Job 30

Fa ankehitriny kosa dia mihomehy ahy na dia izay tokon-jandriko aza, dia zanak'ireo izay nolaviko tsy ho isan'ny amboa miandry ny ondriko akory aza.
"A sada, gle, podruguju se mnome ljudi po ljetima mlađi od mene kojih oce ne bih bio metnuo ni s ovčarskim psima stada svojega.
Eny, mampaninona ahy ny herin'ny tànan'ireo. Izay efa very fahatanjahana?
Ta što će mi jakost ruku njihovih kad im muževna ponestane snaga ispijena glađu i oskudicom.
Manjenjena noho ny tsi-fisian-kanina sy ny mosary izy; Homankomana foana any an-tany karankaina izy, dia eo an-katoky ny loza sy ny fandringanana.
Glodali su u pustinji korijenje i čestar opustjelih ruševina.
Mitsongo anambodihena eo amin'ny kirihitrala izy, ary ny fakan'ny anjavidy no fihinany.
Lobodu su i s grmlja lišće brali, kao kruh jeli korijenje žukino.
Roahina tsy ho eo amin'ny olona izy sady akoraina toy ny mpangalatra.
Od društva ljudskog oni su prognani, za njima viču k'o za lopovima.
Any an-dohasaha mahatsiravina no tsy maintsy itoerany, dia ao an-dava-tany sy an-dava-bato.
Živjeli su po strašnim jarugama, po spiljama i u raspuklinama.
Minananana eny amin'ny kirihitrala izy ary mitangorona eo ambanin'ny amiana.
Urlik im se iz šikarja dizao; po trnjacima ležahu stisnuti.
Zanaky ny adala izy sady zanaky ny tsy manan-kaja, ka roahina tsy ho eo amin'ny tany.
Sinovi bezvrijednih, soj bezimenih, bičevima su iz zemlje prognani.
Ary ankehitriny efa ataony an-kira aho. Eny, efa ambentinteniny aho.
Rugalicom sam postao takvima i njima sada služim kao priča!
Ataony toy ny zava-betaveta aho ka halaviriny, ary tsy menatra handrora ny tavako izy.
Gnušaju me se i bježe od mene, ne ustežu se pljunut' mi u lice.
Fa noketrahin'Andriamanitra ny kofehiko, ka nampietreny aho; Ka dia mba nesorin'iretsy kosa teo anatrehako ny lamboridiny.
I jer On luk mi slomi i satrije me, iz usta svojih izbaciše uzdu.
Misy androvolahy mitsangana eo ankavanako; Manosika ny tongotro hiala izy ary manandratra tovon-tany hampidirany loza amiko.
S desne moje strane rulja ustaje, noge moje u bijeg oni tjeraju, put propasti prema meni nasiplju.
Mandrava ny lalako sy manararaotra ny andravana ahy izy, nefa ny tenany tsy manan-kamonjy,
Stazu mi ruše da bi me satrli, napadaju i ne brani im nitko,
Toy ny fiditra eo amin'ny banga lehibe no fihaviny, ka avy ao amin'ny voarava no imaonany.
prolomom oni širokim naviru i kotrljaju se poput oluje.
Voatodika hamely ahy ny fampitahorana: Manenjika ny voninahitro tahaka ny rivotra izy, ka levona tahaka ny rahona ny famonjena ahy
Strahote sve se okreću na mene, mojeg ugleda kao vjetra nesta, poput oblaka iščeznu spasenje.
Ary ankehitriny, raraka ato anatiko ny fanahiko. Fenjàn'ny andro fahoriana aho.
Duša se moja rasipa u meni, dani nevolje na me se srušili.
Ny alina mampahalò ny taolako ho afaka amiko, ary tsy mitsahatra ireo manotahota ahy ireo.
Noću probada bolest kosti moje, ne počivaju boli što me glođu.
Noho ny haben'ny hery dia tonga tsy antonona ny akanjoko, manenda ahy tahaka ny vozon-dobaka izany.
Muka mi je i halju nagrdila i stegla me k'o ovratnik odjeće.
Eny, nanary ahy teo amin'ny fotaka Izy, ka efa tahaka ny vovoka sy ny lavenona aho
U blato me je oborila dolje, gle, postao sam k'o prah i pepeo.
Mitaraina aminao aho, nefa tsy mihaino ahy Hianao; Mijoro eo aho, nefa ierenao foana.
K Tebi vičem, al' Ti ne odgovaraš; pred Tobom stojim, al' Ti i ne mariš.
Efa manjary lozabe amiko Hianao; Ny herin'ny tananao no andrafianao ahy.
Prema meni postao si okrutan; rukom preteškom na me se obaraš.
Aingainao ho eny amin'ny rivotra aho ka alefanao handeha, ary levoninao amin'ny tafio-drivotra mifofofofo ho tsinontsinona aho.
U vihor me dižeš, nosiš me njime, u vrtlogu me olujnom kovitlaš.
Fa fantatro fa hampodinao any amin'ny fahafatesana aho, dia any amin'ny trano fivorian'ny olombelona rehetra.
Da, znadem da si me smrti predao, saborištu zajedničkom svih živih.
Kanefa tsy manainga ny tànany va ny olona, raha ianjeran'ny rava? Ary tsy mitaraina va izy, raha tratry ny loza?
Al' ne pruža li ruku utopljenik, ne viče li kad padne u nevolju?
Tsy nitomany ny ory va aho? Tsy nangorakoraka ny malahelo va ny fanahiko?
Ne zaplakah li nad nevoljnicima, ne sažalje mi duša siromaha?
Fa niandry ny soa aho, kanjo tonga ny ratsy; Ary nanantena ny mazava aho, kanjo avy ny maizina.
Sreći se nadah, a dođe nesreća; svjetlost čekah, a gle, zavi me tama.
Nandevilevy ny tsinaiko ka tsy nanam-pitsaharana; Nitsena ahy ny andro fahoriana.
Utroba vri u meni bez prestanka, svaki dan nove patnje mi donosi.
Mitsaitsaika mitafy lamba fisaonana aho sady tsy mahita masoandro; Mitsangana aho ka mitaraina eo ampivorian'ny olona.
Smrknut idem, al' nitko me ne tješi; ustajem u zboru - da bih kriknuo.
Rahalahin'ny amboadia aho Ary naman'ny ostritsa.
Sa šakalima sam se zbratimio i nojevima postao sam drugom.
Efa mainty ny hoditro sady miendakendaka, ary efa karankaina noho ny hafanana ny taolako.
Na meni sva je koža pocrnjela, i kosti mi je sažgala ognjica.
Nanjary fisaonana ny lokangako. Ary feon'ny mitomany ny sodiko.
Tužaljka mi je ugodila harfu, svirala mi glas narikača ima.