Job 38

Katahi a Ihowa ka whakahoki kupu ki a Hopa i roto i te tukauati, a ka mea,
Tedy odpověděl Hospodin Jobovi z vichru, a řekl:
Ko wai tenei e whakapouri nei i nga whakaaro ki nga kupu kahore ona matauranga?
Kdož jest to, jenž zatemňuje radu řečmi neumělými?
Tena ra, whitikiria tou hope, whakatane; ka ui hoki ahau ki a koe, a mau e whakaatu mai ki ahau.
Přepaš nyní jako muž bedra svá, a nač se tebe tázati budu, oznam mi.
I hea koia koe i ahau e whakatakoto ana i te turanga o te whenua? Whakaaturia mai, ki te mea e mohio ana koe ki te whakaaro.
Kdes byl, když jsem zakládal zemi? Pověz, jestliže máš rozum.
Na wai i whakarite ona ruri? ki te mea e mohio ana koe: na wai hoki i whakamaro te aho ki runga?
Kdo rozměřil ji, víš-li? Aneb kdo vztáhl pravidlo na ni?
I whakaukia ona turanga ki runga ki te aha? Na wai hoki i whakatakoto tona kohatu kokonga;
Na čem podstavkové její upevněni jsou? Aneb kdo založil úhelný kámen její,
I te mea i waiata ngatahi nga whetu o te ata, a i hamama nga tama katoa a te Atua i te koa?
Když prozpěvovaly spolu hvězdy jitřní, a plésali všickni synové Boží?
Na wai hoki i tutaki te moana ki te tatau, i a ia e puta mai ana, me te mea e whanau mai ana i roto i te kopu?
Aneb kdo zavřel jako dveřmi moře, když vyšlo z života, a zjevilo se?
I ahau ra i mea ai i te kapua hei kakahu mona, i te pouri kerekere hei takai mona.
Když jsem mu položil oblak za oděv, a mrákotu místo plének jeho,
A whakapuakina ana e ahau taku tikanga mona, mea rawa ki nga tutaki, ki nga tatau,
Když jsem jemu uložil úsudek svůj, přistaviv závory a dvéře,
Me taku ki atu ano, Ka taea mai e koe a konei, kati; hei konei ou ngaru whakakake mau ai?
I řekl jsem: Až potud vycházeti budeš, a dále nic, tu, pravím, skládati budeš dutí vlnobití svého.
Ko koe koia, i ou ra nei, te kaiwhakahau i te ata; nau ranei te puaotanga i mohio ai ki tona wahi;
Zdaž jsi kdy za dnů svých rozkázal jitru? Ukázal-lis záři jitřní místo její,
Kia rurukutia e ia nga pito o te whenua, a ruperupea ake nga tangata kikino i roto?
Aby uchvacovala kraje země, a bezbožní aby z ní vymítáni byli?
Kua whiti ke, kua pera ano me te paru i te hiri: tu ake ana nga mea katoa ano he kakahu:
Tak aby proměnu přijímala jako vosk pečetní, oni pak aby nedlouho stáli jako roucho,
A e kaiponuhia ana to ratou marama ki te hunga kino, whati iho te ringa whakakake.
A aby bezbožným zbraňováno bylo světla jejich, a rámě vyvýšené zlámáno bylo?
Kua tae atu ranei koe ki nga matapuna o te moana? Kua whakatakina haeretia ranei e koe te rire?
Přišel-lis až k hlubinám mořským? A u vnitřnosti propasti chodil-lis?
Kua whakapuaretia ranei ki a koe nga kuwaha o te mata? Kua kite ranei koe i nga kuwaha o te atarangi o te mate?
Jsou-li tobě zjeveny brány smrti? A brány stínu smrti viděl-lis?
Kua oti ranei te whakaaro e koe te whanuitanga o te whenua? Korero mai, ki te mea e mohiotia katoatia ana e koe.
Shlédl-lis širokosti země? Oznam, jestliže ji znáš všecku.
Kei hea te ara ki te nohoanga o te marama? Te pouri hoki, kei hea tona wahi?
Která jest cesta k obydlí světla, a které místo temností,
Kia kawea atu ai e koe ki tona rohe, a mohio iho koe ki nga huarahi ki tona whare?
Že bys je pojal v meze jeho, poněvadž bys srozumíval stezkám domu jeho?
I mohio pea koe no te mea i whanau koe i taua wa, a he maha ou ra!
Věděl-lis tehdáž, že jsi měl se naroditi, a počet dnů tvých jak veliký býti má?
Kua tomo ranei koe ki nga takotoranga o te hukarere, kua kite ranei koe i nga takotoranga o te whatu,
Přišel-lis až ku pokladům sněhu? A poklady krupobití viděl-lis,
I aku i rongoa ai mo te wa o te he, mo te ra o te tatauranga, o te pakanga?
Kteréž chovám k času ssoužení, ke dni bitvy a boje?
Tena koa, te ara i marara atu ai te marama, i pakaru atu ai te marangai ki runga ki te whenua?
Kterými se cestami rozděluje světlo, kteréž rozhání východní vítr po zemi?
Na wai i wehe he awa mo te waipuke, he ara mo te uira o te whatitiri;
Kdo rozdělil povodní tok, a cestu blýskání hromovému,
Kia ua ai ki te whenua, ki te wahi kahore nei he tangata; ki te koraha, kahore nei o reira tangata;
Tak aby pršel déšť i na tu zemi, kdež není lidí, na poušť, kdež není člověka,
Hei whakamakona i te tuhea, i te ururua; hei mea kia pariri te tupu o te otaota hou?
Aby zapájel místa planá a pustá, a k zrůstu přivodil trávu mladistvou?
He matua tane ano ranei to te ua? I whanau ranei i a wai nga pata o te tomairangi?
Má-liž déšť otce? A kdo plodí krůpěje rosy?
I puta mai i roto i to wai kopu te huka tio? Ko te huka o te rangi, he whanau tena na wai?
Z čího života vychází mráz? A jíní nebeské kdo plodí?
Me te mea he kohatu e huna ana i te wai; a whakatotoka ana te mata o te rire.
Až i vody jako v kámen se proměňují, a svrchek propasti zamrzá.
E taea ranei e koe te here te huihui o Matariki, e wewete ranei nga here o Tautoru?
Zdali zavázati můžeš rozkoše Kuřátek, aneb stahování Orionovo rozvázati?
E taea ranei e koe te arahi mai te Mataroto i tona wa, te taki mai ranei a Aketura ratou ko tana ropu?
Můžeš-li vyvoditi hvězdy polední v čas jistý, aneb Arktura s syny jeho povedeš-li?
E mohio ana ranei koe ki nga tikanga o te rangi? Mau ranei e whai mana ai ki runga ki te whenua?
Znáš-li řád nebes? Můžeš-li spravovati panování jejich na zemi?
E ara ranei i a koe tou reo ki nga kapua, kia nui ai nga wai hei taupoki i a koe?
Můžeš-li pozdvihnouti k oblaku hlasu svého, aby hojnost vod přikryla tebe?
E taea ranei e koe nga uira te unga atu, e haere ai ratou, me ta ratou ki ano ki a koe, Tenei matou?
Ty-liž vypustíš blýskání, aby vycházela? Zdaliž řeknou tobě: Aj teď jsme?
Na wai i whakanoho nga whakaaro nunui ki nga wahi o roto? Na wai i homai nga mahara ki te ngakau?
Kdo složil u vnitřnostech lidských moudrost? Aneb kdo dal rozumu stižitelnost?
Ko wai te mea whakaaro nui hei tatau i nga kapua? Ko wai hei tahoro i nga ipu o te rangi?
Kdo vypravovati bude o nebesích moudře? A láhvice nebeské kdo nastrojuje,
Ina ka papatupu te puehu ano he mea whakarewa, a ka piri nga pokuru ki a ratou ano?
Aby svlažená země zase stuhnouti mohla, a hrudy se v hromadě držely?
Mau ranei e hopu he kai ma te raiona? Mau e nui ai he oranga mo nga kuao raiona,
Honíš-liž ty lvu loupež? A hltavost lvíčat naplňuješ-liž,
Ina tapapa iho ratou i o ratou nohoanga, ina noho i te piringa whanga ai?
Když se stulují v peleších svých, ustavičně z skrýší čihajíce?
Na wai i rite ai tana kai ma te raweni, ina tangi ana pi ki te Atua, ina kopikopiko ratou i te kore kai?
Kdo připravuje krkavci pokrm jeho, když mladí jeho k Bohu silnému volají, a toulají se sem i tam pro nedostatek pokrmu?