Job 28

He rua hoki to te hiriwa e puta mai ai, he wahi ano to te koura e whakarewaina ai.

Gewisselijk, er is voor het zilver een uitgang, en een plaats voor het goud, dat zij smelten.

He mea tango mai te rino no roto i te whenua; no te kamaka te parahi, he mea whakarewa.

Het ijzer wordt uit stof genomen, en uit steen wordt koper gegoten.

E whakatakotoria ana e te tangata he mutunga mai mo te pouri, e rapua ana e ia ki te tino tutukitanga atu nga kohatu o te pouri, o te atarangi o te mate.

Het einde, dat God gesteld heeft voor de duisternis, en al het uiterste onderzoekt hij; het gesteente der donkerheid en der schaduw des doods.

E pakaruhia mai ana e ia he rua i ko ake o nga nohoanga tangata; kua wareware ratou i te waewae e haere ana; he tawhiti i te tangata to ratou tarenga, e piu atu ana, e piu ana mai.

Breekt er een beek door, bij dengene, die daar woont, de wateren vergeten zijnde van den voet, worden van den mens uitgeput, en gaan weg.

Ko te whenua, e puta mai ana he taro i roto i a ia: a e hurihia ake ana a raro iho ano he ahi.

Uit de aarde komt het brood voort, en onder zich wordt zij veranderd, alsof zij vuur ware.

Hei wahi mo nga hapira ona kohatu, he puehu koura ano tona.

Haar stenen zijn de plaats van den saffier, en zij heeft stofjes van goud.

He ara tena kahore i mohiotia e te manu, kiano i kitea e te kanohi o te whatura.

De roofvogel heeft het pad niet gekend, en het oog der kraai heeft het niet gezien.

Kahore nga kirehe whakahi kia takahi i taua ara kahore hoki a reira kia haerea e te raiona tutu.

De jonge hoogmoedige dieren hebben het niet betreden, de felle leeuw is daarover niet heengegaan.

E pa atu ana tona ringa ki te kiripaka; hurihia ake e ia nga take o nga maunga.

Hij legt zijn hand aan de keiachtige rots, hij keert de bergen van den wortel om.

E tapahia ana e ia he awa i roto i nga kamaka, a e kite ana tona kanohi i nga mea utu nui katoa.

In de rotsstenen houwt hij stromen uit, en zijn oog ziet al het kostelijke.

E herea ana e ia nga awa kei maturuturu; e whakaputa mai ana hoki i nga mea ngaro ki te marama.

Hij bindt de rivier toe, dat niet een traan uitkomt, en het verborgene brengt hij uit in het licht.

E kitea ia ki hea te whakaaro nui? kei hea hoki te wahi o te mohio?

Maar de wijsheid, van waar zal zij gevonden worden? En waar is de plaats des verstands?

E kore te tangata e mohio ki tona utu, e kore ano taua hanga e kitea ki te whenua o te ora.

De mens weet haar waarde niet, en zij wordt niet gevonden in het land der levenden.

E ki ake ana te rire, Kahore i ahau; e ki mai ana hoki te moana, Kahore i ahau.

De afgrond zegt: Zij is in mij niet; en de zee zegt: Zij is niet bij mij.

E kore e hokona ki te koura, e kore ano hoki e taea te pauna te hiriwa hei utu mona.

Het gesloten goud kan voor haar niet gegeven worden, en met zilver kan haar prijs niet worden opgewogen.

E kore e taea te whakarite ki te koura o Opira, ki te onika utu nui, ki te hapira.

Zij kan niet geschat worden tegen fijn goud van Ofir, tegen den kostelijken Schoham, en den Saffier.

E kore e rite te koura, te kohatu piata ki a ia: e kore e hokona ki nga oko koura parakore.

Men kan het goud of het kristal haar niet gelijk waarderen; ook is zij niet te verwisselen voor een kleinood van dicht goud.

E kore e whakahuatia te kaoa, nga peara ranei; hira ake hoki te utu o te whakaaro nui i to te rupi.

De Ramoth en Gabisch zal niet gedacht worden; want de trek der wijsheid is meerder dan der Robijnen.

E kore te topaha o Etiopia e rite ki a ia, e kore e tau te koura parakore hei utu.

Men kan de Topaas van Morenland haar niet gelijk waarderen; en bij het fijn louter goud kan zij niet geschat worden.

Ka haere mai ra i hea te whakaaro nui? Kei hea te wahi o te matau?

Die wijsheid dan, van waar komt zij, en waar is de plaats des verstands?

He mea huna atu na hoki i nga kanohi o nga mea ora katoa, ngaro rawa i nga manu o te rangi.

Want zij is verholen voor de ogen aller levenden, en voor het gevogelte des hemels is zij verborgen.

E ki ake ana te whakangaromanga raua ko te mate, i hakiri o maua taringa ki tona rongo.

Het verderf en de dood zeggen: Haar gerucht hebben wij met onze oren gehoord.

E mohio ana te Atua ki tona ara, kua kite ano ia i tona wahi.

God verstaat haar weg, en Hij weet haar plaats.

E titiro ana hoki ia ki nga pito o te whenua, e kite ana ia i nga mea i raro i te rangi, a puta noa;

Want Hij schouwt tot aan de einden der aarde, Hij ziet onder al de hemelen.

E mea ana i te whakataimaha mo te hau; ae, e mehua ana ia i nga wai ki te mehua.

Als Hij den wind het gewicht maakte, en de wateren opwoog in mate;

I a ia e whakatakoto ana i te tikanga mo te ua, i te huarahi mo te uira o te whatitiri,

Als Hij den regen een gezette orde maakte, en een weg voor het weerlicht der donderen;

Ka kitea e ia i reira, a whakapuakina mai ana; i whakaukia e ia, a ata rapua ana e ia.

Toen zag Hij haar, en vertelde ze; Hij schikte ze, en ook doorzocht Hij ze.

A ka mea ia ki te tangata, Na, ko te wehi ki te Ariki, ko te whakaaro nui tena; a ko te mawehe atu i te kino, koia te matauranga.

Maar tot den mens heeft Hij gezegd: Zie, de vreze des HEEREN is de wijsheid, en van het kwade te wijken is het verstand.