Job 3

Rehefa afaka izany, dia niloa-bava Joba ka nanozona ny androny
DESPUÉS de esto abrió Job su boca, y maldijo su día.
nanao hoe:
Y exclamó Job, y dijo:
Foàna anie ny andro nahaterahako sy ny alina izay nanao hoe: Misy zazalahy vao torontoronina!
Perezca el día en que yo nací, Y la noche que se dijo: Varón es concebido.
Izany andro izany dia aoka ho maizina, ary aoka tsy hitady azy Andriamanitra any ambony; ary aoka tsy hisy mazava hamirapiratra aminy;
Sea aquel día sombrío, Y Dios no cuide de él desde arriba, Ni claridad sobre él resplandezca.
Aoka ny aizina sy ny aloky ny fahafatesana hahalasa azy indray; Aoka ny rahona hitatao eo amboniny; Aoka izay zavatra mahamaizina ny andro hampahatsiravina azy.
Aféenlo tinieblas y sombra de muerte; Repose sobre él nublado, Que lo haga horrible como caliginoso día.
Izany alina izany aoka ny aizim-pito hisambotra azy; Aoka tsy hiara-mifaly amin'ny andron'ny taona izy. Ary tsy ho tonga amin'ny isan'ny volana;
Ocupe la oscuridad aquella noche; No sea contada entre los días del año, Ni venga en él número de los meses.
Indro izany alina izany aoka ho momba izy; Aoka tsy ho velona ao ny hoby;
¡Oh si fuere aquella noche solitaria, Que no viniera canción alguna en ella!
Aoka hanozona azy ny mpanozona andro, Izay mahay mamoha ny dragona;
Maldíganla los que maldicen al día, Los que se aprestan para levantar su llanto.
Aoka ho maizina ny kintan'ny marainany; Aoka hiandry ny mazava izy, nefa tsy hisy, ary aoka tsy ho faly mahita ny hodimason'ny maraina izy,
Oscurézcanse las estrellas de su alba; Espere la luz, y no venga, Ni vea los párpados de la mañana:
Satria tsy nanidy ny varavaran'ny kibon'ineny izy ka tsy nanafina fahoriana tamin'ny masoko.
Por cuanto no cerró las puertas del vientre donde yo estaba, Ni escondió de mis ojos la miseria.
Nahoana re aho no tsy maty hatrany am-bohoka e, ary tsy niala aina, fony vao nivoaka avy tany an-kibo e?
¿Por qué no morí yo desde la matriz, Ó fuí traspasado en saliendo del vientre?
Nahoana no nisy lohalika niandry ahy? Ary nahoana no nisy nono hinonoako?
¿Por qué me previnieron las rodillas? ¿Y para qué las tetas que mamase?
Fa raha tsy izany, dia efa nandry aho toy izay ka niadana, eny, natory aho ka afa-tsasatra,
Pues que ahora yaciera yo, y reposara; Durmiera, y entonces tuviera reposo,
Teo amin'ny mpanjaka sy ny mpanolo-tsaina avy amin'ny tany, izay nanao ireny tanàna efa rava,
Con los reyes y con los consejeros de la tierra, Que edifican para sí los desiertos;
Na teo amin'ny andriandahy izay manana volamena sady mameno volafotsy ny tranony;
Ó con los príncipes que poseían el oro, Que henchían sus casas de plata.
Na efa tsy ary toy ny zaza tsy tonga volana aho ka nafenina, dia toy ny zaza izay tsy nahita ny mazava akory.
Ó ¿por qué no fuí escondido como aborto, Como los pequeñitos que nunca vieron luz?
Any no itsaharan'ny ratsy fanahy tsy hampitebiteby, ary any ny reraka no afa-tsasatra;
Allí los impíos dejan el perturbar, Y allí descansan los de cansadas fuerzas.
Miara-miadana avokoa ny mpifatotra; Tsy mandre ny feon'ny mpampiasa izy.
Allí asimismo reposan los cautivos; No oyen la voz del exactor.
Samy any ny kely sy ny lehibe, Ary ny mpanompo dia afaka amin'ny tompony.
Allí están el chico y el grande; Y el siervo libre de su señor.
Nahoana no fahazavana no mba omena ny reraka, ary fiainana ho an'izay latsaka amin'ny fangidiana?
¿Por qué se da luz al trabajado, Y vida á los de ánimo en amargura,
Izay miandry fahafatesana, nefa tsy avy izy, sady mitady azy mihoatra noho ny fitady harena nafenina:
Que esperan la muerte, y ella no llega, Aunque la buscan más que tesoros;
Izay faly indrindra sady ravoravo, raha mahita ny fasana,
Que se alegran sobremanera, Y se gozan, cuando hallan el sepulcro?
Dia olona izay mandeha ao amin'ny maizina sady voafefin'Andriamanitra manodidina.
¿Por qué al hombre que no sabe por donde vaya, Y al cual Dios ha encerrado?
Fa mialoha ny haninkaniko ny fitolokoko, ary migororoana toy ny rano ny fidradradradrako;
Pues antes que mi pan viene mi suspiro; Y mis gemidos corren como aguas.
Fa Izay atahorako no mahazo ahy, ary izay angovitako no manjo ahy.
Porque el temor que me espantaba me ha venido, Y hame acontecido lo que temía.
Tsy mbola nahita fiadanana na fitsaharana na fakàna aina akory aza aho, dia tonga indray ny tebiteby.
No he tenido paz, no me aseguré, ni me estuve reposado; Vínome no obstante turbación.