Job 29

Dia mbola nandroso nanao oha-teny ihany Joba ka nanao hoe:
І Йов далі вів мову свою та й сказав:
Enga anie ka ho tahaka ny tamin'ireny volana lasa ireny aho! Dia tahaka ilay tamin'ny andro niarovan'Andriamanitra ahy!
О, коли б я був той, як за місяців давніх, як за днів тих, коли боронив мене Бог,
Fony mbola nazava teo ambonin'ny lohako ny jirony, ary ny fahazavany no nandehanako tao amin'ny maizina;
коли над головою моєю світився світильник Його, і при світлі його я ходив в темноті,
Eny, tahaka ny toetro fony aho mbola fararano, raha niseho teo ambonin'ny laiko ny fisakaizan'Andriamanitra;
як був я за днів тих своєї погожої осени, коли Божа милість була над наметом моїм,
Fony mbola tao amiko ny Tsitoha, Ary nanodidina ahy ny zanako;
коли Всемогутній зо мною ще був, а навколо мене мої діти,
Fony mbola nanasa ny tongotro tamin'ny rononomandry aho, ary ny vatolampy namoaka renirano diloilo teo amiko;
коли мої кроки купалися в маслі, а скеля оливні струмки біля мене лила!...
Raha niainga niakatra ho eo amin'ny vavahadin'ny tanàna aho ka nametraka ny fipetrahako teo ankalalahana,
Коли я виходив до брами при місті, і ставив на площі сидіння своє,
Dia nahita ahy ny zatovo ka niampirimpirina; Ary niainga ny fotsy volo, dia nijoro;
як тільки вбачали мене юнаки то ховались, а старші вставали й стояли,
Nangina tsy niteny ny lehibe ka nitampim-bava;
зверхники стримували свою мову та клали долоню на уста свої,
Tsy sahy niteny ny mpanapaka, ary ny lelany niraikitra tamin'ny lanilaniny.
ховався тоді голос володарів, а їхній язик приліпав їм був до піднебіння...
Izay sofina nandre dia nanao ahy hoe sambatra; Ary Izay maso nahita dia vavolombelona ho ahy,
Бо яке ухо чуло про мене, то звало блаженним мене, і яке око бачило, то свідкувало за мене,
Satria namonjy ny ory izay nitaraina aho sy ny kamboty izay tsy nanan-kamonjy.
бо я рятував бідаря, що про поміч кричав, і сироту та безпомічного.
Ny fisaoran'izay efa ho faty dia tonga tamiko; Ary ny fon'ny mpitondratena nampifaliko.
Благословення гинучого на мене приходило, а серце вдовиці чинив я співаючим!
Nitafy fahamarinana aho, ka mba nitafy ahy kosa izy; Eny, tahaka ny lamba sy ny hamama ny rariny izay nananako.
Зодягавсь я у праведність, і вона зодягала мене, немов плащ та завій було право моє.
Efa maso ho an'ny jamba aho ary tongotra ho an'ny mandringa.
Очима я був для сліпого, а кривому ногами я був.
Efa ray ho an'ny malahelo aho, ary ny adin'ny olona tsy fantatro aza nodinihiko.
Бідарям я був батьком, суперечку ж, якої не знав, я досліджував.
Namaky ny nifin'ny ratsy fanahy aho ka nandrombaka ny babo teo am-bavany
Й я торощив злочинцеві щелепи, і виривав із зубів його схоплене.
Dia hoy izaho: Eo amin'ny akaniko ihany no hialako aina, ary hanamaro ny androko toy ny fasika aho.
І я говорив: Умру я в своєму гнізді, і свої дні я помножу, немов той пісок:
Ny fakako ho azon'ny rano, ary ny ando hitoetra amin'ny sampako mandritra ny alina.
для води був відкритий мій корень, а роса зоставалась на вітці моїй...
Ho vaovao amiko lalandava ny voninahitro, ary ny tsipikako hihahenjana eny an-tanako.
Моя слава була при мені все нова, і в руці моїй лук мій відновлював силу.
Nihaino ahy ny olona, dia niandry, ka nangina tamin'ny fanolorako saina izy.
Мене слухалися й дожидали, і мовчали на раду мою.
Rehefa niteny aho, dia tsy mba namaly intsony izy; ary nitetevan'ny teniko izy.
По слові моїм уже не говорили, і падала мова моя на них краплями.
Niandry ahy toy ny fiandry ny ranonorana izy ary nitanatana vava toy ny fiandry ny fara-orana.
І чекали мене, як дощу, і уста свої відкривали, немов на весінній той дощик...
Raha nisy nila ho ketraka, dia mbola niseho miramirana taminy ihany ny tarehiko, ary tsy nahamaloka ny fahazavan'ny tavako ireo.
Коли я, бувало, сміявся до них, то не вірили, та світла обличчя мого не гасили.
Nifidy ny lalan-kalehany aho ka nipetraka ho lohany, eny, nitoetra toy ny mpanjaka teo amin'ny miaramila sy toy ny mpampionona ny misaona aho.
Вибирав я дорогу для них і сидів на чолі, і пробував, немов цар той у війську, коли тішить засмучених він!