Job 32

Ary nitsahatra tsy namaly intsony izy telo lahy ireo, satria nanamarin-tena Joba.

De tre menn svarte ikke Job mere, fordi han var rettferdig i sine egne øine.

Ary nirehitra kosa ny fahatezeran'i Eliho, zanak'i Barakela, Bozita, avy amin'ny fokon'i Rama; eny, tamin'i Joba no nirehetan'ny fahatezerany, satria nanao ny tenany ho marina noho Andriamanitra izy.

Da optendtes Elihus vrede - han stammet fra Bus og var sønn av Barak'el, av Rams ætt. Mot Job optendtes hans vrede, fordi han holdt sig selv for å være rettferdig for Gud,

Ary tamin'ny sakaizany telo lahy koa no nirehetan'ny fahatezerany, satria tsy nahita teny havaliny izy ireo, kanefa nanameloka an'i Joba.

og mot hans tre venner optendtes hans vrede, fordi de ikke fant noget svar og allikevel dømte Job skyldig.

Ary Eliho mbola niandry an-dr'i Joba aloha vao niteny, fa ireo no ela niainana kokoa noho izy.

Elihu hadde ventet med å tale til Job, fordi de andre var eldre av år enn han.

Ary rehefa hitany fa tsy nanan-kavaly izy telo lahy, dia nirehitra ny fahatezerany;

Da nu Elihu så at det ikke var noget svar i de tre menns munn, da optendtes hans vrede.

ka dia niteny Eliho, zanak'i Barakela, Bozita, ka nanao hoe: Mbola tanora aho, fa ianareo kosa efa fotsy volo, koa dia niaoriandriana aho aloha, fa tsy sahy nanambara aminareo izay fantatro.

Så tok da Elihu, sønn av Barak'el, busitten, til orde og sa: Jeg er ung av år, og I er gråhårede; derfor holdt jeg mig tilbake og torde ikke uttale for eder hvad jeg vet.

Hoy izaho: Aoka ny fahanterana no hiteny, ary aoka ny hamaroan'ny taona no hampianatra fahendrena.

Jeg tenkte: La alderen tale og de mange år forkynne visdom!

Kanefa ny fanahy izay ao anatin'ny zanak'olombelona sy ny fofonoin'ny Tsitoha no mahahendry azy.

Dog, det er menneskets ånd og den Allmektiges åndepust som gjør forstandig.

Tsy dia ny fahalehibiazana no mahahendry, ary tsy dia ny fahanterana no ahalalana ny rariny;

De gamle er ikke alltid vise, ikke alltid forstår oldinger hvad rett er.

Ary noho izany dia hoy izaho: Aoka samy hihaino ahy; Izaho koa mba hanambara izay fantatro.

Derfor sier jeg: Hør nu på mig! Også jeg vil uttale hvad jeg vet.

Indro, niandry ny teninareo aho, ary nandinika ny teny nalahatrareo, mandra-pihevitrareo izay holazaina;

Jeg ventet på eders ord, jeg lyttet efter forstandig tale fra eder, mens I grundet på hvad I skulde si.

Eny, nihaino dia nihaino anareo aho, fa he! tsy nisy naharesy lahatra an'i Joba ianareo, na nahavaly ny teniny akory;

Jeg gav akt på eder; men det var ingen av eder som gjendrev Job, ingen som svarte på hans ord.

Fandrao ianareo hanao hoe: Hitanay ny fotony: Andriamanitra no maharesy azy, fa tsy olona.

Si ikke: Vi har funnet visdom hos ham; bare Gud kan få bukt med ham, ikke noget menneske!

Tsy nandaha-teny hamely ahy anefa izy; Ary tsy araka ny teninareo no havaliko azy.

Han har jo ikke rettet sin tale mot mig, og med eders ord vil jeg ikke svare ham.

Very hevitra terỳ izy ireo, ka tsy namaly intsony; Efa nanalavitra azy ny teny.

De er forferdet og svarer ikke mere; ordene er blitt borte for dem.

Hangina va aho, raha tsy miteny izy ireo, fa mijanona foana izy ka tsy mamaly intsony?

Skal jeg vente, fordi de ikke taler, fordi de står der og ikke svarer mere?

Anjarako kosa izao, koa dia hamaly aho; Eny, izaho hanambara izay fantatro;

Også jeg vil nu svare for min del; også jeg vil uttale hvad jeg vet.

Fa feno teny ny foko; Manery ahy ny fanahy ato anatiko.

For jeg er full av ord; ånden i mitt indre driver mig.

Endrey! ny ato anatiko dia efa tahaka ny divay izay tsy misy hiainana, efa ho triatra tahaka ny siny hoditra vaovao izy.

Mitt indre er som innestengt vin; som nyfylte skinnsekker vil det revne.

Hiteny aho mba hisy hiainako tsara; Hiloa-bava aho ka hamaly.

Jeg vil tale, så jeg kan få luft; jeg vil åpne mine leber og svare.

Aoka tsy hizaha tavan'olona akory aho, ary aoka tsy handrobo olona.

Jeg vil ikke ta parti for nogen, og jeg vil ikke smigre for noget menneske;

Fa tsy mba mahay mandrobo aho; Raha izany, dia halain'ny Mpanao ahy faingana aho.

for jeg forstår ikke å smigre; ellers kunde min skaper lett rykke mig bort.