Psalms 18

Ki te tino kaiwhakatangi. He himene na te pononga a Ihowa, na Rawiri. Nana i whakahua nga kupu o tenei waiata ki a Ihowa i te ra i whakaorangia ai ia i te ringa o ona hoariri katoa, i te ringa ano o Haora. I mea ia, Ka aroha ahau ki a koe, e Ihow a, e toku kaha.

(Til sangmesteren. Af HERRENS tjener David, som sang HERREN denne sang, dengang HERREN havde frelst ham af alle hans fjenders og af Sauls hånd. Han sang:) HERRE, jeg har dig hjerteligt kær, min Styrke!

Ko Ihowa toku kamaka, toku pa, toku kaiwhakaora; toku Atua, toku tino kamaka, e whakawhirinaki ai ahau; toku whakangungu rakau, te haona o toku whakaoranga, toku pourewa tiketike.

HERRE, min Klippe, min Borg. min Befrier, min Gud, mit Bjerg, hvortil jeg tyr, mit Skjold, mit Frelseshorn, mit Værn!

Ka karanga ahau ki a Ihowa, e tika nei kia whakamoemititia: a ka ora i oku hoariri.

Jeg påkalder HERREN, den Højlovede, og frelses fra mine Fjender.

I karapotia ahau e nga whakawiringa a te mate, a whakawehia ana ahau e nga waipuke o te kino.

Dødens Reb omsluttede mig, Ødelæggelsens Strømme forfærdede mig,

I karapotia ahau e nga whakawiringa a te reinga, i haukotia e nga mahanga a te mate.

Dødsrigets Reb omspændte mig, Dødens Snarer faldt over mig;

I karanga ahau ki a Ihowa i toku paweratanga, i hamama ki toku Atua: i whakarongo ia ki toku reo i roto i tona temepara, i tae ano taku hamama ki tona aroaro, ki ona taringa.

i min Vånde påkaldte jeg HERREN og råbte til min Gud. Han hørte min Røst fra sin Helligdom, mit Råb fandt ind til hans Ører!

Na ka ngaueue te whenua, ka ru, wiri ana nga putake o nga maunga, ngaueue ana i tona riri.

Da rystede Jorden og skjalv, Bjergenes Grundvolde bæved og rysted, thi hans Vrede blussede op.

I kake he paowa i ona pongaponga, a kai ana te kapura a tona mangai, ngiha ana nga waro.

Røg for ud af hans Næse, fortærende Ild af hans Mund, Gløder gnistrede fra ham.

I whakapingoretia e ia nga rangi, a heke iho ana, a i raro te pouri matotoru i ona waewae.

Han sænkede Himlen, steg ned med Skymulm under sine Fødder;

I eke ia ki runga ki te kerupa, a rere ana: ae, i rere omaki ia i runga i nga parirau o te hau.

båret af Keruber fløj han, svæved på Vindens Vinger;

I meinga e ia te pouri hei wahi ngaro mona, hei teneti i tetahi taha ona, i tetahi taha; ko te pouritanga o nga wai, ko nga kapua matotoru o te rangi.

han omgav sig med Mulm som en Bolig, mørke Vandmasser, vandfyldte Skyer.

I rere atu ona kapua metotoru i te wherikotanga o tona aroaro: te whatu, me nga waro kapura.

Fra Glansen foran ham for der Hagl og Ildgløder gennem hans Skyer.

I papa ano te whatitiri a Ihowa i nga rangi, a puaki ana te reo o te Runga Rawa; he whatu, he waro kapura.

HERREN tordnede fra Himlen, den Højeste lod høre sin Røst, Hagl og Ildgløder.

I kokiritia e ia ana pere, a marara ana ratou: ae, i koperea hoki e ia te tini uira, a whati ana ratou.

Han udslyngede Pile, adsplittede dem, Lyn i Mængde og skræmmede dem.

Katahi ka kitea nga takere o nga wai, a ka takoto kau nga putake o te ao i tau whakatupehupehutanga, e Ihowa, i te whengunga o te manawa o ou pongaponga.

Vandenes Bund kom til Syne, Jordens Grundvolde blottedes ved din Trusel, HERRE, for din Vredes Pust.

I tono karere mai ia i runga, ka mau ki ahau; toia ake ahau e ia i roto i nga wai maha.

Han udrakte Hånden fra det høje og greb mig, drog mig op af de vældige Vande,

Nana ahau i ora ai i toku hoariri kaha, i te hunga e kino ana ki ahau; he kaha rawa hoki ratou i ahau.

frelste mig fra mine mægtige Fjender, fra mine Avindsmænd; de var mig for stærke.

I huakina tatatia ahau e ratou i te ra o toku matenga; ko Ihowa ia toku whakawhirinakitanga.

På min Ulykkes Dag faldt de over mig, men HERREN blev mig til Værn.

I whakaputaina ahau e ia ki te wahi nui, i whakaorangia ahau e ia; he ahuareka nona ki ahau.

Han førte mig ud i åbent Land, han frelste mig, thi han havde Behag i mig.

Rite tonu ki taku mahi tika ta Ihowa utu ki ahau: rite tonu ki te ma o oku ringa tana i whakahoki ai ki ahau.

HERREN gengældte mig efter min Retfærd, lønned mig efter mine Hænders Uskyld;

Moku i pupuri i nga ara o Ihowa, a kihai i he, i whakarere i toku Atua.

thi jeg holdt mig til HERRENs Veje, svigted i Gudløshed ikke min Gud

Kei mua tonu hoki i ahau ana whakaritenga katoa, kihai ano i whakamataratia atu i ahau ana tikanga.

hans Bud stod mig alle for Øje, hans Lov skød jeg ikke fra mig.

Tapatahi tonu hoki toku whakaaro ki tona aroaro, a i tiaki ahau i ahau kei kino.

Ustraffelig var jeg for ham og vogtede mig for Brøde.

Na ka homai e Ihowa he utu ki ahau, rite tonu ki toku tika, ki te ma o oku ringa i tona aroaro.

HERREN lønned mig efter min Retfærd, mine Hænders Uskyld, som stod ham for Øje!

He tangata atawhai, ka atawhai hoki koe; he tangata tika, ka tika hoki koe.

Du viser dig from mod den fromme, retsindig mod den retsindige,

He tangata ma, ka ma hoki koe; he tangata whakakeke, ka whakakeke hoki koe.

du viser dig ren mod den rene og vrang mod den svigefulde.

E whakaorangia hoki e koe te iwi ngakau mamae; ka whakahokia ano e koe ki raro nga kanohi whakakake.

De arme giver du Frelse, hovmodiges Øjne Skam!

Mau hoki e whakau taku rama: ma Ihowa, ma toku Atua, e whakamarama toku pouri.

Ja, min Lampe lader du lyse, HERRE, min Gud opklarer mit Mørke.

Nau hoki ahau i rere ai na waenganui atu i te ropu: na toku Atua hoki i pekea ai e ahau te taiepa.

Thi ved din Hjælp søndrer jeg Mure, ved min Guds Hjælp springer jeg over Volde.

Tena ko te Atua, tika tonu tona ara: kua oti tana kupu te whakamatau; he whakangungu rakau ia ki te hunga katoa e whakawhirinaki ana ki a ia.

Fuldkommen er Guds Vej, lutret er HERRENs Ord. Han er et Skjold for alle, der sætter deres Lid til ham.

Ko wai oti te Atua, ki te kahore a Ihowa? Ko wai hoki he kamaka, ki te kahore to tatou Atua?

Ja, hvem er Gud uden HERREN, hvem er en Klippe uden vor Gud,

Ko te Atua, nana ahau i whitiki ki te kaha, i mea kia tino tika toku ara.

den Gud, der omgjorded mig med Kraft, jævnede Vejen for mig,

Ko ia hei mea i oku waewae kia rite ki o te hata: mana hoki ahau e whakatu ki runga ki oku wahi tiketike.

gjorde mine Fødder som Hindens og gav mig Fodfæste på Højene,

Ko ia hei whakaako i oku ringa ki te whawhai, a whati ana te kopere parahi i oku ringa.

oplærte min Hånd til Krig, så mine Arme spændte Kobberbuen!

Kua homai ano e koe ki ahau te whakangungu rakau o tau whakaoranga: puritia ana ahau e tou ringa matau whakanuia ana e tou whakaaro mahakai.

Du gav mig din Frelses Skjold, din højre støttede mig, din Nedladelse gjorde mig stor;

I whakanuia e koe oku takahanga i raro i ahau; te paheke oku waewae.

du skaffede Plads for mine Skridt, mine Ankler vaklede ikke.

Ka arumia e ahau oku hoariri, mau iho i ahau; e kore ahau e tahuri mai, a ngaro noa ratou.

Jeg jog mine Fjender, indhentede dem, vendte først om, da de var gjort til intet,

Maru ana ratou i ahau, te kaha te whakatika: hinga ana ki raro i oku waewae.

slog dem ned, så de ej kunde rejse sig, men lå faldne under min Fod.

Nau hoki ahau i whitiki ki te kaha mo te whawhai: piko ana i a koe ki raro i ahau te hunga e whakatika mai ana ki ahau.

Du omgjorded mig med Kraft til Kampen, mine Modstandere tvang du i Knæ for mig;

Kua meinga e koe kia tahuri mai nga tuara o oku hoariri ki ahau, kia hautopea ai e ahau te hunga e kino ana ki ahau.

du slog mine Fjender på Flugt, mine Avindsmænd rydded jeg af Vejen.

I karanga ratou, heoi kahore he kaiwhakaora: ki a Ihowa, otira kihai i whakahoki kupu ki a ratou.

De råbte, men ingen hjalp, til HERREN, han svared dem ikke.

Na ka tukia ratou e ahau a rite noa ratou ki te puehu e puhia ana e te hau: akiritia atu ana ratou ki waho, ano he paru no te huarahi.

Jeg knuste dem som Støv for Vinden, fejed dem bort som Gadeskarn.

Kua whakaorangia ahau e koe i nga ngangautanga a te iwi; kua meinga e koe hei rangatira mo nga tauiwi: hei apa moku te iwi kahore i matauria e ahau.

Du friede mig af Folkekampe, du satte mig til Folkeslags Høvding; nu tjener mig ukendte Folk;

Kia rongo kau te taringa ki ahau, ka kakama tonu mai ratou ki ahau; ko nga tangata iwi ke ngohe kau ki ahau.

hører de om mig, lyder de mig, Udlandets Sønner kryber for mig;

Ka memeha haere nga tangata iwi ke: ka puta wehi mai hoki i roto i o ratou kuhunga.

Udlandets Sønner vansmægter, slæber sig frem af deres Skjul.

E ora ana a Ihowa; kia whakapaingia hoki toku kamaka, kia whakanuia te Atua o toku whakaoranga:

HERREN lever, højlovet min Klippe, ophøjet være min Frelses Gud,

Ko te Atua, mana nei e rapu he utu moku, mana e pehi nga iwi ki raro i ahau.

den Gud, som giver mig Hævn, tvinger Folkeslag under min Fod

Mana ahau e mawhiti ai i oku hoariri, ae ra, mau ahau e mea kia teitei ake i te hunga e whakatika mai ana ki ahau; ka whakaorangia ahau e koe i te tangata tutu.

og frier mig fra mine vrede Fjender! Du ophøjer mig over mine Modstandere, fra Voldsmænd frelser du mig.

Mo konei ka whakawhetai ahau ki a koe, e Ihowa, i waenganui i nga tauiwi: ka himene ki tou ingoa.

HERRE, derfor priser jeg dig blandt Folkene og lovsynger dit Navn,

He nui nei tana whakaora i tana kingi; e whakaputa aroha ana ki tana tangata i whakawahi ai, ki a Rawiri ratou ko ona uri ake ake.

du, som kraftig hjælper din Konge og viser din Salvede Miskundhed, David og hans Æt evindelig.