Job 17

Efa ho ritra ny aiko; Efa milopilopy ny androko; Efa miandry ahy ny fasana.
O meu espírito está quebrantado, os meus dias se extinguem, a sepultura me está preparada!
Eny, fanesoana tokoa no manodidina ahy, ary tsy maintsy mijery ny filany ady amiko aho.
Deveras estou cercado de zombadores, e os meus olhos contemplam a sua provocação!
Masina Hianao, aoka ny tenanao ihany no hiantoka ahy aminao; Fa iza moa no hety hiantoka ahy?
Dá-me, peço-te, um penhor, e sê o meu fiador para contigo; quem mais há que me dê a mão?
Fa ny fon'ireto dia voahidinao tsy hidiran'ny fahalalana; koa izany no tsy hanandratanao azy.
Porque aos seus corações encobriste o entendimento, pelo que não os exaltarás.
Izay manolotra ny sakaizany ho babo, dia ho pahina kosa ny mason'ny zanany.
Quem entrega os seus amigos como presa, os olhos de seus filhos desfalecerão.
Ary efa nanao ahy ho ambentinteny amin'ny firenena Izy, ka rorany mandrakariva ny tavako.
Mas a mim me pôs por motejo dos povos; tornei-me como aquele em cujo rosto se cospe.
Efa pahina ny masoko noho ny alahelo; Ary efa toy ny aloka ny momba ny tenako rehetra.
De mágoa se escureceram os meus olhos, e todos os meus membros são como a sombra.
Ankona noho izany ny olona mahitsy, ary ny tsy manan-tsiny mihendratra mahita ny mpihatsaravela-tsihy.40
Os retos pasmam disso, e o inocente se levanta contra o ímpio.
Fa ny marina mifikitra tsara amin'ny halehany, ary izay madio tanana no hitombo hery.
Contudo o justo prossegue no seu caminho e o que tem mãos puras vai crescendo em força.
Avia avokoa indray ary ianareo rehetra tsy mahita izay olon-kendry eo aminareo aho.
Mas tornai vós todos, e vinde, e sábio nenhum acharei entre vós.
Mihelina ny androko, voaongotra ny fikasako. Dia izay hevitra fikirin'ny foko indrindra;
Os meus dias passaram, frustraram-se os meus propósitos, as aspirações do meu coração.
Ny alina ataon'ireny ho antoandro, ary ny mazava ho efa akaiky, nefa tamy ihany ny maizina.
Convertem-me a noite em dia, e a luz, dizem, está perto das trevas.
Raha mbola misy antenaiko, dia ny fiainan-tsi-hita fonenako ihany; Ao amin'ny maizina no hamelarako ny fandriako.
Se eu esperar, a sepultura é minha casa; nas trevas estendi a minha cama.
Ny fasana no nantsoiko hoe: Raiko ianao; Ary ny kankana: Reniko sy anabaviko ianao.
Eu disse à cova: Tu és meu pai; e aos vermes: Vós sois minha mãe e minha irmã.
Fa aiza ary ny fanantenako? Ary iza no mahita azy?
E onde está então a minha esperança? Sim, a minha esperança, quem a poderá ver?
Midina any amin'ny vavahadin'ny fiainan-tsi-hita izany, raha mba hahita fitsaharana ao amin'ny vovoka aho.
Descerão comigo até as trancas da sepultura. Descansaremos juntos no pó.