Psalms 120

He waiata; he pikitanga. I tangi, ahau ki a Ihowa i toku matenga; a i whakahoki kupu mai ia ki ahau.

(Sang til Festrejserne.) Jeg råbte til HERREN i Nød, og han svarede mig.

E Ihowa, whakaorangia toku wairua i te ngutu teka, i te arero hianga.

HERRE, udfri min Sjæl fra Løgnelæber, fra den falske Tunge!

Ko te aha e hoatu ki a koe? ko te aha hoki e tapiritia atu mau, e te arero hianga?

Der ramme dig dette og hint, du falske Tunge!

Ko nga pere koi a te hunga nunui, me nga waro hunipa.

Den stærkes Pile er hvæsset ved glødende Gyvel.

Aue, toku mate, to te manene i Meheke, toku hoki e noho nei i nga teneti o Kerara!

Ve mig, at jeg må leve som fremmed i Mesjek, bo iblandt Kedars Telte!

Kua roa te nohoanga tahitanga o toku wairua ki te tangata e kino ana ki te ata noho.

Min Sjæl har længe nok boet blandt Folk, som hader Fred.

Mo te ata noho ahau, engari ka korero ahau, ka anga ratou ka whawhai.

Jeg vil Fred; men taler jeg, vil de Krig!