Job 17

Efa ho ritra ny aiko; Efa milopilopy ny androko; Efa miandry ahy ny fasana.

“Yaşama gücüm tükendi, günlerim kısaldı, Mezar gözlüyor beni.

Eny, fanesoana tokoa no manodidina ahy, ary tsy maintsy mijery ny filany ady amiko aho.

Çevremi alaycılar kuşatmış, Gözümü onların aşağılamasıyla açıp kapıyorum.

Masina Hianao, aoka ny tenanao ihany no hiantoka ahy aminao; Fa iza moa no hety hiantoka ahy?

“Ey Tanrı, kefilim ol kendine karşı, Başka kim var bana güvence verecek?

Fa ny fon'ireto dia voahidinao tsy hidiran'ny fahalalana; koa izany no tsy hanandratanao azy.

Çünkü onların aklını anlayışa kapadın, Bu yüzden onları zafere kavuşturmayacaksın.

Izay manolotra ny sakaizany ho babo, dia ho pahina kosa ny mason'ny zanany.

Para için dostlarını satan adamın Çocuklarının gözünün feri söner.

Ary efa nanao ahy ho ambentinteny amin'ny firenena Izy, ka rorany mandrakariva ny tavako.

“Tanrı beni insanların diline düşürdü, Yüzüme tükürmekteler.

Efa pahina ny masoko noho ny alahelo; Ary efa toy ny aloka ny momba ny tenako rehetra.

Kederden gözümün feri söndü, Kollarım bacaklarım çırpı gibi.

Ankona noho izany ny olona mahitsy, ary ny tsy manan-tsiny mihendratra mahita ny mpihatsaravela-tsihy.40

Dürüst insanlar buna şaşıyor, Suçsuzlar tanrısızlara saldırıyor.

Fa ny marina mifikitra tsara amin'ny halehany, ary izay madio tanana no hitombo hery.

Doğrular kendi yolunu tutuyor, Elleri temiz olanlar gittikçe güçleniyor.

Avia avokoa indray ary ianareo rehetra tsy mahita izay olon-kendry eo aminareo aho.

“Ama siz, hepiniz gelin yine deneyin! Aranızda bir bilge bulamayacağım.

Mihelina ny androko, voaongotra ny fikasako. Dia izay hevitra fikirin'ny foko indrindra;

Günlerim geçti, tasarılarım, Dileklerim suya düştü.

Ny alina ataon'ireny ho antoandro, ary ny mazava ho efa akaiky, nefa tamy ihany ny maizina.

Bu insanlar geceyi gündüze çeviriyorlar, Karanlığa ‘Işık yakındır’ diyorlar.

Raha mbola misy antenaiko, dia ny fiainan-tsi-hita fonenako ihany; Ao amin'ny maizina no hamelarako ny fandriako.

Ölüler diyarını evim diye gözlüyorsam, Yatağımı karanlığa seriyorsam,

Ny fasana no nantsoiko hoe: Raiko ianao; Ary ny kankana: Reniko sy anabaviko ianao.

Çukura ‘Babam’, Kurda ‘Annem, kızkardeşim’ diyorsam,

Fa aiza ary ny fanantenako? Ary iza no mahita azy?

Umudum nerede? Kim benim için umut görebilir?

Midina any amin'ny vavahadin'ny fiainan-tsi-hita izany, raha mba hahita fitsaharana ao amin'ny vovoka aho.

Umut benimle ölüler diyarına mı inecek? Toprağa birlikte mi gireceğiz?”