Job 3

Rehefa afaka izany, dia niloa-bava Joba ka nanozona ny androny
По цьому відкрив Йов уста свої та й прокляв був свій день народження.
nanao hoe:
І Йов заговорив та й сказав:
Foàna anie ny andro nahaterahako sy ny alina izay nanao hoe: Misy zazalahy vao torontoronina!
Хай загине той день, що я в ньому родився, і та ніч, що сказала: Зачавсь чоловік!
Izany andro izany dia aoka ho maizina, ary aoka tsy hitady azy Andriamanitra any ambony; ary aoka tsy hisy mazava hamirapiratra aminy;
Нехай стане цей день темнотою, нехай Бог з висоти не згадає його, і нехай не являється світло над ним!...
Aoka ny aizina sy ny aloky ny fahafatesana hahalasa azy indray; Aoka ny rahona hitatao eo amboniny; Aoka izay zavatra mahamaizina ny andro hampahatsiravina azy.
Бодай темрява й морок його заступили, бодай хмара над ним пробувала, бодай темнощі денні лякали його!...
Izany alina izany aoka ny aizim-pito hisambotra azy; Aoka tsy hiara-mifaly amin'ny andron'ny taona izy. Ary tsy ho tonga amin'ny isan'ny volana;
Оця ніч бодай темність її обгорнула, нехай у днях року не буде названа вона, хай не ввійде вона в число місяців!...
Indro izany alina izany aoka ho momba izy; Aoka tsy ho velona ao ny hoby;
Тож ця ніч нехай буде самітна, хай не прийде до неї співання!
Aoka hanozona azy ny mpanozona andro, Izay mahay mamoha ny dragona;
Бодай її ті проклинали, що день проклинають, що левіятана готові збудити!
Aoka ho maizina ny kintan'ny marainany; Aoka hiandry ny mazava izy, nefa tsy hisy, ary aoka tsy ho faly mahita ny hodimason'ny maraina izy,
Хай потемніють зорі поранку її, нехай має надію на світло й не буде його, і хай вона не побачить тремтячих повік зорі ранньої,
Satria tsy nanidy ny varavaran'ny kibon'ineny izy ka tsy nanafina fahoriana tamin'ny masoko.
бо вона не замкнула дверей нутра матернього, і не сховала страждання з очей моїх!...
Nahoana re aho no tsy maty hatrany am-bohoka e, ary tsy niala aina, fony vao nivoaka avy tany an-kibo e?
Чому я не згинув в утробі? Як вийшов, із нутра то чому я не вмер?
Nahoana no nisy lohalika niandry ahy? Ary nahoana no nisy nono hinonoako?
Чого прийняли ті коліна мене? І нащо ті перса, які я був ссав?
Fa raha tsy izany, dia efa nandry aho toy izay ka niadana, eny, natory aho ka afa-tsasatra,
Бо тепер я лежав би спокійно, я спав би, та був би мені відпочинок
Teo amin'ny mpanjaka sy ny mpanolo-tsaina avy amin'ny tany, izay nanao ireny tanàna efa rava,
з царями та з земними радниками, що гробниці будують собі,
Na teo amin'ny andriandahy izay manana volamena sady mameno volafotsy ny tranony;
або із князями, що золото мали, що доми свої сріблом наповнювали!...
Na efa tsy ary toy ny zaza tsy tonga volana aho ka nafenina, dia toy ny zaza izay tsy nahita ny mazava akory.
Або чом я не ставсь недоноском прихованим, немов ті немовлята, що світла не бачили?
Any no itsaharan'ny ratsy fanahy tsy hampitebiteby, ary any ny reraka no afa-tsasatra;
Там же безбожники перестають докучати, і спочивають там змученосилі,
Miara-miadana avokoa ny mpifatotra; Tsy mandre ny feon'ny mpampiasa izy.
разом з тим мають спокій ув'язнені, вони не почують вже крику гнобителя!...
Samy any ny kely sy ny lehibe, Ary ny mpanompo dia afaka amin'ny tompony.
Малий та великий там рівні, а раб вільний від пана свого...
Nahoana no fahazavana no mba omena ny reraka, ary fiainana ho an'izay latsaka amin'ny fangidiana?
І нащо Він струдженому дає світло, і життя гіркодухим,
Izay miandry fahafatesana, nefa tsy avy izy, sady mitady azy mihoatra noho ny fitady harena nafenina:
що вичікують смерти й немає її, що її відкопали б, як скарби заховані,
Izay faly indrindra sady ravoravo, raha mahita ny fasana,
тим, що радісно тішилися б, веселились, коли б знайшли гроба,
Dia olona izay mandeha ao amin'ny maizina sady voafefin'Andriamanitra manodidina.
мужчині, якому дорога закрита, що Бог тінню закрив перед ним?...
Fa mialoha ny haninkaniko ny fitolokoko, ary migororoana toy ny rano ny fidradradradrako;
Бо зідхання моє випереджує хліб мій, а зойки мої полились, як вода,
Fa Izay atahorako no mahazo ahy, ary izay angovitako no manjo ahy.
бо страх, що його я жахався, до мене прибув, і чого я боявся прийшло те мені...
Tsy mbola nahita fiadanana na fitsaharana na fakàna aina akory aza aho, dia tonga indray ny tebiteby.
Не знав я спокою й не був втихомирений, і я не відпочив, та нещастя прийшло!...