Job 30

Fa ankehitriny kosa dia mihomehy ahy na dia izay tokon-jandriko aza, dia zanak'ireo izay nolaviko tsy ho isan'ny amboa miandry ny ondriko akory aza.

Men nu ler de av mig, de som er yngre av år enn jeg, hvis fedre jeg aktet så ringe at jeg ikke vilde sette dem blandt mine fehunder.

Eny, mampaninona ahy ny herin'ny tànan'ireo. Izay efa very fahatanjahana?

Hvad hjelp kunde jeg også ha av dem, de som har mistet all manndomskraft?

Manjenjena noho ny tsi-fisian-kanina sy ny mosary izy; Homankomana foana any an-tany karankaina izy, dia eo an-katoky ny loza sy ny fandringanana.

De er uttæret av nød og sult; de gnager på den tørre mo, som allerede igår var ørk og øde;

Mitsongo anambodihena eo amin'ny kirihitrala izy, ary ny fakan'ny anjavidy no fihinany.

de plukker melde innunder buskene, og gyvelbuskens røtter er deres brød.

Roahina tsy ho eo amin'ny olona izy sady akoraina toy ny mpangalatra.

Fra menneskenes samfund jages de ut; folk roper efter dem som efter tyver.

Any an-dohasaha mahatsiravina no tsy maintsy itoerany, dia ao an-dava-tany sy an-dava-bato.

I fryktelige kløfter må de bo, i huler i jord og berg.

Minananana eny amin'ny kirihitrala izy ary mitangorona eo ambanin'ny amiana.

Mellem buskene skriker de, i neslekratt samler de sig,

Zanaky ny adala izy sady zanaky ny tsy manan-kaja, ka roahina tsy ho eo amin'ny tany.

barn av dårer og æreløse folk, pisket ut av landet.

Ary ankehitriny efa ataony an-kira aho. Eny, efa ambentinteniny aho.

Og nu er jeg blitt til en spottesang og et ordsprog for dem.

Ataony toy ny zava-betaveta aho ka halaviriny, ary tsy menatra handrora ny tavako izy.

De avskyr mig, holder sig langt borte fra mig, og mitt ansikt sparer de ikke for spytt;

Fa noketrahin'Andriamanitra ny kofehiko, ka nampietreny aho; Ka dia mba nesorin'iretsy kosa teo anatrehako ny lamboridiny.

for de har løst sine tøiler og ydmyket mig, og bislet har de kastet av for mine øine.

Misy androvolahy mitsangana eo ankavanako; Manosika ny tongotro hiala izy ary manandratra tovon-tany hampidirany loza amiko.

Ved min høire side reiser deres yngel sig; mine føtter støter de bort og legger sine ulykkesveier mot mig.

Mandrava ny lalako sy manararaotra ny andravana ahy izy, nefa ny tenany tsy manan-kamonjy,

De bryter op min sti, de gjør hvad de kan for å ødelegge mig, de som selv ingen hjelper har.

Toy ny fiditra eo amin'ny banga lehibe no fihaviny, ka avy ao amin'ny voarava no imaonany.

Som gjennem en vid revne kommer de; gjennem nedstyrtende murer velter de sig frem.

Voatodika hamely ahy ny fampitahorana: Manenjika ny voninahitro tahaka ny rivotra izy, ka levona tahaka ny rahona ny famonjena ahy

Redsler har vendt sig mot mig, som stormen forfølger de min ære, og som en sky er min velferd faret bort.

Ary ankehitriny, raraka ato anatiko ny fanahiko. Fenjàn'ny andro fahoriana aho.

Og nu utøser min sjel sig i mig; trengsels dager holder mig fast.

Ny alina mampahalò ny taolako ho afaka amiko, ary tsy mitsahatra ireo manotahota ahy ireo.

Natten gjennemborer mine ben, så de faller av, og min verk og pine hviler ikke.

Noho ny haben'ny hery dia tonga tsy antonona ny akanjoko, manenda ahy tahaka ny vozon-dobaka izany.

Ved Guds store kraft er det blitt slik med mig at min klædning ikke er til å kjenne igjen; den henger tett omkring mig som kraven på min underkjortel.

Eny, nanary ahy teo amin'ny fotaka Izy, ka efa tahaka ny vovoka sy ny lavenona aho

Han har kastet mig ut i skarnet, så jeg er blitt lik støv og aske.

Mitaraina aminao aho, nefa tsy mihaino ahy Hianao; Mijoro eo aho, nefa ierenao foana.

Jeg skriker til dig, men du svarer mig ikke; jeg står der, og du bare ser på mig.

Efa manjary lozabe amiko Hianao; Ny herin'ny tananao no andrafianao ahy.

Du er blitt grusom mot mig, med din sterke hånd forfølger du mig.

Aingainao ho eny amin'ny rivotra aho ka alefanao handeha, ary levoninao amin'ny tafio-drivotra mifofofofo ho tsinontsinona aho.

Du løfter mig op i stormen, du lar mig fare avsted, og du lar mig forgå i dens brak;

Fa fantatro fa hampodinao any amin'ny fahafatesana aho, dia any amin'ny trano fivorian'ny olombelona rehetra.

for jeg vet at du fører mig til døden, til den bolig hvor alt levende samles.

Kanefa tsy manainga ny tànany va ny olona, raha ianjeran'ny rava? Ary tsy mitaraina va izy, raha tratry ny loza?

Dog, rekker ikke mennesket ut sin hånd når alt synker i grus? Skriker han ikke om hjelp når han er kommet i ulykke?

Tsy nitomany ny ory va aho? Tsy nangorakoraka ny malahelo va ny fanahiko?

Gråt jeg ikke selv over den som hadde hårde dager? Sørget ikke min sjel over den fattige?

Fa niandry ny soa aho, kanjo tonga ny ratsy; Ary nanantena ny mazava aho, kanjo avy ny maizina.

For jeg ventet godt, men det kom ondt; jeg håpet på lys, men det kom mørke.

Nandevilevy ny tsinaiko ka tsy nanam-pitsaharana; Nitsena ahy ny andro fahoriana.

Mine innvoller koker og er ikke stille; trengsels dager er kommet over mig.

Mitsaitsaika mitafy lamba fisaonana aho sady tsy mahita masoandro; Mitsangana aho ka mitaraina eo ampivorian'ny olona.

Sort går jeg omkring, men ikke av solens hete; midt iblandt folk reiser jeg mig og roper om hjelp.

Rahalahin'ny amboadia aho Ary naman'ny ostritsa.

Jeg er blitt en bror av sjakaler og en stallbror av strutser.

Efa mainty ny hoditro sady miendakendaka, ary efa karankaina noho ny hafanana ny taolako.

Min hud er sort og faller av mig, og mine ben er brent av hete.

Nanjary fisaonana ny lokangako. Ary feon'ny mitomany ny sodiko.

Og min citar er blitt til sorg, og min fløite til gråt og klage.