II Samuel 22

I korerotia e Rawiri ki a Ihowa nga kupu o tenei waiata i te ra i whakaorangia ai ia e Ihowa i te ringa o ona hoariri katoa, i te ringa ano o Haora:

David sang HERREN denne Sang, dengang HERREN havde frelst ham af alle hans Fjenders og af Sauls Hånd.

I mea ia, Ko Ihowa toku teko, toku pourewa, ko toku kaiwhakaora hoki ia, ae ra ko toku;

Han sang: "HERRE, min Klippe, min Borg, min Befrier,

Ko te Atua toku kamaka, ka whakawhirinaki ahau ki a ia; ko toku whakangungu rakau, ko te haona o toku whakaoranga, ko toku pa tiketike, ko toku rerenga atu; e toku kaiwhakaora, whakaorangia ana ahau e koe i te tutu.

min Gud, mit Bjerg, hvortil jeg tyr, mit Skjold, mit Frelseshorn, mit Værn, min Tilflugt, min Frelser, som frelser mig fra Vold!

Ka karanga ahau ki a Ihowa e tika nei kia whakamoemititia: a ka whakaorangia ahau i oku hoariri.

Jeg påkalder HERREN, den Højlovede, og frelses fra mine Fjender.

I karapotia ahau e nga ngaru o te mate, i whakawehia ahau e nga waipuke o te kino.

Dødens Brændinger omsluttede mig, Ødelæggelsens Strømme forfærdede mig,

I roritia ahau e nga taura a te reinga: potaea ana ahau e nga mahanga a te mate.

Dødsrigets Reb omspændte mig, Dødens Snarer faldt over mig;

I karanga ahau ki a Ihowa i toku paweratanga, ae ra, i karanga ahau ki toku Atua: a i whakarongo ia ki toku reo i roto i tona temepara, i tae hoki taku hamama ki ona taringa.

i min Vånde påkaldte jeg HERREN og råbte til min Gud. Han hørte min Røst fra sin Helligdom, mit Råb fandt ind til hans Ører!

Na ka ngaueue te whenua, ka ru; wiri ana nga putake o nga rangi, ngaueue ana, no te mea e riri ana ia.

Da rystede Jorden og skjalv, Himlens Grundvolde bæved og rysted, thi hans Vrede blussede op.

I kake he paowa i ona pongaponga, a ka kai te kapura o roto o tona mangai: ngiha ana nga waro.

Røg for ud af hans Næse, fortærende Ild af hans Mund, Gløder gnistrede fra ham.

I whakapingoretia e ia nga rangi, a ka heke iho: a i raro te pouri kerekere i ona waewae.

Han sænkede Himlen, steg ned med Skymulm under sine Fødder;

Na ka eke ia ki te kerupa, a rere ana: ina, i kitea ia i runga i nga parirau o te hau.

båret af Keruber fløj han, svæved på Vindens Vinger;

I meinga ano e ia te pouri hei teneti a tawhio noa, nga wai pouri, nga kapua matotoru o te rangi.

han omgav sig med Mulm som en Bolig, mørke Vandmasser, vandfyldte Skyer.

Ngiha ana nga waro i te wherikotanga o tona aroaro.

Fra Glansen foran ham for der Hagl og Ildgløder ud.

Papa ana te whatitiri a Ihowa i nga rangi; puaki ana te reo o te Runga Rawa.

HERREN tordned fra Himlen, den Højeste lod høre sin Røst;

Kokiritia mai ana e ia nga pere, a marara ana ratou; he uira, a ka whati ratou.

han udslynged Pile, adsplittede dem, lod Lynene funkle og skræmmede dem.

Na ka kitea nga takere o te moana, ka takoto kau nga putake o te ao i te whakatupehupehunga a Ihowa, i te whenunga o te manawa o ona pongaponga.

Havets Bund kom til Syne, Jordens Grundvolde blottedes ved HERRENs Trusel, for hans Vredes Pust.

I tono karere mai ia i runga, ka mau ki ahau; kumea ake ahau e ia i roto i nga wai maha.

Han udrakte Hånden fra det høje og greb mig, drog mig op af de vældige Vande,

Nana ahau i whakaora i toku hoariri kaha, i te hunga e kino ana ki ahau: he kaha rawa hoki ratou i ahau.

frelste mig fra mine mægtige Fjender, fra mine Avindsmænd; de var mig for stærke.

Huakina tatatia ana ahau e ratou i te ra o toku matenga: ko Ihowa ia toku whakawhirinakitanga.

På min Ulykkes Dag faldt de over mig, men HERREN blev mig et Værn.

A whakaputaina ana ahau e ia ki te wahi whanui: i whakaorangia ahau e ia, no te mea i whakaahuareka ia ki ahau.

Han førte mig ud i åbent Land, han frelste mig, thi han havde Behag i mig.

Rite tonu ki taku mahi tika ta Ihowa utu ki ahau; rite tonu ki te ma o oku ringa tana i whakahoki mai ai ki ahau.

HERREN gengældte mig efter min Retfærd, lønned mig efter mine Hænders Uskyld;

I pupuri hoki ahau i nga ara a Ihowa; a kihai i he, i whakarere i toku Atua.

thi jeg holdt mig til HERRENs Veje, svigted i Gudløshed ikke min Gud;

Kei mua tonu hoki i ahau ana whakaritenga katoa; a, ko ana tikanga, kihai era i matara atu i ahau.

hans Bud stod mig alle for Øje, jeg veg ikke fra hans Love.

I tu tika ano ahau ki tona aroaro: i tiaki ano i ahau kei kino.

Ustraffelig var jeg for ham og vogtede mig for Brøde.

No reira i homai ai e Ihowa he utu ki ahau, rite tonu ki toku tika; rite tonu ki toku ma ki tana titiro.

HERREN lønned mig efter min Retfærd, mine Hænders Uskyld, som var ham for Øje!

He tangata atawhai, ka atawhai ano koe; he tangata tika, ka tika ano koe.

Du viser dig from mod den fromme, retsindig mod den retsindige,

He tangata ma, ka ma ano koe; he tangata whakakeke, he whakakeke hoki tau mahi.

du viser dig ren mod den rene og vrang mod den svigefulde.

E whakaorangia hoki e koe te iwi e tukinotia ana: kei runga ia ou kanohi i te hunga whakakake, kia whakahokia iho ratou e koe ki raro.

De arme giver du Frelse, hovmodiges Øjne Skam!

Ko koe hoki toku rama, e Ihowa: ma Ihowa e whakamarama toku pouri.

Ja, du er min Lampe, HERRE! HERREN opklarer mit Mørke.

Nau hoki ahau i rere ai ki runga ki te ropu: na toku Atua ka peke ahau i te taiepa.

Thi ved din Hjælp søndrer jeg Mure, ved min Guds Hjælp springer jeg over Volde.

Tena ko te Atua, tika tonu tona ara; he parakore te kupu a Ihowa; he whakangungu rakau ia ki te hunga katoa e whakawhirinaki ana ki a ia.

Fuldkommen er Guds Vej, lutret er HERRENs Ord. Han er et Skjold for alle, der sætter deres Lid til ham.

Ko wai oti te Atua, ki te kahore a Ihowa? Ko wai hoki te kamaka, ki te kahore to tatou Atua?

Ja, hvem er Gud uden HERREN, hvem er en Klippe uden vor Gud,

Ko te Atua toku pa kaha: ko ia hei arahi i te hunga tika i tona ara.

den Gud, der omgjorded mig med Kraft, jævnede Vejen for mig,

Ko ia nei hei mea i oku waewae kia rite ki o te hata: mana hoki ahau e whakatu ki runga ki oku wahi tiketike.

gjorde mine Fødder som Hindens og gav mig Fodfæste på Højne,

Ko ia hei whakaako i oku ringa ki te whawhai; hei mea i oku ringa kia whakapiko i te kopere parahi.

oplærte min Hånd til Krig, så mine Arme spændte Kobberbuen?

Kua homai hoki e koe ki ahau te whakangungu rakau o tau whakaoranga; whakanuia ana ahau e tou whakaaro mahaki.

Du gav mig din Frelses Skjold, din Nedladelse gjorde mig stor;

I whakanuia e koe oku takahanga i raro i ahau, te paheke oku waewae.

du skaffede Plads for mine Skridt, mine Ankler vaklede ikke.

Kua arumia e ahau oku hoariri, a huna iho ratou e ahau: kihai ano ahau i tahuri, a moti noa ratou.

Jeg jog mine Fjender, indhentede dem, vendte først om, da de var gjort til intet,

Moti iho ratou i ahau, mongamonga noa, te ahei te whakatika: ina, hinga ana ratou ki raro i oku waewae.

slog dem ned, så de ej kunde rejse sig, men lå faldne under min Fod.

Nau hoki ahau i whitiki ki te kaha mo te whawhai: piko ana i a koe ki raro i ahau te hunga i whakatika mai ki ahau.

Du omgjorded mig med Kraft til Kampen, mine Modstandere tvang du i Knæ for mig;

Kua meinga hoki e koe kia hurihia mai e oku hoariri o ratou tuara ki ahau, kia huna e ahau te hunga e kino ana ki ahau.

du slog mine Fjender på Flugt mine Avindsmænd ryddede jeg af Vejen.

I tirotiro ratou, heoi kahore he kaiwhakaora: ki a Ihowa rawa, heoi kihai ia i whakahoki kupu ki a ratou.

De råbte, men ingen hjalp, til HERREN, han svared dem ikke.

Na tukia ana ratou e ahau, a rite noa ki te puehu o te whenua: mohungahunga noa ratou i ahau, me te mea he paru no nga huarahi; a titaritaria ana ratou e ahau.

Jeg knuste dem som Jordens Støv, som Gadeskarn tramped jeg på dem.

Nau hoki ahau i ora ai i nga ngangautanga a toku iwi; nau ahau i tiaki hei upoko mo nga tauiwi: hei apa moku te iwi kahore nei i matauria e ahau.

Du friede mig af Folkekampe, du satte mig til Folkeslags Høvding; nu tjener mig ukendte Folk;

Ka tuku mai nga tangata iwi ke ki raro i ahau: kia rongo kau te taringa, kakama tonu mai ratou ki ahau.

Udlandets Sønner kryber for mig; blot de hører om mig, lyder de mig:

Ka memeha haere nga tangata iwi ke: ka puta wehi mai hoki i roto i o ratou kuhunga.

Udlandets Sønner vansmægter, kommer skælvende frem af deres Skjul.

E ora ana a Ihowa, kia whakapaingia toku kamaka: kia whakanuia te Atua o te kamaka o toku whakaoranga:

HERREN lever, højlovet min Klippe, ophøjet være min Frelses Gud,

Ara te Atua e rapu nei i te utu moku, e pehi nei i te iwi ki raro i ahau,

den Gud, som giver mig Hævn, lægger Folkeslag under min Fod

E whakaputa nei i ahau i roto i oku hoariri: ae ra, e mea ana koe i ahau kia teitei ake i te hunga e whakatika mai ana ki ahau: whakaorangia ana ahau e koe i te tangata tutu.

og frier mig fra mine Fjender! Du ophøjer mig over mine Modstandere, fra Voldsmænd frelser du mig.

Mo konei ka whakawhetai ahau ki a koe, e Ihowa, i roto i nga tauiwi, ka himene ki tou ingoa.

HERRE, derfor priser jeg dig blandt Folkene og lovsynger dit Navn,

He pourewa whakaora ia ki tana kingi; e whakaputa aroha ana ki tana tangata i whakawahi ai, ki a Rawiri ratou ko ona uri ake ake.

du, som kraftig hjælper din Konge og viser din Salvede Miskundhed. David og hans Æt evindelig.