Psalms 147

Whakamoemititia a Ihowa; he pai hoki te himene ki to tatou Atua: ahuareka rawa, ataahua tonu te whakamoemiti.
Halleluja! Ja, det er godt at lovsynge vor Gud, ja, det er lifligt, lovsang sømmer sig.
Ko Ihowa hei hanga i Hiruharama: mana hoki nga whati o Iharaira e kohikohi.
Herren bygger Jerusalem, han samler de spredte af Israel,
Ko ia hei rongoa i te hunga ngakau maru: mana e takai o ratou wahi mamae.
han læger dem, hvis Hjerte er sønderknust, og forbinder deres Sår;
E taua ana e ia nga whetu, te maha: e huaina ana hoki e ia o ratou ingoa katoa.
han fastsætter Stjemernes Tal og giver dem alle Navn.
He nui to tatou Ariki, he nui hoki tona kaha: e kore e taea tona matauranga te whakaaro.
Vor Herre er stor og vældig, hans Indsigt er uden Mål;
Ko Ihowa te kaitautoko mo te hunga mahaki: ka turakina e ia te hunga kino ki te whenua.
HERREN holder de ydmyge oppe, til Jorden bøjer han gudløse.
Waiata, whakawhetai ki a Ihowa: himene i runga i te hapa ki to tatou Atua:
Syng for HERREN med Tak, leg for vor Gud på Citer!
Ko ia nei te kaiuwhi i te rangi ki nga kapua, te kaihanga i te ua mo te whenua: e whakatupu ana ia i te tarutaru ki runga ki nga maunga.
Han dækker Himlen med Skyer, sørger for Regn til Jorden, lader Græs spire frem på Bjergene og Urter til Menneskers Brug;
E homai ana e ia he kai ma te kirehe: ma nga pi raweni hoki ina tangi.
Føde giver han Kvæget og Ravneunger, som skriger;
E kore ia e ahuareka ki te kaha o te hoiho: e kore ia e manako ki nga waewae o te tangata.
hans Hu står ikke til stærke Heste, han har ikke Behag i rapfodet Mand;
E manako ana a Ihowa ki te hunga e wehi ana i a ia, ki te hunga e tumanako ana ki tona aroha.
HERREN har Behag i dem, der frygter ham, dem, der bier på hans Miskundhed.
Whakamoemititia a Ihowa, e Hiruharama: whakamoemititia tou Atua, e Hiona.
Lovpris HERREN, Jerusalem, pris, o Zion, din Gud!
Nana nei hoki i whakakaha nga tutaki o ou tatau: manaakitia ana e ia au tamariki i roto i a koe.
Thi han gør dine Portstænger stærke, velsigner dine Børn i din Midte;
Nana ano i mau ai te rongo i roto i ou rohe: nana koe i makona ai i te witi pai rawa.
dine Landemærker giver han Fred, mætter dig med Hvedens Fedme;
E tukua ana e ia tana kupu ki te whenua: tere rawa te rere o tana kupu.
han sender sit Bud til Jorden, hastigt løber hans Ord,
E homai ana e ia te hukarere ano he huruhuru hipi: e whakatitaritaria ana te haupapa ano he pungarehu.
han lader Sne falde ned som Uld, som Aske spreder han Rim,
Maka mai ana e ia tana hauhunga ano he maramara: ko wai e tu i mua i tana matao?
som Brødsmuler sender han Hagl, Vandene stivner af Kulde fra ham;
E tukua ana e ia tana kupu, a whakarewaina ana aua mea: ka meinga tana hau kia pupuhi, rere ana nga wai.
han sender sit Ord og smelter dem, de strømmer, når han rejser sit Vejr.
E whakakitea ana e ia tana kupu ki a Hakopa; ana tikanga, me ana whakaritenga ki a Iharaira.
Han kundgør sit Ord for Jakob, sine Vedtægter og Lovbud for Israel.
Kahore i pera tana hanga ki tetahi iwi; kihai ano ana whakaritenga i mohiotia e ratou. whakamoemititia a Ihowa.
Så gjorde han ikke mod andre Folk, dem kundgør han ingen Lovbud. Halleluja!