koto; Mi similiĝis al polvo kaj cindro.
30:20
E tangi ana ahau ki a koe, heoi kahore koe e whakao mai ki ahau; e tu ana, heoi ka titiro kau mai koe ki ahau.
Mi krias al Vi, sed Vi ne respondas al mi; Mi staras, ke Vi atentu min.
30:21
Kua huri ke, kua kino tau mahi ki ahau: ko te kaha o tou ringa kei te tukino i ahau.
Vi fariĝis kruelulo por mi; Per la forto de Via mano Vi montras al mi Vian malamon.
30:22
Kua hapainga ake ahau e koe ki te hau, a meinga ana tera e koe hei hoiho moku; a whakamotitia iho ahau e koe i roto i te tupuhi.
Vi levis min en la venton, Lasis min kaj neniigis min en la ventego.
30:23
E mohio ana hoki ahau tera ahau e kawea e koe ki te mate, ki te whare hoki i whakaritea mo te hunga ora katoa.
Mi scias, ke Vi transdonos min al la morto, En la kunvenejon de ĉio vivanta.
30:24
E kore ano ia tona ringa e totoro iho ki te urupa; ahakoa hei mate mona ka mea ia ki te karanga, he whakaaro ki enei mea.
Sed ĉu oni povas ne deziri eltiri manon, Kaj krii en sia malfeliĉo?
30:25
Kihai ianei ahau i tangi ki te tangata he mate nei tona? kihai ranei toku wairua i pouri ki te rawakore?
Ĉu mi ne ploris pri tiu, kiu havis malfeliĉan tempon? Ĉu mia animo ne afliktiĝis pri malriĉulo?
30:26
I ahau i tatari ai ki te pai, heoi kua tae mai te kino; tumanako atu ana ahau ki te marama, heoi kua tae mai te pouri.
Mi atendis bonon, sed venis malbono; Mi esperis lumon, sed venis mallumo.
30:27
Ko oku whekau, me te mea e koropupu ana, te ata takoto; haukotia mai ana ahau e nga ra o te tangi.
Miaj internaĵoj bolas kaj ne ĉesas; Atakis min tempo de mizero.
30:28
E haereere pouri ana ahau, kahore he ra; ko taku whakatikanga ake i roto i te whakaminenga, ka karanga awhina.
Mi estas nigra, sed ne de la suno; Mi leviĝas en la komunumo kaj krias.
30:29
Hei teina ahau ki nga tarakona, hei hoa mo nga ruru.
Mi fariĝis frato al la ŝakaloj Kaj kamarado al la strutoj.
30:30
Ko toku kiri mangu tonu, e ngahoro ana i ahau, kaia ana oku wheua i te wera.
Mia haŭto nigriĝis sur mi, Kaj miaj ostoj sekiĝis de varmego.
30:31
No reira i tahuri ke ai taku hapa ki te tangi, me taku okana ki te reo o te hunga e uhunga ana.
Mia harpo fariĝis plendilo, Kaj mia fluto fariĝis voĉo de plorantoj.

© bibleglot.com